Θερμή υποδοχή επεφύλαξαν στη ρεθυμνιώτικη αντιπροσωπεία οι θεσμικοί εκπρόσωποι των Κυπριακών αρχών και της Κοινότητας Γερανίου Καρπασίας, στο πλαίσιο της επίσκεψής τους στην Κύπρο για τον εορτασμό των 10 χρόνων από την αδελφοποίηση της κοινότητας Γερανίου Ρεθύμνου με την κοινότητα Γερανίου στην Αμμόχωστο. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 23 Νοεμβρίου, σε στη Λάρνακα.
Για το θέμα αυτό μίλησε ο τότε πρόεδρος της κοινότητας Γερανίου Ανδρέας Κλαψινός, ο οποίος συγκινημένος περιέγραψε πως ξεκίνησε αυτή πρωτοβουλία.
Στη συνέχεια μίλησε η κα Κατερίνα Αντωνίου, για την κόρη της Νεφέλη η οποία μετά από εγκεφαλικό που υπέστη στα εννιά της χρόνια, επικοινωνεί μέσω της μουσικής και του τραγουδιού.
Συνέντευξη: Σταύρος Ρακιντζής
Πως ξεκίνησε αυτή η πρωτοβουλία;
«Πριν από δώδεκα χρόνια, το καλοκαίρι, ήρθε μία αποστολή από την Κύπρο, στο Λευκόνοικο. Τότε, ως πρόεδρος του Γερανίου, ενημερώθηκα και συναντήθηκα με τον δάσκαλο, Παναγιώτη Παπαγεωργίου. Το θυμάμαι και συγκινούμαι, γιατί μου περιέγραψε με πάθος τι είναι αυτά που εκείνοι δεν έχουν. Μου είπε: δεν έχουμε χωριό, δεν έχουμε εκκλησία, δεν έχουμε να περπατήσουμε στα σοκάκια μας. Και πρόσθεσε: Πέρασα από το Γεράνι το δικό σας πριν από χρόνια, και από τότε είχα την ιδέα που ήρθε ο καιρός να την πραγματοποιήσουμε.
Πραγματικά όλοι οι φορείς του χωριού συζητήσαμε και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε και επισκεφτήκαμε για πρώτη φορά τη Λάρνακα, την έδρα των κατεχομένων κοινοτήτων και της κοινότητας του Γερανίου Αμμοχώστου. Έτσι ξεκίνησε, κάναμε πριν από δέκα χρόνια το ξεκίνημα στο Γεράνι στο Ρέθυμνο, του Αγίου Γεωργίου και τον Νοέμβριο στη Λάρνακα ανταποδώσαμε την επίσκεψη. Πέρα από την αδελφοποίηση ή διδυμοποίηση, υπάρχουν πλέον προσωπικοί δεσμοί φιλίας. Ήδη από το Γεράνι Αμμοχώστου είχαμε βαπτίσει πριν μερικά χρόνια ένα παιδί από το Γεράνι και φέτος ένα παιδί από το Γεράνι βάπτισε ένα παιδί Γερανιώτη της Αμμοχώστου στην Λεμεσό.»
Το Γεράνι Αμμοχώστου ελέγχεται από τους τουρκοκύπριους.
«Έτσι ακριβώς, το χωριό τους είναι κατεχόμενο και μάλιστα δεν είναι κατεχόμενο για να εγκατασταθούν τουρκοκύπριοι, που με αυτούς διατηρούν και κάποιες σχέσεις, είναι κατεχόμενο από έποικους, τους οποίους μετέφεραν από τα βάθη της Τουρκίας και τους έφεραν εκεί.»
Η εκδήλωση που έγινε;
«Στη Λάρνακα, στον ιερό ναό του Αγίου Βαρνάβα και μετά σε ένα κέντρο στη Λάρνακα. Στην εκδήλωση αυτή συμμετείχε και η Νεφέλη Αντωνίου. Πρόκειται για ένα κορίτσι το οποίο σε ηλικία εννέα ετών έχασε, λόγω ενός εγκεφαλικού επεισοδίου, την ικανότητά της να μιλά αλλά, όμως μπορεί και τραγουδά. Η Νεφέλη θα τραγουδήσει στις 5 Δεκεμβρίου, στις 8 το βράδυ στο Ωδείο στο Ρέθυμνο για να ζήσουν όλοι από κοντά το θαύμα της φύσης.»
Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΕΦΕΛΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ
Πείτε μας ιστορία της κόρης σας.
«Η Νεφέλη γεννήθηκε με αρτιμέλεια και φυσιολογική νοητική κατάσταση. Δεν υπήρχε οποιοδήποτε πρόβλημα. Στα 9 της έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο. Αυτό δυστυχώς έφερε την πλήρη καταστροφή. Γιατί από ένα παιδί αρτιμελές πήγαμε σε ένα παιδί με ημιπάρεση και νοητική στέρηση. Είχε φτάσει στο μηδέν. Μέχρι και τα 18 της χρόνια, δε μιλούσε καθόλου, αντιλαμβανόταν ελάχιστα και η επικοινωνία της με τον έξω κόσμο ήταν μόνο μέσω της μουσικής.
Η μουσική είναι ένα εργαλείο που όχι μόνο θεραπεύει, πραγματικά δίνει ζωή. Αυτό συνέβη και με τη μικρή Νεφέλη. Η μουσική στάθηκε το μέσο της επικοινωνίας της και της κοινωνικοποίησης της για να επανέλθει σιγά σιγά και να φτάσει σε ένα αρκετά καλό σημείο, τουλάχιστον να μπορεί να συνεννοηθεί με για βασικά πράγματα. Ήταν ένα κορίτσι το οποίο πέρασε από το θάνατο στη ζωή έχει γίνει και το παράδειγμα για πάρα πολλούς.»
Πως λειτούργησε αυτό με τη μουσική;
«Οι άνθρωποι σε κώμα, όπως γνωρίζετε, ακούνε. Δεν μπορούν να ανταποκριθούν, αλλά ακούνε τα πάντα. Είτε είχε μουσική στα αυτιά της είτε της τραγουδούσα εγώ. Όταν ξύπνησε, ενώ δεν μπορούσε καθόλου να επικοινωνήσει, μουρμούριζε μελωδίες τις οποίες είχε ακούσει και με τη σειρά που τις είχε ακούσει. Το συγκινητικό ήταν ότι δεν είχε ξανακούσει αυτές τις μελωδίες προηγουμένως, γιατί είχα αγοράσει δύο ολοκαίνουργια CD της Πρωτοψάλτη που είναι και η αγαπημένη και του Φραγκούλη και τα άκουγε πρώτη φορά, ενώ ήταν σε κώμα.»
Πως ξεκίνησε κι έφτασε μέχρι εδώ;
«Ξεκίνησε με τη μουσικοθεραπεία τα πρώτα χρόνια, δηλαδή αυτός ήταν και ο τρόπος επικοινωνίας μας, γιατί δε μιλούσε, δεν ανταποκρινόταν. Στην απλή ομιλία δεν ανταποκρινόταν, αν της το λέγαμε όμως με τραγούδι αμέσως θα με κοίταζε και θα μου απαντούσε. Κουνούσε το κεφάλι και αυτό ήταν η αρχή που ξεκινήσαμε την επικοινωνία μεταξύ μας και αυτό το εξελίξαμε σιγά σιγά. Αλλά να πω ότι πραγματικά στα 14 όταν γνώρισε τον Σταύρο Σιδερά, που αυτός δεν ήξερε την ιστορία της καθόλου και την είχε ακούσει για πρώτη φορά να τραγουδάει, μου είχε πει, αυτό δε γίνεται… Είναι ένα θαύμα αυτό το πράγμα, να μη μιλάει, να μην αντιλαμβάνεται και να έχει αρμονία, μελωδία μουσικότητα. Μου λέει πως γίνεται αυτό το πράγμα να μπορεί να τραγουδάει χωρίς να μιλάει.
Ο Σταύρος ήταν ο «θεμέλιος λίθος» για την καριέρα της Νεφέλης, γιατί στάθηκε δίπλα της και της έγραψε το πρώτο της CD. Στα 14 χρόνια της, ενώ δεν μιλούσε είχαμε κάνει ολόκληρο ψηφιακό album, το κυκλοφορήσαμε με 6 τραγούδια και αυτό ήταν η αρχή της ιστορίας της.
Όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε συναυλία του Σταύρου Σιδερά και του Γιώργου Χατζηνάσιου, ο κόσμος είχε συγκινηθεί πάρα πολύ. Από τότε έχει μεγάλο ακροατήριο που τη θαυμάζει την αγαπάει. Εξαιτίας της Νεφέλης έχει δημιουργηθεί το σωματείο «Χάρισμα», το οποίο έχει να κάνει με παιδιά και με άτομα με αναπηρίες, που εκπαιδεύονται μέσα από τις τέχνες, τραγούδι, μουσική, θέατρο, ζωγραφική. Πρόκειται για έναν οργανισμό που προωθεί αυτά τα άτομα και τους δίνει ευκαιρίες. Η Νεφέλη ήταν ένα παιδί που ήδη τραγουδούσε πριν πάθει το εγκεφαλικό, δεν ήταν ένα παιδί το οποίο ήταν άσχετο με τη μουσική.
Ωστόσο, αυτό που συμβαίνει τώρα με το «Χάρισμα» είναι ότι βλέπουμε παιδιά τα οποία ήταν κλεισμένα στο σπίτι χωρίς σχέση με τις τέχνες, ότι εξελίχθηκαν. Τραγουδούν βγαίνουν στην σκηνή, συμμετέχουν σε χορωδία, έχοντας φτάσει σε πολύ καλό επίπεδο. Ακόμα και τα παιδιά που ζωγραφίζουν, έχουν φτάσει στο επίπεδο να κάνουν ακόμα και ατομικές εκθέσεις
Αυτά τα παιδιά, κάνουν πολύ λίγα πράγματα αλλά αυτά που κάνουν, τα κάνουν πολύ καλά. Φτάνει να τους δοθεί η ευκαιρία, γιατί το κάνουν με την ψυχή τους, αφοσιώνονται και γίνονται πρότυπο για όλους μας. Εγώ με αυτά τα παιδιά έχω ζήσει απίστευτες στιγμές, είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Αναρωτιέσαι, πως είναι δυνατό να μην μπορούν να επικοινωνήσουν, να μιλήσουν και να κάνουν αυτά τα θαύματα;»
Σήμερα πως είναι στην καθημερινότητα της η Νεφέλη;
«Έχει εξελιχθεί πάρα πολύ, εκεί που δε μιλούσε, οι μόνες λέξεις που έλεγε ήταν το ναι και το όχι σήμερα μπορεί να ζητήσει αυτά που θέλει. Εκφράζεται με πολύ λίγα λόγια, όμως η επικοινωνία της πλέον είναι σε αρκετά καλό επίπεδο και αυτό είναι το σημαντικό. Δηλαδή δεν εξελίξαμε μόνο το τραγούδι, αλλά μέσα από αυτή την διαδικασία έχει εξελιχθεί και η ομιλία της και η νοητική της κατάσταση, γιατί ξεκινήσαμε με μηδέν. Στα 9 της ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε από την αρχή τα πάντα, την καρέκλα, το τραπέζι, το πιρούνι το κουτάλι, αλλά έχει κάνει τεράστια άλματα.»
Αυτό όμως σήμαινε και ένα σκληρό αγώνα και από την πλευρά σας.
«Χρειάζεται να έχεις αφοσίωση, να είσαι δίπλα τους. Τα παιδιά από αυτά δυστυχώς δεν μπορούν μόνα τους να κάνουν πολλά πράγματα γιατί χρειάζονται βοήθεια. Αν μπορούσαν θα ήταν διαφορετικός ο κόσμος σήμερα. Χρειάζεται να είμαστε δίπλα τους, χρειάζονται τη στήριξη από όλους μας. Γι' αυτό υπάρχουν και αυτές οι δομές που μπορούν να εξελίξουν αυτά τα παιδιά αυτά που χρειάζονται άλλον τρόπο διδασκαλίας, κι έχουν άλλο τρόπο μάθησης. Εμείς αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι να σταθούμε δίπλα τους και να βοηθήσουμε και να τους δώσουμε ευκαιρίες. Όταν υπάρχει αυτή η αναγνώριση και τους δοθούν οι ευκαιρίες μπορούν να κάνουν θαύματα.»
Οι γιατροί πώς το εξήγησαν;
«Η μόνη εξήγηση που έχουμε είναι ότι έχει καταστραφεί στον εγκέφαλό της το κομμάτι της ομιλίας, της γραφής και της νοητικής. Δηλαδή λένε, ότι αυτό που επέζησε είναι η πλευρά των τεχνών, γι' αυτό και η μικρή μέσα από αυτό το κομμάτι αμέσως μπόρεσε να κρατηθεί και να εξελιχθεί. Άρα, ενώ έχουν καταστραφεί αυτά τα κέντρα εγκεφάλου που δίνουν τα μηνύματα της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο καταφέραμε μέσα από τη μουσική και την καλλιτεχνία να ανακτήσουμε κάποιες από αυτές τις ικανότητες που είναι στο κομμάτι του εγκεφάλου που έχει καταστραφεί.
Έχουμε δύο συναυλίες στην Κρήτη. Στις 4 Δεκεμβρίου στο Ηράκλειο που είναι στο πλαίσιο του 16ου φεστιβάλ για τη βία γυναικών και στις 5 Δεκεμβρίου εδώ στο Ρέθυμνο. Και οι δύο συναυλίες έχουν τον τίτλο, «Είμαι η Αρχή» και αυτό έχει πραγματικά και το δικό της νόημα. Θα είναι μαζί με τη Ζωή Λιαντράκη που θα παρουσιάσει και τη δική της δισκογραφία, μαζί με τη Νεφέλη. Μετά θα τραγουδήσουν πολύ όμορφα τραγούδια μαζί με τον κόσμο.»
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί, ότι με αφορμή τις επετειακές εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση 10 ετών από την αδελφοποίηση του Γερανίου Καρπασίας Κύπρου και του Γερανίου Ρεθύμνου, μετέβησαν στην Λάρνακα, εκπροσωπώντας το Ρέθυμνο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης & Αυλοποτάμου κ. κ. Πρόδρομος, ο Εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος Πρασίνου, Εθελοντισμού και διαχείρισης αδέσποτων ζώων κ Γιώργης Παπαδόσηφος καθώς και ο Πρόεδρος κ. Γιώργος Νικολακάκης και εκπρόσωποι της τοπικής Κοινότητας Γερανίου Ρεθύμνου.
