Άθρωπος πνευματικός, της προσφοράς, της Μελαμπινής παρέας, των παθιασμένων Μελαμπιανών μερακλήδων. Άθρωπος ευγενής, χαμογελαστός, σεμνός και ταπεινός, ανιδιοτελής. Άθρωπος της μάθησης, της μόρφωσης, πιστός υπηρέτης της παιδείας και της Χριστιανοσύνης. Μόνο καλούς χαρακτηρισμούς μπορεί κάποιος να αποδώσει στον αγαπητό φίλο και συγγενή, εκλεχτό Μελαμπιανό, καθηγητή, Νίκο Κ. Μαργαρίτη.
Μεγάλη προσωπικότητα των Μελάμπων.
Σοβαρά προβλήματα υγείας εδώ και αρκετά χρόνια δεν ξεπεραστήκανε. Έδωσε σκληρή μάχη με τον αιμοχαρή Χάροντα και δυστυχώς την έχασε. Κρίμα που την έχασε. Κρίμα που έφυγε τόσο νωρίς αυτός ο ξεχωριστός Μελαμπιανός. Μεγάλη η απώλεια.
Μα τα σημαντικά πρόσωπα δε φεύγουνε. Η ανάμνησή τους και η διαδρομή τους πρέπει να μας παραδειγματίζουνε. Ας κρατήσομε ζωντανή τη μνήμη τους. Φάρος φωτεινός ο Νίκος Μαργαρίτης. Αυτά τα πολύ λίγα κι από εμένα.
Καλοστραθιά Νίκο. Μακαρία η οδός....
