Καραπιδάκης Αποστόλης (Ποταμιές Πεδιάδος Ηρακλείου)
Άθρωπος είμαι μισερός κι' οφέτος μια απ' τα ίδια
γι' αυτό και πάνω στο δεντρό βάνω μισά στολίδια.
Κουκλινός Αντώνης (Ασήμι Ηρακλείου)
Εκάμανε με μισερό τα κατορθώματα σου
θωρείς τα μα δεν έβγαλε, μιλιά η αθρωπιά σου.
Μεσσαριτάκη Λίτσα (Ηράκλειο)
Μοίρα μου σε ξεγέλασα κι' ας μ' έχεις μισερώσει
το γέλιο μου κατάφερε, άλλος να λευτερώσει.
Παπαδάκη Κωσταντίνα (Μεγαλόπολη Αρκαδίας)
Μισερωμένη τη καρδιά από τσι πόνους, έχω
και δε θα βρω το γιατρικό, όσο κι' αν το ξετρέχω.
Πυρουνάκης Μιχάλης (Αθήνα)
Μη μισερώνεις μια ψυχή α' που 'ναι προδομένη
ως ανημένει μιαν αυγή στη νύχτα τζη θλιμμένη.
Ζαχαριουδάκης Γιάννης (Γαλιά Ηρακλείου)
Στο μισεμό σου μ' άφηκες μία πληγή στο σώμα
σα μια ελιά σκοματαριά, πούνε σε ξένο σώμα.
Αλατζάς Σάββας (Ηράκλειο)
Αγάπη που 'ναι μισερή και κακοποδομένη
μοιάζει δεντρού που δεν ανθεί και το καρπό δε δένει.
Πέρρου Μαρία (Ρέθυμνο)
Τούτος ο χρόνος μισερός επέρασε και 'χάθη
εύχομαι ο επόμενος χαρές κι' ελπίδες να 'χει.
Ψαθόπουλος Λεωνίδας (Αθήνα)
Τι θ' απογίνω, μισερό, με άφησες και μόνο
και ποιος θα γιάνει τσι πληγές και τσι καρδιάς, το πόνο.
Χατζόπουλος Ι.Δημήτριος (Λείβαδος Ρεθύμνης)
Μα με τα 'σε δε γροίκησα, του έρωντα τα βάθη
και μισερή την ήφηκες ,τη ζήση μου κι' εχάθη.
Κοκολαντωνάκης Κωστής (Αθήνα)
Ποτέ δεν έκαμα φιλιά και να μην έχει τέλος
με έχει αφήσει μισερό, του χωρισμού το βέλος.
Μηντιλάκη Μαρία (Χανιά)
Λίγες και μισερές χαρές στο πέρασμα του χρόνου
θυμούμαι κι' όμως συγκρατώ, δάκρυα παραπόνου.
Στεφανάκη Φυλαχτή (Αθήνα)
Ένας βοργιάς, δριμύς βοργιάς, μ' έχει μισερωμένη
γι' αυτό 'μαι και στου Σκοίνακα*, το φρούδι κρεμασμένη.
Σκοίνακας=κορφή του Ψηλορείτη.
Βίκτωρας - Ξενιτεμένος (Βυζάρι Αμαρίου Ρεθύμνης)
Όποιος γεννάτε άτυχος κι' από καιρό πονέσει
εκείνος θα μισερωθεί και στο μπαμπάκι αν πέσει.
Ζουρμπάκης Γιώργος (Ρέθυμνο)
Υπάρχουν άντρες μισεροί, που 'χουν ψυχή μαντέμι
κι' άλλοι με ταύρου δύναμη μα με καρδιά που τρέμει.
Καλλιτσουνάκη Γιάννα (Ρουμπάδο Ρεθύμνης)
Πόνε και γιάντα μισερός ποτέ σου δε σιμώνεις
μόνο 'χεις τόση δύναμη κι' ούλα τα ισοπεδώνεις.
Ζούλη Αγγελική (Ασκύφου Σφακίων Χανιά)
Κορμί μου που 'σαι μισερό κι' αντέχεις τέθιους πόνους
που άθρωπος δε σου βρίχνεται, πόσους θα στέκεις χρόνους.
Σγουράκης Βασίλης (Παλιά Ρούματα Χανίων)
Μ' έχεις αφήσει μισερό στου χωρισμού τ΄αντίο
κι' αμοναχός τα όνειρα, θάφτω και για τσι δύο.
Μπακιρτζής Δημήτρης -Τζανοδημήτρης (Πεμόνια Αποκορώνου)
Φεύγεις και τ' άλλο μου μισό πορεύγεται μαζί σου
κι' εδά πομένω μισερός εις τσ' άκριγιες τσ΄αβύσσου.
Σκουντριδάκης Σήφης (Κουρνάς Αποκορώνου)
Βοριάς δέρνει το μπέτη μου και η νοθιά τη ράχη
μπρος σ' ένα μισερό κορμί δυ' α' νέμοι στένουν μάχη.
Σπυριδάκης Μιχάλης (Άγιοι Δέκα Μεσσαράς Ηρακλείου)
Μισερωμένο να σε δω, χρόνε και τι στη πλάση
το λίγο που 'χει καθαής ν' αργήσει να περάσει.
Λεουνάκης Νεκτάριος (Συρίλι Χανίων)
Σιμισακός ο έρωτας, που 'χαμε, μα 'χεις φύγει
γι αυτό ο χρόνος μισερός, έρχεται και με σμίγει.
Λεώνης Γιάννης (Αθήνα)
Εζάβωσες μου τη καρδιά, του τόξου, αρχοντάρη
και μ' έχεις κάμει μισερό, έρωτα, κυνηγιάρη.
Δήμητρα (Ρέθυμνο)
Ο χρόνος ατελείωτα και μισερά αφήνει
όνειρα, και υπόσχεση, για τ' αύριο δε δίνει.
Φανουράκης Ηλίας (Άγιοι Δέκα Μεσσαρά Ηρακλείου)
Ο πόνος μιας μελαχροινής μ' έχει μισερωμέμο
κι' εκειά που πράσουν οι χαρές σιμώνω μα δε μπαίνω.
Κιουρτσιδάκη Νίκη (Μετόχια Ρεθύμνης)
Κάνω το ζάλο μισερό μες του καημού τη στράτα
μπας με προλάβει η χαρά και να μου πει, σταμάτα.
Γαριπαντώνης (Νύβριτος Ζαρός Ηρακλείου)
Του έρωντα σου η μπαλωθιά μ' έχει μισερωμένο
και είπανε μου οι γιατροί με φάρμακα δε γιένω.
Βοτζάκη Κατερίνα (Ρέθυμνο)
Απ' όντε σ' αγκαλιάσανε του άδη οι σκοτεινάδες
ειν' οι χαρές μου μισερές σε ούλες τσι σκολάδες.
Επιμέλεια: Κατερίνα Βοτζάκη
