Μία ακόμη παραίτηση γιατρού στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου οδηγεί σε παύση λειτουργίας ακόμη ενός τμήματος.
Την ίδια στιγμή, ο Υπουργός Υγείας Άδωνης Γεωργιάδης, σε επίσκεψή του στη Ρόδο και σε συνάντηση με το προσωπικό του εκεί νοσοκομείου, επέλεξε να επιτεθεί στους γιατρούς, χωρίς να αναγνωρίσει τα σοβαρά προβλήματα υποστελέχωσης και υπολειτουργίας. Στην ομιλία του παρουσίασε μια «μαγική εικόνα» ότι όλα λειτουργούν ομαλά, την ώρα που ακόμη και η ανεξάρτητη Επιτροπή Ανταγωνισμού (Αύγουστος 2025) καταγράφει σημαντική υστέρηση των δημόσιων δαπανών υγείας στην Ελλάδα σε σχέση με τον μέσο όρο της Ε.Ε.
Σύμφωνα με την έκθεση:
«Το ποσοστό των συνολικών δαπανών που καλύπτεται από το δημόσιο ανήλθε στο 62% το 2022, ωστόσο παραμένει σημαντικά χαμηλότερο από τον μέσο όρο της Ε.Ε. (81%)».
Η διαφορά των 19 ποσοστιαίων μονάδων από τον μέσο όρο των 27 χωρών της Ε.Ε. είναι εξαιρετικά υψηλή και, όπως σημειώνει η έκθεση, αυτή η κατάσταση μπορεί να επηρεάσει την παροχή αξιόπιστης και ποιοτικής ιατρικής και νοσοκομειακής φροντίδας, ιδιαίτερα για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να στραφούν σε ιδιώτες παρόχους.
Τραγικά περιστατικά αποδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος:
· Παιδί με σοβαρό στοματικό πρόβλημα περιπλανήθηκε για 36 ώρες από νοσοκομείο σε νοσοκομείο.
· Η κόρη του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά έχασε τη ζωή της, καθώς στο δημόσιο νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκε δεν υπήρχε διαθέσιμος νευρολόγος.
Ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχιστεί με αμέτρητα παραδείγματα κλεισίματος κλινικών λόγω παραιτήσεων γιατρών και ελλείψεων προσωπικού, αλλά και με ιστορίες ανθρώπων που δεν έλαβαν την περίθαλψη που είχαν ανάγκη.
Τα τελευταία χρόνια, οι Ρεθυμνιώτες έκαναν ό,τι μπορούσαν για το νοσοκομείο τους: πορείες, ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από το κτίριο, κινητοποιήσεις και στάσεις εργασίας από τους γιατρούς, διαμαρτυρίες και συνεχείς συσκέψεις. Παρ’ όλα αυτά, η κατάσταση χρόνο με τον χρόνο χειροτερεύει. Οι λύσεις περιορίζονται σε πρόχειρα «μπαλώματα», με μετακινήσεις γιατρών από άλλα νοσοκομεία απλώς για να διατηρείται η εικόνα ότι όλα λειτουργούν. Αν συνεχίσουμε έτσι, σύντομα θα επιστρέψουμε στις μέρες των μνημονίων, όπου οι ασθενείς έπρεπε να φέρνουν μαζί τους σεντόνια, βαμβάκι και οινόπνευμα.
Πώς γίνεται η οικονομία να «τρέχει» και τα νοσοκομεία να υποβαθμίζονται σε επαρχιακά κέντρα υγείας;
Η κατάσταση δεν οφείλεται σε άγνοια της κυβέρνησης. Είναι πολιτική επιλογή η υγεία – όπως και η εκπαίδευση, το νερό, η ενέργεια και η ασφάλιση – να μετατραπεί σε πεδίο κερδοφορίας για τον ιδιωτικό τομέα, και για να γίνει αυτό πρέπει να απαξιωθούν να υπολειτουργούν ώστε να αναζητηθεί σωτηρία στις ..αγκάλες της αγοράς. Δεν είναι αμέλεια είναι συνειδητή επιλογή όπως ακριβώς η διάλυση της δασικής υπηρεσίας και πρόληψης των πυρκαγιών δεν έγιναν τυχαία. Την κυβέρνηση τη νοιάζει μόνο η επικοινωνιακή διαχείριση των προβλημάτων είτε εξαφανίζοντας τα από τη δημόσια σφαίρα είτε μπαλώνοντας τα όπως όπως. Απέναντι σε αυτή την πολιτική, πρέπει να διεκδικήσουμε ουσιαστική περίθαλψη αντάξια των αναγκών μας και όχι περιορισμένη στον προϋπολογισμό που έχει αποφασίσει η κυβέρνηση.
Σκεφτείτε ένα σοβαρό τροχαίο στον ΒΟΑΚ, ένα ατύχημα σε μεγάλο εργοτάξιο ή μια μαζική τροφική δηλητηρίαση. Θα μπορέσει το Νοσοκομείο Ρεθύμνου να ανταποκριθεί ή θα λειτουργήσει απλώς ως σταθμός διακομιδής προς άλλους νομούς;
Κάποιοι πίστεψαν ότι με το να «βαφτεί» η Κρήτη μπλε στις εκλογές, θα αποκτούσε φωνή στη Βουλή και πρόσβαση σε μεγάλα έργα. Στην πραγματικότητα, η μόνη φωνή που μπορεί να ακουστεί είναι αυτή των πολιτών, που πρέπει να απαιτήσουν τη νοσοκομειακή περίθαλψη που αξίζει στην κοινωνία μας – και όχι πρόχειρα μπαλώματα που κρύβουν το πρόβλημα κάτω από το χαλί.
Συνοψίζοντας, επειδή δεν γίνεται να ακούμε τον υπουργό υγείας να λέει ότι η υγεία βρίσκεται στην καλύτερη φάση ,επειδή προτάσεις και λύσεις έχουν ήδη εδώ και καιρό κατατεθεί ,επειδή δεν γίνεται να περιμένουμε το επόμενο τραγικό περιστατικό για να ακούσουμε για σχέδια και πρωτοβουλίες θεωρούμε αναγκαίο η ΑΔΕΔΥ και οι σύλλογοι νοσοκομειακών γιατρών εκπαιδευτικών αλλά και φορείς της τοπικής κοινωνίας να οργανώσουν τη δράση απέναντι σ αυτήν την πολιτική και στους φορείς της. Θα πρέπει να διεκδικήσουμε με όποιο πρόσφορο τρόπο την ανάταξη του δημόσιου συστήματος υγείας ,το οφείλουμε στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας.
Γιώργος Πολάκης Δάσκαλος
