Ο κ. Αποστολάκης με παρέμβαση του στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε για μια σειρά σημαντικών θεμάτων:
- Για την Τροπολογία για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη ανέφερε ότι η Κυβέρνηση ενώ προσπαθεί να βρει διέξοδο από την πίεση που υφίσταται από την κοινωνική δυσφορία, την οποία η ίδια έχει προκαλέσει, παίζει μικροκομματικά παιχνίδια, στα οποία εμπλέκει τους ιερούς τόπους μας αλλά και τις Ένοπλες Δυνάμεις. Τόνισε ότι αυτή η πρακτική είναι θεσμικά απαράδεκτη και ολισθηρή και έρχεται σε αντίθεση με την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων.
- Για την αναμόρφωση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας σημείωσε ότι ένα πρόχειρο νομοσχέδιο δεν αρκεί για τη δημιουργία μιας Υπηρεσίας που θα καλύπτει τις αυξημένες ανάγκες της χώρας. Αντιθέτως είναι άμεσα αναγκαία η αναβάθμιση τόσο σε επίπεδο προσωπικού όσο και νέων σύγχρονων συστημάτων.
Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «Η Κυβέρνηση οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να εγγυηθεί την ασφάλεια των μεταφορών με κάθε μέσο σε κάθε σημείο της χώρας.»
- Τέλος, για τις διεθνείς εξελίξεις ο κ. Αποστολάκης ανέφερε ότι η εκλογή Τουφάν Ερχιουρμάν στην Κύπρο είναι μια υπό προϋποθέσεις θετική εξέλιξη και ότι η παραβίαση της εκεχειρίας στη Ράφα αποδεικνύει την ανάγκη προσήλωσης στο διεθνές δίκαιο και παρέμβασης των διεθνών οργανισμών, όπως ο ΟΗΕ.
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας:
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε,
Κύριε Υπουργέ,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Με λύπη διαπιστώνουμε ότι παρά τις εκκλήσεις που απευθύνθηκαν από όλο το πολιτικό φάσμα, η κυβέρνηση προχώρησε τελικά στην κατάθεση τροπολογίας με την οποία καθορίζει μια «ζώνη ασφαλείας» μπροστά από το Κοινοβούλιο με πρόσχημα την προστασία του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη.
Το είπα πριν λίγες μέρες από το βήμα της Βουλής και επιτρέψτε μου να το επαναλάβω. Ο χώρος του Μνημείου είναι χώρος ιερός για την πατρίδα μας. Είναι ο χώρος όπου αποτίνουμε φόρο τιμής σε όσους και όσες θυσίασαν τη ζωή τους για την πατρίδα, την ελευθερία και τη δημοκρατία. Δεν υπάρχει κανείς που θα το αμφισβητήσει αυτό αλλά και κανείς δεν δικαιούται να παραδίδει μαθήματα πατριωτικής ευαισθησίας.
Όμως, ιερό και απαραβίαστο είναι και το δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών να συνέρχονται και να εκφράζουν δημοκρατικά τη διαμαρτυρία ή τα αιτήματά τους. Αυτό λέει το Σύνταγμά μας. Αυτό λέει η Ιστορία μας. Ανέκαθεν ο χώρος μπροστά στο Κοινοβούλιο υπήρξε ο κατεξοχήν χώρος εκδήλωσης των λαϊκών διεκδικήσεων.
Αυτό έρχεται σήμερα να το αμφισβητήσει η Κυβέρνηση.
Ποιος είναι ο λόγος; Εξάλλου ο ιερός αυτός χώρος προστατεύεται ήδη επαρκώς. Η αλλοίωση του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη τιμωρείται από την υφιστάμενη νομοθεσία.
Η Κυβέρνηση προσπαθεί να βρει διέξοδο από την πίεση που υφίσταται από την κοινωνική δυσφορία, την οποία η ίδια έχει προκαλέσει. Παίζοντας μικροκομματικά παιχνίδια και εμπλέκοντας σε αυτά τους ιερούς τόπους μας αλλά και τις Ένοπλες Δυνάμεις, πράγμα θεσμικά απαράδεκτο και ολισθηρό, αντίθετο ασφαλώς στην αποστολή τους.
Ας μη θεωρήσει η Κυβέρνηση ότι μπορεί έτσι να αποτρέψει την κοινωνική διαμαρτυρία. Θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Έστω και την ύστατη στιγμή, ας εισακουστεί η έκκληση να αποσυρθεί αυτή η διχαστική και πολλαπλά προβληματική τροπολογία.
Προχωρώ τώρα στο κυρίως μέρος του σχεδίου νόμου που αφορά τη μεταρρύθμιση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.
Βρισκόμαστε ήδη στο έβδομο έτος διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών έχουν δει το φως της δημοσιότητας πλήθος τεκμηριωμένων ερευνών και δημοσιευμάτων, που αναδεικνύουν σοβαρά κενά και κινδύνους σε ολόκληρο το φάσμα της αεροναυτιλίας. Η καταδίκη της χώρας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, οι συστάσεις αλλά και οι κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα ελλείμματα σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα αποδεικνύουν ότι απαιτείται μια ουσιαστική μεταρρυθμιστική τομή — και όχι μια άσκηση επικοινωνιακής διαχείρισης.
Η ασφάλεια της αεροναυτιλίας και των αερομεταφορών, η προστασία του εθνικού εναέριου χώρου, αποτελούν ζητήματα πρώτης προτεραιότητας για τη χώρα. Δεν είναι τεχνικές λεπτομέρειες. Είναι θέματα εθνικής ασφάλειας και δημοσίου συμφέροντος.
Εύλογα, λοιπόν, οι πολίτες και το πολιτικό σύστημα αναμέναμε ότι η κυβέρνηση θα προσέγγιζε αυτό το ζήτημα με τη δέουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα, αντιμετωπίζοντας τα πραγματικά προβλήματα της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.
Δεν μιλάμε για ζητήματα αμιγώς εσωτερικής λειτουργίας· μιλάμε για μια υπηρεσία εξαιρετικής σημασίας για τη χώρα, που θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα σύγχρονης, ανεξάρτητης και επαρκώς στελεχωμένης υπηρεσίας. Μιας υπηρεσίας που θα εγγυάται την ασφάλεια, αλλά και θα αποκαθιστά τη φερεγγυότητα της ελληνικής αεροναυτιλίας στο διεθνές περιβάλλον.
Κι όμως, στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο βλέπουμε στοιχεία προχειρότητας και παρέκκλισης από το ζητούμενο. Η απουσία ολοκληρωμένης μελέτης βιωσιμότητας για τη νέα υπηρεσία είναι το πρώτο ανησυχητικό στοιχείο.
Στο άρθρο 6 κάποιοι από τους προβλεπόμενους πόρους είναι από αβέβαιοι έως ανεπαρκείς.
Στο άρθρο 8 βλέπουμε ότι η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου καθορίζεται αποκλειστικά με απόφαση του Υπουργού, χωρίς καμία πρόβλεψη για την εκπροσώπηση των εργαζομένων.
Αναρωτιέμαι: η γνώση, η εμπειρία και η τεχνογνωσία των ανθρώπων που σηκώνουν καθημερινά το βάρος της λειτουργίας της Υπηρεσίας, δεν θεωρούνται απαραίτητες;
Στο άρθρο 10 έχουμε παραχώρηση υπερεξουσιών στο Διοικητικό Συμβούλιο χωρίς τις αναγκαίες δικλίδες ελέγχου και λογοδοσίας.
Στο άρθρο 20, στο οποίο υπάρχει πρόβλεψη για παροχή εξειδικευμένης εκπαίδευσης εντός της ΥΠΑ, αγνοείται η πρόταση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία. Η συμπερίληψη και η ισότιμη συμμετοχή των ΑμεΑ είναι ζήτημα ουσίας.
Όσον αφορά τους εργαζόμενους, το νομοσχέδιο δημιουργεί ένα καθεστώς δύο ταχυτήτων, μεταξύ παραχωρημένων και μη αεροδρομίων. Στα άρθρα 31 και 32 οι ρυθμίσεις για τις μετακινήσεις προσωπικού παραβλέπουν την αρχή της ίσης μεταχείρισης. Οι εργαζόμενοι μετακινούνται χωρίς επαρκή αιτιολόγηση, χωρίς έλεγχο σκοπιμότητας, χωρίς σεβασμό στην προσωπική και οικογενειακή τους κατάσταση και χωρίς θεσμικές εγγυήσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Τα προβλήματα της ΥΠΑ δεν μπορούν να λυθούν απλώς με την αλλαγή της νομικής μορφής της Υπηρεσίας. Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι η μετατροπή της σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου μπορεί να είναι εργαλείο αλλά μόνο αυτό δεν είναι αρκετό.
Για να υπάρξει ουσιαστική αναβάθμιση απαιτούνται:
Επαρκές και κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, που θα εργάζεται σε συνθήκες αξιοπρέπειας και αξιοκρατίας.
Σύγχρονα και αξιόπιστα συστήματα ασφαλείας, εναρμονισμένα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Αυτά τα χρειαζόμαστε χθες, όχι στο μακρύ μέλλον.
Σαφής, ευέλικτη και λειτουργική οργανωτική δομή, που θα εξασφαλίζει γρήγορη επιχειρησιακή ανταπόκριση, αλλά και αποτελεσματικό έλεγχο και λογοδοσία.
Αν θέλουμε πράγματι μια Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, αντάξια των αναγκών της χώρας, οφείλουμε να κινηθούμε με σοβαρότητα, σχέδιο και διαφάνεια.
Η χώρα και οι πολίτες έχουν πληρώσει βαρύ τίμημα όσον αφορά στην ασφάλεια των μεταφορών.
Η Κυβέρνηση οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να εγγυηθεί την ασφάλεια των μεταφορών με κάθε μέσο σε κάθε σημείο της χώρας.
Αυτή την εντολή έχει λάβει από τον Λαό.
Τέλος, και επειδή αφορά και την χώρα μας, θέλω να σημειώσω τα εξής:
Πρώτον, για το Κυπριακό, η νίκη του Τουφάν Ερχιουρμάν στις εκλογές της Κυριακής είναι μια εξέλιξη προς τη σωστή κατεύθυνση. Μένει να δούμε πώς θα προχωρήσει.
Δεύτερον, σχετικά με την ειρήνευση στη Γάζα είδαμε ότι δυστυχώς ξεκίνησαν πάλι οι εχθροπραξίες. Η εκεχειρία παραβιάστηκε στη Ράφα, τόσο από τη Χαμάς όσο και από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις, αποδεικνύοντας τη σημασία που έχει ο σεβασμός στους διεθνείς κανόνες δικαίου αλλά και καταδεικνύοντας την ανάγκη διαμεσολάβησης των διεθνών οργανισμών, όπως ο ΟΗΕ.
Σας ευχαριστώ.
