Ο «θρύλος» του ελληνικού ποδοσφαίρου, μέλος της «χρυσής γενιάς» και πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική μας Ομάδα Ποδοσφαίρου το 2004, Κώστας Κατσουράνης, μιλά στην εφημερίδα «Ρέθεμνος», για τη συμμετοχή του στο Socca World Cup 2019 στο Ρέθυμνο, δηλώνει συγκινημένος για την αγάπη του κόσμου που εισπράττει και στέλνει το δικό του μήνυμα στους νέους του Ρεθύμνου.
Συνέντευξη στον Νίκο Φωτάκη
Καλωσορίσατε κ. Κατσουράνη στην πόλη μας. Πείτε μας δυο λόγια για την επίσκεψη σας στην Κρήτη και ειδικότερα στο Ρέθυμνο, στο πλαίσιο της διοργάνωσης Socca World Cup 2019. Ποιες είναι οι εντυπώσεις που αποκομίσατε;
«Έχω έρθει πολλές φορές στην Κρήτη και στο Ρέθυμνο. Περισσότερες φορές έχω πάει σε Χανιά και Ηράκλειο, αλλά σε γενικές γραμμές έχω ταξιδέψει σε όλο το νησί.
Η Κρήτη, είναι ένα από τα πιο όμορφα και φιλόξενα μέρη της Ελλάδας. Έχει πολύ καλούς ανθρώπους και νομίζω ότι είναι ένα μέρος, το οποίο όλοι το επισκέπτονται με χαρά, γι αυτό έχει και τόσο πολύ τουρισμό. Το Ρέθυμνο είναι μία πάρα πολύ όμορφη πόλη, που φέτος «φιλοξενεί» αυτό το μεγάλο τουρνουά, στο οποίο συμμετέχουμε, το Socca World Cup 2019. Εμείς που εκπροσωπούμε την Εθνική Ελλάδος είμαστε περήφανοι που είμαστε εδώ κι αγωνιζόμαστε για τη χώρα μας».
Την Τετάρτη, ήρθαμε ισόπαλοι (2-2) με την Αίγυπτο με αποτέλεσμα να είμαστε με το ένα πόδι στους «16», εάν νικήσουμε σήμερα (Πέμπτη 17/10). Ο πρώτος στόχος φαίνεται να έχει επιτευχθεί για την ομάδα. Ο επόμενος στόχος ποιος είναι;
«Όπως είμαστε με το ένα πόδι στους «16», είμαστε και με το άλλο πόδι εκτός διοργάνωσης. Δεν έχει κριθεί κάτι. Έχουμε άλλο ένα παιχνίδι, που είναι δύσκολο κι αν δεν είμαστε σοβαροί, (όπως δεν ήμασταν με την Αίγυπτο μετά το 2-0), λογικά δεν θα συνεχίσουμε στην διοργάνωση. Εμείς, πάντως «κυνηγάμε» μία από τις δύο πρώτες θέσεις, να περάσουμε στους «16». Αυτός ήταν ο στόχος από την αρχή, αλλά ακόμα δεν τον έχουμε πετύχει».
Το μίνι ποδόσφαιρο είναι μια διοργάνωση που συμμετέχετε για πρώτη φορά, λόγω του ερασιτεχνικού του επιπέδου. Πως βλέπετε το τουρνουά τώρα που το ζήσατε από κοντά;
«Το μίνι ποδόσφαιρο είναι εντελώς διαφορετικό, από το ποδόσφαιρο που παίζεται σε μεγάλο γήπεδο. Για μένα είναι έτσι και αλλιώς δύσκολο, γιατί πέρα από τις πολλές ιδιαιτερότητες και διαφορές που υπάρχουν, έχω συνηθίσει σε μεγάλο γήπεδο. Ωστόσο, το επίπεδο είναι πολύ καλό και υπάρχουν ομάδες δυνατές, όπως είναι της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας, της Ρωσίας, της Μολδαβίας. Αυτές οι χώρες, είναι πολύ δυνατές σε αυτό το άθλημα, αλλά υπάρχουν και άλλες, όπως η Αμερική. Εμείς, νομίζω είμαστε σε ένα μεσαίο επίπεδο και προσπαθούμε σιγά – σιγά να ανέβουμε το «σκαλοπάτι» και να φτάσουμε κι εμείς ψηλότερα. Βέβαια αυτό, δεν είναι εύκολο, θέλει καλή οργάνωση και λίγο παραπάνω επαγγελματισμό, αλλά σιγά - σιγά ελπίζω και πιστεύω ότι θα το πετύχουμε.»
Στο Ρέθυμνο έχετε πολλούς οπαδούς, όπως και σε όλη την Ελλάδα. Πώς αντιδράτε σε αυτή την αγάπη που σας δείχνει ο κόσμος;
«Πιστεύω ότι ο κόσμος καταλαβαίνει τι έχω δώσει στην χώρα μου, μέσα από το άθλημα που υπηρέτησα –ποδόσφαιρο. Είναι πολύ συγκινητικό που θέλει να γνωριστούμε, που θέλει να με δει και να τα πούμε από κοντά. Αυτή η αντίδραση εμένα με γεμίζει χαρά και τα αισθήματα, πιστέψτε με, είναι αμοιβαία. Ευχαριστώ, πάρα πολύ τον κόσμο όλης της Κρήτης και όλου του Ρεθύμνου. Ο κόσμος της Κρήτης ήταν πάντα δίπλα μας κι ελπίζω να συνεχίσει να είναι πάντα δίπλα στην Εθνική Ομάδα και σε ότι πρεσβεύει για την χώρα μας, φορώντας την φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος.»
Πόσο δύσκολο είναι να είναι κάποιος καλός ποδοσφαιριστής; Τί θυσίες πρέπει να κάνει κάποιος για να πετύχει να φτάσει σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο σαν το δικό σας και ν ‘ αποτελέσει ίνδαλμα για τους νέους;
«Εντάξει, οι θυσίες είναι πάρα πολλές για το νεαρό της ηλικίας που ξεκινάς να παίξεις ποδόσφαιρο. Πάνω από όλα, πέρα από το γεγονός ότι θέλει πάρα πολλές ώρες προπόνηση, πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις. Όταν αγαπήσεις πάρα πολύ αυτό που θέλεις να κάνεις, να γίνεις δηλαδή επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, τότε υπάρχουν πολλές πιθανότητες να το πετύχεις. Αυτό θα συμβούλευα και τα παιδιά που θέλουν να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, ν αγαπήσουν πολύ αυτό που κάνουν.»
Βέβαια, στην Ελλάδα, δεν εξαρτάται μόνο από αυτό. Γιατί δεν είμαστε μια χώρα οργανωμένη, που αξιοποιεί τα ταλέντα. Τα πράγματα αφήνονται περισσότερο στην τύχη. Όμως, περά από αυτό, εκείνος που δουλεύει και έχει και το ταλέντο, πιστεύω θα τα καταφέρει. Ίσως βρεθεί ο άνθρωπος είτε είναι σκάουτινγκ, είτε είναι προπονητής, σε οποιαδήποτε ομάδα, που θ’ ανακαλύψει και θα επενδύσει πάνω στο ταλέντο κάποιου πρωτοεμφανιζόμενου.
Γενικά πάντως, ο αθλητισμός σε «σώζει» από πολλά πράγματα, είτε είναι από κακές παρέες, είτε είναι ναρκωτικά, είτε είναι αλκοόλ, είτε είναι διάφορα άλλα πράγματα. Ο αθλητισμός σου φτιάχνει ένα καλό σώμα και εκπαιδεύει το μυαλό σου συνεχώς. Επιπλέον γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, ανοίγουν οι ορίζοντές σου, βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, πρέπει να πειθαρχήσεις, πρέπει να συνεργαστείς με άλλους 25 στο ποδόσφαιρο -που μπορεί να έχει μια ομάδα- και γενικά σε κάνει καλύτερο σε όλα.
Οπότε, η συμβουλή μου είναι, όλα τα παιδιά να ασχοληθούν γενικότερα με τον αθλητισμό, με οποιοδήποτε άθλημα έχουν διαλέξει. Και αυτό είναι το μήνυμα μου στα νέα παιδιά.
Όταν αθλείσαι, έχεις υγεία, -το βασικότερο για εμένα- κι επιπλέον μπαίνεις σε μία διαδικασία να αποτελείς μέρος μιας κοινότητας. Συνεργάζεσαι με άλλους ανθρώπους, υπάρχουν κανόνες, υπάρχουν ανώτεροι από εσένα όπως ένας προπονητής, ένας πρόεδρος, ένας οποιοσδήποτε. Μαθαίνεις σεβασμό, μαθαίνεις αξίες, μαθαίνεις ηθική και μετά εξαρτάται από εσένα τον ίδιο, το πως θα τα διαχειριστείς όλα αυτά».
Έχεις σταματήσει το ποδόσφαιρο και ασχολείσαι τώρα ως τεχνικός διευθυντής στην αγαπημένη σου ομάδα, την Παναχαϊκή. Πώς είσαι σε αυτό το πόστο; Θα σε δούμε ως προπονητή στο μέλλον;
«Έχω αποχωρήσει από την Παναχαική, πριν από ένα χρόνο. Σαν προπονητής, όχι, αν με ενδιέφερε θα το είχα κάνει ήδη. Δε με ενδιαφέρει να γίνω προπονητής.»
Τι θα ήθελες να πεις στους αναγνώστες της εφημερίδας μας;
Να μάθουν όσο μπορούν καλύτερα τον αθλητισμό. Γενικά να μορφώνονται και να εκπαιδεύονται όσο περισσότερο μπορούν, ώστε να βοηθήσουν τα παιδιά τους και να βοηθήσουν την κοινωνία, εδώ στο Ρέθυμνο. Να είναι όσο πιο οργανωμένοι μπορούν στον αθλητισμό, σε οποιοδήποτε άθλημα κι αν είναι αυτό.
Στην εφημερίδα, εύχομαι τα καλύτερα και να πηγαίνει πάντα καλά. Επίσης, να είναι κοντά σε όλα τα κοινωνικά γεγονότα και να πουλάει πολλά φύλλα!
