Εκακοσύνεψ’ ο καιρός

κι πρώτη ψιχαλίδα

ένα φυντάνι πότισε

στο γ-κήπο την ελπίδα.

Έφταξε βαρυχειμωνιά

δριμύς χιονιάς σιμώνει

και ποταμός ειν’ ο λαός

π’ άρχιξε και φουσκώνει.

Και θα γενεί ο ποταμός

τσουνάμι και θα σπέρνει

καταστροφή στο διάβα ν-του

και πράμα δε το στένει

Κι ο ζόρες είναι η αρχή

κοντοσυμών΄ η ώρα

απού θα σηκωθεί ψηλά

να σκεπαστεί η χώρα.

Και να πλυθεί κι απ΄ τη βρωμιά

κι ίσως ξεμαγαρίσει

κι όσοι το προκαλέσανε

ούλους να τιμωρήσει.

Κωστής Κοντογιάννης