Χωστά να κάνεις το καλό και όπου μπορείς να δίνεις
και το νερό, που 'ναι νερό, χάμες να μην το χύνεις.
Σγουράκης Βασίλης (Παλαιά Ρούματα Χανιά)
Είδανε στο καντήλι μου, το λάδι να τελειώνει
φίλοι, γνωστοί προσπέρασαν και ξένος το λαδώνει.
Ριτζάκης Λευτέρης - Αντάρτης (Ρέθυμνο)
Η στράτα 'γω που πορπατώ, αγκάθια ΄ναι γιομάτο
καρφώνουνε μου και πονώ, μα δεν το βάνω κάτω.
Αρκαδιανού Χαρά (Ρέθυμνο)
Ώρες που νοιώθω μοναξά, που πνίγομ' απ' το μ-πόνο
τα δυό σου χέρια θα 'θελα να μ' αγκαλιάζουν μόνο.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανιά)
Μέσα στα μάθια σου τα δυό, έχεις φυλακισμένα
τα χρώματα του ουρανού, θάλασσας, κι εμένα.
Λουλουδάκης Μαρίνος (Ηράκλειο)
Αυτός που δίνει δε ζητά, δεν κάνει για να πάρει
πράτει βουβά, αμίλητα και δε γυρεύει χάρη.
Εκεί που είπα δόξα σοι και σήκωσα κεφάλι
οι δήθεν φίλοι χτύπησαν και με σταυρώσαν πάλι.
Παυλάκης Νίκος (Αθήνα)
Βγαίνω χαράκια και γκρεμνά, μα από τον ίδιο δρόμο
πέρασαν όσοι έκαμαν χαρά τον κάθε πόνο.
Καπετανάκης Γιάννης (Αθήνα)
Δυο λίθοι χτίζουν σπιτικό, δουλειά μόνο κι αγάπη
κι αν κάποιον σου στερήσουνε, πάντα θα λείπει κάτι.
Ζερβουδάκης Προκόπης (Καμπανός Σελίνου Χανιά)
Εσύ Χριστέ μου δίδαξες, αγάπη και ειρήνη
δείξε τον τρόπο για να βρει το Ισραήλ γαλήνη.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Χαίρονται στην αναβροχιά, λιόχεντρες και κοράκοι
και δα δε βρίχνεις τσ' άθρωπιάς σταλέ νερό στο ρυάκι.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Μονοφατσίου Ηράκλειο)
Εβαγιοκλάδιζά τηνε τη β-γιόλα τη καρνάδα
και πλάνταξέ με μυρωδιές κ' ανθούς που δε ξανάδα.
Ξεκαρδάκη Αντωνία (Μοίρες Ηρακλείου)
'Αχι και να 'χα βγαίνανε, ούλα τα όνειρα μου
ένα λεφτό δε θα ΄φευγες, απο την αγκαλιά μου.
'Αχι και νάταν δυνατόν, καθόλου μην ξυπνήσω
και στου ονείρου το στρατί, αμοναχό ν' αφήσω.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ασκύφου Σφακίων Χανιά)
Στ' άδικο πάνω περπατούν κάποιοι καλά πιτήδειοι
στους λάκκους τους θα πέσουνε στο ύστερο οι ίδιοι.
Καλλιτσουνάκη Αθανασία (Ρέθυμνο)
Δεν κάθομαι να πολεμώ, κουράστηκα στη μάχη
γαλήνη μόνο και χαρά, θέλω η ζωή μου να 'χει.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)
Στην μνήμη του Γιάννη Ρομπογιαννάκη
Το άχι τ' αναστεναγμού, στην Κρήτη γύρους κάνει
κι ένα γιατί επόμεινε ,στα χείλη, για το Γιάννη.
Κουτσάκη Χρυσούλα (Αντισκάρι Ηράκλειο)
Μια ν- ώρα μόνο ξαστεργιά, στον ουρανό μου θέλω
να πω και γω πως έζησα ,στο κόσμο των αγγέλω.
Νικηφόρος Νικόλαος (Αξός Μυλοποτάμου Ρέθυμνο)
Αν μ΄αρνηθείς κιαμιά φορά, μην αγαπήσεις άλλο
γιατί με τη σουβλόριζα, τα μάθια σου θα βγάλω.
Αν μ΄αρνηθείς κιαμιά φορά, θα 'ναι κακό δικό σου
κι ώστε να ζεις εμπόδιο θα με θωρρείς ομπρός σου.
Τ' αποφαούδια αλλονώ, θέλει να μου σερβίρει
που δεν εχάλασε ποτές σε άθρωπο , χατίρι.
Στεφανάκης Μιχάλης (Γάλλου Ρέθυμνο)
Κατάθεση ήκαμα ψυχής κι ας με ξανασταυρώσουν
ντίπι για ντίπι κουζουλός, στο μνήμα να καρφώσουν.
Γαριπαντώνης (Νίβρυτος Ζαρός Ηρακλειο)
Οι δρόμοι κακοδιάβατοι, δύσκολα μονοπάτια
μα γω θωρρώ και τα περνώ, με τα δικά σου μάτια.
Σαν ειν' η κοπελιά καλή, ήντα τι θες τη ράτσα
ήντα τι θες την ομορφιά και την περίσσια φάτσα.
Σιδηροπούλου Τριανταφυλλιά (Ρέθυμνο)
Διώρυγα των στεναγμών, γιοφύρια πεπρωμένων
σα μάθω τ΄ αλληγορικά, θα σας καταλαβαίνω.
Μαριόλος Νίκος (Περιβόλια Ρέθυμνο)
Ο νικητής λεβεντονιός, λαβώθηκε στα στήθη
την ώρα που στους ουρανούς, η νίκη διαλαλήθη
Με ντουφεκιές και με κραυγές, τον χτύπησε μια σφαίρα
κι ένοιωσε, πως εβράδιασε, η ύστερη του μέρα.
Αγέρας τον ανέβασε, ψηλά στα επουράνια
και είδενε τους φίλους του, να φτιάχνουνε στεφάνια.
Λιονής Γιάννης (Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο)
Έχεις το γέλιο τση χαράς και θα το ζωγραφίσω
να το 'χω πάντα δίπλα μου, όσο καιρό κι αν ζήσω.
Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Στα νιάτα ν' η ζωή γλυκιά, ύστερο πιπερίζει
και σα ' θα 'ρθουν τα γηρατειά, ε ' τότεσας πικρίζει.
Καλλέργης Κωστής -Κ.Ι.Γ.Κ (Λούτρα Ρέθυμνο)
Αν ήταν εμπορεύσιμο του άτυχου το δάκρυ
πολλά εκατομμύρια, θα 'χα και γω στην άκρη.
Λιμνιάσανε τα δάκρυα, στη λίμνη τση ψυχής μου
μ' αλλοίμονος του που βρεθεί, στον ποταμό τσ' οργής μου.
Μην κλαίς παντέρμη μου καρδιά, ψυχή μου μη λυγίζεις
κι εσύ παντέρμο δάκρυ μου, απ' όξω μην πορίζεις.
Σηφάκης Γιώργης -Σιμισακογιώργης (Ρέθυμνο)
Χαράς αυτόν τον άθρωπο, που όντε θα πλουτίσει
στρώνει σ' εκείνο που πεινά, την τάβλα να δειπνήσει.
Είντα θα βγει ο άθρωπος, χρήματα να κερδίσει
εις τσ΄ αθρωπιάς το πέλαγος, αν έχει ναυαγήσει.
Ευτυχισμένος άθρωπος και τυχερός λογάται
εκείνος που με ήσυχη συνείδηση κοιμάται.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθυμνο)
Ντουνιά που δε σε πάτησε του Κρητικού στιβάνι
το χώμα σ' από λεβεδιά κι από αξίες χάνει.
Ντουνιά αν ψάχνεις αρχοντιά, μην πάρεις άλλη στράτα
στση Κρήτης άμε τα χωριά τα μοσκομυρωδάτα.
Να δεις τιμή, παράδοση, γλετζέδες με αξία
να μάθεις για παληκαριά, που 'γραψε ιστορία.
Το επόμενο μας θέμα θα είναι μια ρίμα 2 έως 4 μαντινάδες με θέμα σαλιβέ-σαλιβιά (σημάδι).
Στέλνετε στο 6981572714.
Γαρδουμάκια γιαχνί με κολοκυθάκια και πατάτες
Υλικά
1 κοιλιά αρνίσια με τα έντερα
1 κιλό κολοκυθάκια μικρά
2 πατάτες κομμένες χοντρό καρέ
1 ψιλοκομμένο κρεμμύδι
4-5 φρέσκιες ώριμες ντομάτες τριμμένες
2 ποτήρια νερό
Αλάτι- πιπέρι- λίγο μάραθο
ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Πλένουμε σχολαστικά την κοιλιά, την ζεματίζουμε σε βραστό νερό και την ξύνουμε, για να καθαρίσει.
Πλένουμε τα έντερα, τα γυρίζουμε από την ανάποδη με ένα λεπτά ξύλο και τα ξεπλένουμε πολύ καλά. Τα τρίβουμε με το χυμό του ενός λεμονιού και μπόλικο αλάτι και τα αφήνουμε σε σουρωτήρι να στραγγίσουν.
Στη συνέχεια, κόβουμε την κοιλιά σε κομμάτια και τυλίγουμε το καθένα σφιχτά με λίγο έντερο. Το δένουμε στην άκρη, για να μην ξετυλιχτεί.
Βάζουμε νερό σε μια κατσαρόλα και βράζουμε τα γαρδουμάκια για λίγο και χύνουμε το νερό μόλις πάρει βράση.
Πλένουμε την κατσαρόλα μας , ρίχνουμε το ελαιόλαδο
και σοτάρουμε τα γαρδουμάκια να πάρουν χρώμα και από τις δύο πλευρές.
Προσθέτουμε τις ντομάτες και λίγο νερό και αφήνουμε το φαγητό μας να βράσει σε χαμηλή φωτιά για ένα μισάωρο περίπου.
Ρίχνουμε τα κολοκυθάκια και τις πατάτες,αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει, μέχρι να μαλακώσουν όλα μας τα υλικά. Αν χρειαστεί, κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος, μπορούμε να προσθέσουμε και άλλο νερό. Λίγο πριν το σβύσουμε , προσθέτουμε το μάραθο.