Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας» που έφερε εν μέσω Αυγούστου η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά έχει ως στόχο να εκσυγχρονίσει την περιβαλλοντική νομοθεσία. Στην ουσία του, κρύβεται αντίληψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη να ευνοήσει τους μεγάλους και ισχυρούς και να οδηγήσει σε ξαφνικό θάνατο χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες στην Κρήτη και εκατομμύρια σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Ουσιαστικά το νομοσχέδιο καταργεί κάθε παρέκκλιση στην εκτός σχεδίου δόμηση ορίζοντας ότι μόνο γήπεδα άνω των 4 στρεμμάτων θα μπορούν να οικοδομηθούν ενώ ακόμη και σε αυτά βάζει κάποια δυσνόητα χαρακτηριστικά τα οποία μάλιστα δεν αιτιολογούνται στην αντίστοιχη έκθεση του νομοσχεδίου (πχ βάθος 50 μέτρα και πρόσωπο 45 μέτρα σε δημοτική οδό Α).
Με απλά λόγια κάθε ιδιοκτήτης γηπέδου εκτός σχεδίου πόλης εμβαδού κάτω των τεσσάρων στρεμμάτων εν μια νυκτί θα δει την περιουσία του να απαξιώνεται.
Φυσικά η απάντηση της κυβέρνηση με τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 34 που δίνουν δικαίωμα στους μικροϊδιοκτήτες να εκδώσουν οικοδομική άδεια εντός δύο ετών, ώστε να συνεχίσουν να έχουν το δικαίωμα να χτίσουν το οικόπεδο τους, πρέπει να θεωρηθούν μάλλον εκτός εποχής καθώς έμπρακτα σημαίνει ότι κάποιος θα πρέπει να επενδύσει πάνω από 250.000 € μέσα στα επόμενα 6 χρόνια (2 που έχει δικαίωμα να εκδώσει άδεια και 4 για τα οποία θα είναι σε ισχύ η άδειά του) προκειμένου να κατασκευάσει την κατοικία του, πράγμα μάλλον δύσκολο για τη μέση ελληνική οικογένεια πολλώ δε μάλλον τη δύσκολη αυτή εποχή που η κοινωνία βγαίνοντας κουρασμένη από τα μνημόνια έχει να αντιμετωπίσει και τη βαθιά κορονούφεση.
Επιπλέον όμως δε φαίνεται να υπάρχει και κάποια ουσιαστική περιβαλλοντική ελάφρυνση καθώς αν επιτραπούν όπως φαίνεται οι συνενώσεις μη άρτιων και οικοδομήσιμων γηπέδων τότε αυτό θα δώσει τη δυνατότητα σε οικονομικά ισχυρούς να αγοράσουν φτηνά την απαξιωμένη γη των πολλών και στα συνενομένα πλέον άρτια και οικοδομήσιμα γήπεδα να χτίσουν πιθανόν ξενοδοχειακές μονάδες συνολικού εμβαδού έως και διπλάσιου από ότι θα έχτιζαν τα ανεξάρτητα οικόπεδα.
Εκτός των παραπάνω αξίζει να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση επέλεξε να νομοθετήσει τους περιορισμούς αυτούς στην εκτός σχεδίου δόμηση την ώρα που είχε ήδη ανακοινώσει σχέδιο ώστε εντός διετίας να εκπονηθούν Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια σε όλες τις δημοτικές ενότητες της χώρας οι οποίες εκτός των άλλων θα καθόριζαν τα όρια των οικισμών (άρα και των εκτός σχεδίου περιοχών) αλλά και τις χρήσεις στις εκτός σχεδίου περιοχές. Αντί λοιπόν να αναμένει τα ΤΠΣ και μετά να διαχειριστεί συνολικά αλλά και εναρμονισμένα με τα τοπικά δεδομένα της κάθε περιοχής την εκτός σχεδίου δόμηση επέλεξε την ύποπτη βιαστική οδό του ξαφνικού θανάτου των μικρών και μη οικονομικά ισχυρών ιδιοκτητών. Στα επίσης επιβαρυντικά στοιχεία για το περιβάλλον, αλλά επίσης στα σημεία που δείχνουν προς τα που θέλει να κινηθεί η κυβέρνηση, είναι η αύξηση του συντελεστή δόμησης στις Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης ευνοώντας επενδύσεις μόνο πολύ μεγάλης κλίμακας.
Η εκτός σχεδίου δόμηση πρέπει να αντιμετωπιστεί (να περιοριστεί ή/ και να αλλάξει χαρακτήρα) αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω της ολοκλήρωσης των ΤΠΣ στα οποία θα περιγράφονται οι επιτρεπόμενες χρήσεις, θα καθορίζονται τα όρια των οικισμών, θα περιγράφονται οι κατηγορίες του οδικού δικτύου αλλά και μέσω του εκσυγχρονισμού και της ενίσχυσης με ανθρώπινο δυναμικό και τεχνολογικό εξοπλισμό υπηρεσιών που σχετίζονται με την έκδοση αδειών δόμησης (αρχαιολογία, δασαρχεία κλπ) . Ακόμη όμως και τότε δεν μπορεί να επιτραπεί σε καμία περίπτωση η πλήρης απαξίωση της μικρής ιδιοκτησίας προς όφελος των λίγων.
