Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Το περιστατικό, το οποίο προκάλεσε την θύελλα αντιδράσεων στην πόλη, είναι ο τάφος του αείμνηστου Γεώργιου Σαουνάτσου, που έχει μείνει στην τοπική ιστορία ως ένας από εκείνους, που σφράγισε μια ολόκληρη εποχή με τις επιδόσεις του στον χώρο της επιστήμης και την προσφορά του στην τοπική ανάπτυξη.
Ο Γεώργιος Σαουνάτσος γεννήθηκε το 1863 και πέθανε στο Ρέθυμνο το 1947. Ήταν γιατρός με λαμπρή επιστημονική σταδιοδρομία, λόγιος, φλογερός πολιτικός και φιλάνθρωπος. Λόγω της προσωπικότητας και του έργου του, η πόλη τον τίμησε με κηδεία δημόσιας δαπάνης, που περιελάμβανε και το ταφικό μνημείο, στον οποίο έως και πρότινος αναπαυόταν.
Ο απόγονος του, Κώστας Δασκαλάκης, ο οποίος ζει με την οικογένεια του στην Αθήνα επισκεπτόταν δύο φορές τον χρόνο τον τάφο του παππού του, όπου στο μεταξύ είχε ταφεί και η μητέρα του Παγώνα Δασκαλάκη, κόρη του Σαουνάτσου. Κάθε Πάσχα και κάθε καλοκαίρι, ο κ. Δασκαλάκης εναπόθετε λίγα λουλούδια στον τάφο των προγόνων του. Τελευταία φορά πήγε την Μεγάλη Παρασκευή του περασμένου Απριλίου. Διαπίστωσε τότε πως υπήρχαν κάποιες φθορές στα γράμματα που υπήρχαν στην επιτάφια πλάκα και έτσι πριν λίγες ημέρες που ήρθε για διακοπές αγόρασε τα συγκεκριμένα γράμματα για να τα επικολλήσει στην θέση εκείνων, που είχαν λόγω χρόνου καταστραφεί.
Ωστόσο, τον περίμενε η πιο δυσάρεστη έκπληξη. Ο τάφος είχε χρησιμοποιηθεί πρόσφατα. Ο οικογενειακός τάφων των Σαουνάτσων, είχε περάσει σε άλλα χέρια, όπως υποστηρίζει.
Αμέσως έσπευσε στους διαχειριστές του νεκροταφείου και όπως καταγγέλλει, εκεί τον περίμενε μια ακόμα πιο δυσάρεστη έκπληξη. Αφενός, τον ενημέρωσαν πως ο τάφος είχε πωληθεί σε άλλη οικογένεια αντί ενός μεγάλου ποσού και αφετέρου στην ερώτηση του για το που βρίσκονται τα οστά που φυλάσσονταν μέσα, του απάντησαν πως πρέπει να ρωτήσει τους καινούργιους ιδιοκτήτες! Όχι μόνο πούλησαν ένα ιδιόκτητο τάφο, αλλά δεν φρόντισαν ούτε για την διασφάλιση των οστών της οικογένειας που τον είχε από το 1947 έως και πρόσφατα, όπως επίσης δήλωσε.
Ζητώντας δε, όλο τον φάκελο της ιδιοκτησίας του τάφου για να υπερασπιστεί το οικογενειακό του δικαίωμα, έλαβε την απάντηση, πως θα του παραχωρήσουν τα σχετικά έγγραφα μετά από … πέντε μήνες!
Όλα αυτά, λοιπόν, καταγγέλλονται από τον κ. Κώστα Δασκαλάκη, ο οποίος διαμαρτύρεται έντονα, ζητά πειστικές απαντήσεις από την διαχείριση του νεκροταφείου, θεωρεί προσβλητικό για την ιστορία των Σαουνάτσων μια τέτοια αντιμετώπιση και ζητά εξηγήσεις για το πώς ένας οικογενειακός, άρα ιδιωτικός τάφος, γίνεται να περνάει σε άλλα χέρια και μάλιστα χωρίς την παραμικρή ενημέρωση της οικογένειας που τον κατέχει.
Σύμφωνα με πληροφορίες ενημέρωση για το θέμα έχει και η Μητρόπολις Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξει και νομική προσφυγή εναντίον της ενορίας Αγίου Κωνσταντίνου και των διαχειριστών του νεκροταφείου.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η γνωστοποίηση της παραπάνω καταγγελίας προκάλεσε την απάντηση του κ. Νίκου Σιλιγάρδου, απογόνου του Επιμενίδη Σιλιγάρδου και της Μαρίας Σιλιγάρδου – Σαουνάτσου, ο οποίος ήρθε στην εφημερίδα «Ρέθεμνος» και δήλωσε πως ο τάφος, για τον οποίο έγιναν οι καταγγελίες έχει περάσει στην ιδιοκτησία της οικογένειας Σιλιγάρδου ως εξής: 1ος ιδιοκτήτης ήταν ο Μιχαήλ Σιλιγάρδος και ακολούθως ο Επιμενίδης Σιλιγάρδος, ο οποίος ήταν γαμπρός του Εμμανουήλ ή ΜανέληΣαουνάτσου, πατέρα του Γεώργιου Σαουνάτσου. Όταν πέθανε ο τελευταίος, δόθηκε η δυνατότητα να ταφεί στον συγκεκριμένο τάφο λόγω συγγένειας.
Ο Νίκος Σιλιγάρδος δήλωσε στην εφημερίδα μας: «Διερωτώμαι, αφού έγινε δημοσία δαπάνη η κηδεία του Γεώργιου Σαουνάτσου, γιατί δεν έδωσαν και ένα τάφο αλλά τον έβαλαν στον τάφο της οικογένειας της αδελφής του, δηλαδή, στον τάφο του Επιμενίδη και της Μαρίας Σιλλιγάρδου; Εδώ τίθεται το θέμα και έτσι έχει προκύψει το ζήτημα. Ο Τάφος είναι της δικής μου οικογένειας και θεωρώ πως υπάρχει δόλος».
Για το ιστορικό της υπόθεσης ο κ. Νίκος Σιλιγάρδος τόνισε, ότι ιστορικά ο τάφος από τον Επιμενίδη Σιλιγάρδο πέρασε στονΠολύδωρο Σιλιγάρδο και εν τέλει στον Νικόλαο Σιλιγάρδο, του οποίου η σύζυγος ενταφιάστηκε πρόσφατα.
Ο κ. Νικόλαος Σιλιγάρδος διαμαρτύρεται έντονα για τις καταγγελίες που έγιναν και υπερασπίζεται την ενορία του Αγίου Κωνσταντίνου, ότι δεν έπραξε καμία παρανομία και οι διαχειριστές του νεκροταφείου λειτούργησαν νόμιμα.
