Δείτε πως βάλανε φωτιά στα τόπια

κι αιτία; Τα έρημα τα βοσκοτόπια.

Στην κόλλα τύλιξαν φτωχούς βοσκούς,

μητάτα, βέργες και τους ασκούς.

Πως, τάχα μου, δήλωναν πολλά λημέρια

κι αόρη που φταναν... μέχρι τ΄αστέρια.

Χαλέπες, δάση, μα και κοιλάδες,

μικρές σε έκταση, σαν... τρεις Ελλάδες.

Το Αρχιπέλαγος, βρε τί μανία!

Τα Σκόπια τους πείραξαν κι η Αλβανία;

Πρόβατα είναι, μ' αδυναμίες,

χορταίνουν τρώγοντας... ποσειδωνίες.

Βόσκουν αλίμπερτα στου γιαλού το λιβάδι,

λίγο πιο πέρα κι άλλο κοπάδι.

Κι ο βοσκός, ημιάγριος, με ύφος αντάρτη,

μες στο πλεούμενο, πα στο κατάρτι.

Έχει ανάγκες, να μην δηλώσει

πως θέλει η Ένωση να του πληρώσει

περίσσια στρέμματα, άμμο, χαράκια,

χωρίς ελέγχους και τσαλιμάκια.

Κι εκείνοι τα διναν, ε, τι να κάνει;

Να μην τα πάρει; Να τους πικράνει;

Επιδοτήσεις μούφα, που πε και πε,

νάτο το σκάνδαλο τ΄ΟΠΕΚΕΠΕ.

Και είναι δίκαιο να ρθούνε τώρα,

μες στην ακρίβεια, μέσα στην μπόρα,

να τους ζητούνε λεφτά και ρέστα,

τί να σας πω! Άστα και χέστα.

Κουνάνε δάχτυλο, σηκώνουν φρύδι,

στο τέλος φάγανε και τον Βορίδη.

Έγκλημα μέγα είναι το άλλο,

και τ΄αποκρύψανε μέσα στο σάλο,

κι αφού τους έβαλαν κοριούς στα τέλια,

μετά το ρίξανε στα τσιφτετέλια.

Αυτό να ψάξουν, την ανομία,

εμπειρογνώμονες κι αστυνομία.

Να βγάλουν πόρισμα, σωστό, με νότες,

να πουν: Δεν φταίνε βοσκοί κι αγρότες.

Τσάμπα ο θόρυβος, ο πόνος, το κλάμα,

τον χάρτη ξέντωσαν, σιγά το πράμα!

Κι αν πήραν άδικα πέντε παράδες,

φτωχοί απόμειναν και φουκαράδες.

Με διπλοκάμπινο, για κρύες μέρες,

ένα πιστόλι και λίγες σφαίρες.

ΝΙΚΟΣ ΝΤΑΚΑΚΗΣ