Στην Άψαλο βρεθήκαμε στις 18 μέχρι τις 21 Ιουλίου με την χορευτική μας ομάδα Κρητικών Χορών, καλεσμένοι από τον Λαογραφικό Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ποντίων Αψάλου και την εξαίρετη Πρόεδρό του κ.Σοφία Τσολεδάκη.
Εορτή του Προφήτη Ηλία! Πολύ σημαντική ημέρα, ιδιαίτερα για τους αδελφούς μας Ποντίους που με τους διωγμούς των αρχών του 20ου αιώνα βρέθηκαν στην Μακεδονία μας στην πανέμορφη Αλμωπία και στέριωσαν , δημιούργησαν και πλούτισαν τον τόπο αδελφικά δεμένοι με του ντόπιους Μακεδόνες.
Η Άψαλος, ένα πανέμορφο χωριό κοντά στην Αριδαία και την Έδεσσα από την μία και τα ιαματικά λουτρά Πόζαρ από την άλλη, είναι ένα γαλήνιο μέρος, καταπράσσινο και με εξαιρετικά φιλόξενους ανθρώπους κυρίως Ποντίους που λατρεύουν την Παράδοση, την Ελλάδα, την Παναγιά και όπως ανακαλύψαμε με μεγάλη ευχαρίστηση και την Κρήτη!
Η ομάδα του Λυκείου, από 16 πρόσωπα με τις συνοδούς, μέλη του Δ.Σ. κ.Χρυσή Δασκαλάκη, γενική γραμματέα, έφορο ιματιοθήκης και κ.Μάγδα Μυσιρλή, ειδική γραμματέα και συνέφορο ιματιοθήκης, κατενθουσιασμένα από την φιλοξενία, την οργάνωση και την συμμετοχή του κόσμου και τις δύο μέρες των εκδηλώσεων, απεκόμισαν μια πολύτιμη και αξέχαστη εμπειρία ζωής!
Οι δάσκαλοι των Κρητικών χορών κ.Λάμπης Νικολουδάκης, κ.Γιάννης Ματζοράκης και κ.Δαβιδούλα Δημητρίου με όλους τους χορευτές απόλαυσαν με όλη τους την καρδιά και αυτή την εξόρμηση του Λυκείου μας.
Πήγαν εκδρομή στην Έδεσσα κι έστησαν χορό δίπλα στους καταρράκτες της, με ξεναγό τον κ.Κοσμά Τσίναλη, δάσκαλο, ο οποίος ως μαθητής, είχε καθηγητή του τον αείμνηστο Γιώργο Εκκεκάκη όταν αυτός υπηρετούσε στα μέρη τους και τον οποίο ποτέ δεν ξέχασε αλλά θυμάται με πολλή αγάπη για την ενθάρρυνση και την ανθρωπιά του.
Βούτηξαν στα ιαματικά νερά των Πόζαρ ξεκουράζοντας τα πόδια και όλο το σώμα τους. Χόρεψαν μπροστά σε 2000 κόσμο την πρώτη βραδιά και σε 3.500 την δεύτερη, παρουσία όλων των Αρχών της περιοχής. Έναν κόσμο που τους έδειχνε με κάθε τρόπο την αγάπη και την χαρά που κοντά του ήταν οι Κρητικοί και που ζητούσε με λαχτάρα να δεί τους χορούς τους και να τους καμαρώσει.
Οι ακούραστοι μουσικοί που ήταν ο κ.Γιάννης Παπαδόπουλος, στην λύρα, καθηγητής στο Μουσικό Σχολείο Ρεθύμνου με καταγωγή από την Άψαλο, και ο κ.Μάριος Μπορλεπουδάκης στο λαούτο, έπαιξαν με ζωντάνια και κέφι ενώ οι εξαίρετοι χορευτές έδωσαν κατευχαριστημένοι τον καλύτερό τους εαυτό.
Τα δώρα από το Ρέθυμνο ήταν ένα υφαντό βουργιάλι με τυρί γραβιέρα, παξιμάδια, λάδι, ρακί καθώς και ο Α΄Τόμος της δράσης του Λυκείου (1917-1967), για τον Σύλλογο Αψάλου, κρητικά κρουσσομάντηλα που έγιναν ανάρπαστα κ.α. ενώ ή Πρόεδρος κ.Τσολεδάκη, πρόσφερε στο Λύκειο ένα καλάθι γεμάτο Ποντιακά, σπιτικά καλούδια και θαυμάσια βιβλία για την Αλμωπία και την ιστορία της.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ουσίας του πολιτισμού της καθημερινότητας του ευλογημένου αυτού τόπου και των ανθρώπων του και που δυστυχώς, έχομε πιά ξεχάσει στον δικό μας τόπο, είναι η παραίνεση : «Μην κλειδώνεις το αυτοκίνητο. Δεν κλέβουν εδώ. Άφησε την τσάντα σου στο τραπέζι ή στην καρέκλα κανείς δεν θα την πάρει…». Όπερ και εγένετο!
Και μιλάμε για χιλιάδες κόσμο…
Τα λόγια του κ.Κότου στο βιβλίο «Η Αλμωπία στα μονοπάτια της Ιστορίας» που μας χάρισαν είναι επίσης χαρακτηριστικά της σκέψης και της νοοτροπίας τους: Λέει, ο κ.Κότος, μεταξύ άλλων, «…Το κατέγραψα απλά για να γνωρίζει ο κόσμος πώς πήρε το όνομα το χωριό μου και να αποτίσω φόρο τιμής στο πρόσωπο του ήρωα Κώστα Γαρέφη, σε όλους τους ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα, πού ‘δωσαν το αίμα και την ζωή τους για να μπορώ να σκέφτομαι, να γράφω να εργάζομαι, να στοχάζομαι και να εκφράζομαι ελεύθερα…..το θεωρούμε σαν κάτι αυτονόητο, δεδομένο και αυθύπαρκτο και ξεχνάμε...Μακάρι να δώσει ο Θεός να μην γνωρίσουμε τι θα πεί στέρηση της ελευθερίας….»!
Έγιναν καλές «φιλιές» όπως λέει κι η παρακάτω μαντινάδα, στο ταξίδι μας αυτό και σίγουρα θα σμίξομε με αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους ξανά, πρώτα ο Θεός.
Μάλιστα, οι τρείς απλές μαντινάδες που διαβάστηκαν κατά την παράδοση των δώρων μας, μα που εκφράζουν συναισθήματα κι αλήθειες που εκτίμησαν όλοι, είναι οι ακόλουθες:
«Ευχές και χαιρετίσματα από το Ρέθυμνό μας
Ας χτίσομε φιλιά πιστή, θάναι για το καλό μας
Το πέλαγο περάσαμε μ’ έγνοια μονάχα μία
Να σμίξομε αδέλφια μας εις την Μακεδονία
Στην Άψαλο οι Πόντιοι, στην Άψαλο κι οι Κρήτες,
Μιάς ρίζας τα ακρόκλαδα, τσ’ Ελλάδας οι Ακρίτες!
Από την Γραμματεία του Λ.τ.Ε.Ρεθύμνης
