ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
MENOY
ΡΕΘΥΜΝΟ

Δρόμοι του Ρεθύμνου αφιερωμένοι στους Ήρωες του Αρκαδίου

0

Γράφει ο Γιώργης Γ. Παπαδόσηφος

146 χρόνια πέρασαν από το Νοέμβριο του 1866, όταν και η Ιερά Μονή Αρκαδίου γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην παγκόσμια ιστορία, ως σύμβολό ελευθερίας και αγώνων. Για το Ρέθυμνο, το Αρκάδι αποτελεί σημείο αναφοράς, καθώς η ακτινοβολία που «αναβλύζει» από την Αρκαδική Εθελοθυσία και το αίμα των ηρώων του, το καθιστά ιερό προσκύνημα για ντόπιους και ξένους «εραστές» της ιστορίας. Εκατοντάδες ήρωες, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι, λαϊκοί, κληρικοί, στρατιωτικοί, Κρητικοί και μη άφησαν ανεξίτηλη την υπογραφή τους στο Μοναστήρι του Αρκαδίου. Η αναγνώριση των ηρώων αυτών δεν θα μπορούσε να μην αποτυπωθεί ως ελάχιστος φόρος τιμής και αναγνώρισης στις οδούς του Ρεθύμνου, όπου κοσμούνται από ονόματα ηρώων που έδωσαν τα πάντα υπέρ «Πίστεως και Πατρίδος». Παραθέτουμε μερικούς από αυτούς, του δρόμου που συναντάμε καθημερινά στην πόλη μας:

 

Οδός Δημακοπούλου Ιωάννη: (κεντρική οδός, πρώην Γερακάρη από περιοχή Ελιδάκι-πλατεία Τεσσάρων Μαρτύρων). Γεννήθηκε στη Βυτίνα Γορτυνίας, Πελοποννήσου, στις 10 Ιανουαρίου 1833. Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο κατατάχτηκε ως εθελοντής στο πεζικό το 1856. Σπούδασε στη σχολή Ευελπίδων και ήρθε στην Κρήτη κατά την επανάσταση του 1866. Έγινε αρχηγός μικρού σώματος εθελοντών στο Ρέθυμνο και κατά την πολιορκία του Αρκαδίου ορίστηκε φρούραρχος της Μονής, ενώ μετά την άλωση οδηγήθηκε μαζί με τους άλλους αιχμαλώτους στην θέση μελισσόκηπος (δυτικά του Αρκαδίου) όπου και θανατώθηκε.

Λεωφόρος Ηγουμένου Γαβριήλ: (πρώην Ρουστίκων/τμήμα της Λεωφόρου Κουντουριώτη). Η λεωφόρος Ηγουμένου Γαβριήλ αποτελεί τμήμα της λεωφόρου Π. Κουντουριώτη προς τα Δυτικά της πόλης, από την πλατεία των τεσσάρων Μαρτύρων-σημερινή εφορία. Έλαβε το όνομα της από την πιο δεσπόζουσα μορφή του αρκαδικού δράματος του 1866, Ηγουμένου της Μονής Αρκαδίου και προέδρου της επαναστατικής επιτροπής Γαβριήλ Μαρινάκη. Γεννήθηκε στο χωριό Μαργαρίτες της Επαρχίας Μυλοποτάμου. Σε μικρή ηλικία οδηγήθηκε στο Μοναστήρι του Αρκαδίου όπου έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Ήταν επιβλητικός, τολμηρός με ισχυρή θέληση και υψηλό θρησκευτικό συναίσθημα. Το μεσημέρι της 9ης Νοεμβρίου δέχτηκε μια σφαίρα από τους Τούρκους και τον έριξε κάτω νεκρό. Οι Τούρκοι μετά την ανατίναξη του έκοψαν το κεφάλι και το περιέφεραν θριαμβευτικά μαζί με τους αιχμαλώτους μέχρι τα Περιβόλια. Το ακέφαλο σώμα του το ενταφίασαν την άλλη μέρα οι χριστιανοί μαζί με το σώμα του Ιερομόναχου Ανθίμου στο Αρκάδι. Ανάγλυφη μαρμάρινη στήλη του Ηγούμενου Γαβριήλ υπάρχει στην πλατεία Μητροπόλεως.

 

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ