Ψηφίστηκε την περασμένη Τετάρτη κατά πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Ρεθύμνου η πρόταση για τοποθέτηση προτομής του τέως υπουργού και επί σειρά ετών βουλευτή Ρεθύμνου Γιάννη Κεφαλογιάννη στο Δημοτικό Κήπο.
Υπέρ της πρότασης ψήφισαν οι: Άννα Ελευθεριάδου – Γκίκα, Ιωσήφ Κοκολάκης, Δημήτρης Λαχνιδάκης, Δημήτρης Λελεδάκης, Χαρά Λιανδρή, Στάθης Λουκογεωργάκης, Άγγελος Μαλάς, Μποτώνης Μποτονάκης, Νεκτάριος Παπαδογιάννης. Νίκος Προβιάς, Στέλιος Σαμψών, Στέλιος Σπανουδάκης, Στέλιος Σπαντιδάκης, Μάνος Τσάκωνας, Στέλιος Φραγκιαδάκης, Ειρήνη Κουτσαλεδάκη, Καλλιόπη Παπατζανή, Νίκος Αγριμάκης.
Καταψήφισαν την πρόταση οι: Γιώργος Σκορδίλης, Νίκος Αντωνίου, Νίκος Δερεδάκης, Μερσίνη Καρνή, Κώστας Μεργέμογλου, Μανούσος Μανουσογιάννης και Ιωάννα Δακανάλη.
Μάνος Τσάκωνας: «Πρόταση της οικογένειας του Ι. Κεφαλογιάννη να τοποθετηθεί προτομή του εκλιπόντος»
Το θέμα εισηγήθηκε στο σώμα ο αντιδήμαρχος πολιτισμού Μάνος Τσάκωνας ο οποίος είπε πως ο δήμος έλαβε επιστολή με επίσημη πρόταση της οικογένειας του Ι. Κεφαλογιάννη να τοποθετηθεί προτομή του εκλιπόντος που έχει φιλοτεχνηθεί με δαπάνη της ίδιας της οικογένειας στον δημοτικό κήπο, ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του και στην προσφορά του, στην τοπική κοινωνία, στο Ρέθυμνο και τη χώρα.
Στη συνέχεια ο κ. Τσάκωνας ενημέρωσε ότι είχε προηγηθεί του αιτήματος, προσωπική του συνάντηση με τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Κουτσογιάννη, τον γλύπτη Πραξιτέλη Τζανουλίνο που την επιμελήθηκε και την υπουργό Όλγα Κεφαλογιάννη στον δημοτικό κήπο, προκειμένου οι μελετητές να ξεναγηθούν και να γνωρίσουν το χώρο ώστε η όποια πρόταση να εναρμονίζεται με τις υπόλοιπες προτομές.
«Εισηγούμαστε την αποδοχή της πρότασης της οικογένειας Κεφαλογιάννη περί τοποθέτησης προτομής του εκλιπόντος στο δημοτικό κήπο Ρεθύμνου, τονίζοντας πως ο Ιωάννης Κεφαλογιάννης υπήρξε ο μακροβιότερος βουλευτής Ρεθύμνου και πιο συγκεκριμένα διετέλεσε βουλευτής από το 1958 έως το 1964 και από το 1974 έως το 2004 βουλευτής και υπουργός αλλά και αναγνωρίζοντας την προσφορά του προς το Ρέθυμνο σε πολλαπλά σημαντικά θέματα που κατά καιρούς απασχολούσαν την πόλη.
Ως αντιδήμαρχος πολιτισμού θα υπενθυμίσω την εξολοκλήρου χρηματοδότηση της κατασκευής του θεάτρου Ερωφίλη στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 όπου μετά από αίτημα του αείμνηστου δημάρχου Δημήτρη Αρχοντάκη, ως υπουργός εσωτερικών τότε ο Γ. Κεφαλογιάννης εξασφάλισε την χρηματοδότηση. Στο δημοτικό κήπο φιλοξενούνται κι άλλες προτομές διακεκριμένων προσωπικοτήτων, συγκεκριμένα είναι τοποθετημένες δεκατρείς προτομές πολιτικών και αγωνιστών μεταξύ των οποίων των πολιτικών προσώπων: Εμμ. Τσουδερού, Νικολάου Ασκούτση, Τίτου Πετυχάκη, Παύλου Βαρδινογιάννη, Στέλιου Δημητρακάκη και Εμμ. Παπαδογιάννη. Από τις προτομές αυτές τοποθετήθηκαν οι οκτώ από το έτος 1962 έως το έτος 1986 και στη συνέχεια το έτος 2016 με την ανάπλαση της πλατείας ηρώων πολυτεχνείου, οι εκεί ευρισκόμενες πέντε προτομές μεταφέρθηκαν και αυτές στο δημοτικό κήπο.
Ενημερωτικά συμπληρώνω ότι η βάση της προτομής σύμφωνα με τα επισυναπτόμενα σχέδια θα έχει διαστάσεις 1.40 επί 1.30, θα εφάπτεται του διαδρόμου και θα έχει αντίστοιχο ύψος με τις άλλες προτομές».
Στέλιος Σπανουδάκης: Δεν πρόκειται απλώς για μια τυπική απόφαση τιμής, αλλά ίσως μια υποχρέωση απέναντι στην ιστορία του τόπου
Ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος Στέλιος Σπανουδάκης που η οικογένεια του έχει προσωπικές σχέσεις με την οικογένεια Κεφαλογιάννη τόνισε, στην τοποθέτησή του:
«Θα μου επιτρέψετε να πω ότι δεν πρόκειται απλά για μια τυπική απόφαση τιμής, αλλά ίσως μια υποχρέωση απέναντι στην ιστορία του τόπου μας. Τιμή σε ένα Ρεθεμνιώτη, που ασχέτως αν εμείς ταυτιζόμαστε ή όχι ιδεολογικά μαζί του, αυτός ταυτίστηκε με την ιστορία και την ανάπτυξη αυτού του τόπου για μισό αιώνα. Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης υπήρξε μία από τις πλέον εμβληματικές πολιτικές προσωπικότητες του Ρεθύμνου και της Κρήτης.
«Εκλέχτηκε πρώτη φορά βουλευτής το 1958 σε ηλικία μόλις 25 ετών, αμέσως μετά την αποφοίτησή του από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τότε για 50 ολόκληρα χρόνια έως το 2007 με εξαίρεση την περίοδο της επταετούς χούντας οι Ρεθεμνιώτες τον εμπιστεύονταν συνεχώς. 14 φορές εισήλθε στη Βουλή, κάτι που ελάχιστοι πολιτικοί στην Ελλάδα έχουν καταφέρει. Αυτό από μόνο του είναι ένδειξη όχι μόνο του πολιτικού ανδρός, αλλά κυρίως της εμπιστοσύνης και της αγάπης που του έδειξε ο τόπος του
Στη διάρκεια των 50 χρόνων κοινοβουλευτικού του βίου, υπήρξε υπουργός σε διάφορες κυβερνήσεις, με αρμοδιότητες σε καίρια υπουργεία, όπως το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, το Υπουργείο Εσωτερικών, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών και το Υπουργείο Τουρισμού.
Στάθηκε δίπλα σε όλες τις μεγάλες εθνικές υποθέσεις, πάντοτε με αίσθημα ευθύνης και με καθαρή, θαρραλέα φωνή. Στάθηκε όμως δίπλα και σε όλες τις τοπικές υποθέσεις αποδεικνύοντας συνεχώς την υπερβολικά μεγάλη αγάπη του για το Ρέθυμνο και του Ρεθυμνιώτες.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας δεν έμεινε σιωπηλός ούτε επέλεξε να φύγει εκτός Ελλάδας αν και θα μπορούσε. Αγωνίστηκε και στάθηκε απέναντι στο καθεστώς με θάρρος και πάνω από όλα έβαζε τη Δημοκρατία και την ελευθερία.
Στο Ρέθυμνο, η παρουσία του ήταν καθοριστική. Αγαπούσε τον τόπο και τον έβαζε πάνω απ’ όλα. Αγωνίστηκε για να έρθουν πόροι στον τόπο, να γίνουν έργα υποδομής, στήριξε τη βελτίωση του οδικού δικτύου, προώθησε λιμενικά έργα, τη δημιουργία ενός σύγχρονου νοσοκομείου, την ενίσχυση της εκπαίδευσης και των πανεπιστημιακών δομών. Στάθηκε αρωγός στον αγροτικό κόσμο και υποστήριξε την τουριστική ανάπτυξη. Πάνω απ’ όλα όμως, ήταν παρών στο πρόβλημα κάθε Ρεθεμνιώτη.”
Συνάδελφοι, με αφορμή το θέμα της προτομής, το τελευταίο διάστημα, διάβασα στο δημόσιο διάλογο που αναπτύχθηκε να λέγεται «καλά και τί έκανε αυτός για το Ρέθυμνο;»
Εγώ μπορώ να σας πω ότι έκανε πολλά και σημαντικά για το Ρέθυμνο. Ήξερε να διεκδικεί και δε φοβόταν ν απαιτήσει για το γενέθλιο τόπο του.
Θα ήθελα να σας παραθέσω μερικά σημαντικά για τον τόπο έργα τα οποία εξελίχθηκαν από προσωπικές του παρεμβάσεις.
• Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης συνέβαλε τα μέγιστα στη ανάπτυξη του πρωτόγονου επαρχιακού οδικού δικτύου, το οποίο διαπίστωσε ο ίδιος στην πρώτη του προεκλογική εκστρατεία. Πίεσε λοιπόν με τη δημιουργία δύο κλιμακίων της ΜΟΜΑ στο Ρέθυμνο το 1959 ενώ σε όλους τους άλλους νομούς ήταν μόνο ένα.
• Επειδή ο νομός Ρεθύμνης ήταν στους 3 πιο φτωχούς νομούς της Ελλάδας πίεσε να ενταχθούν δύο σημαντικά έργα της εποχής στο πρόγραμμα του Κων/νου Καραμανλή Κοινωφελή Έργα. Την ολοκλήρωση της διανοίξεως του δρόμου Ρέθυμνο – Ι.Μ. Αρκαδίου και την δημιουργία του περιφερειακού δρόμος του φρουρίου της Φορτέτζας.
• Ξεκίνησε την προσπάθεια, για την ανάπτυξη, τον ευπρεπισμό και την υγιεινή των χωριών, όπως ο ίδιος την είχε ονομάσει, διεκδικώντας χρηματοδοτήσεις για την τσιμεντόστρωση των χωμάτινων πλατειών και δρόμων των χωριών του Ρεθύμνου. Αυτό ξεκίνησε το 1958 διεκδικώντας χρήματα από τον τότε υφυπουργό Οικονομικών Μανώλη Κεφαλογιάννη και συνεχίστηκε μετά τη Μεταπολίτευση, με χρηματοδοτήσεις από τον υπουργό Δημοσίων Έργων Χριστόφορο Στράτο. Το 1992, ως υπουργός Εσωτερικών χρηματοδότησε όλα τα χωριά του νομού με πολλά εκατομμύριου δραχμές για έργα υποδομής που απαιτούνταν.
• Υπήρξε πολύ σημαντική η παρέμβαση του για τη παραμονή της έδρας στο Ρέθυμνο του Πανεπιστημίου Κρήτης μετά την δυναμική διεκδίκηση από το σύνολο του πολιτικού κόσμου του Ηράκλειο. Ήταν και ο λόγος που δεν πήρε Υπουργικό θώκο στην πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση. Είναι γνωστό το εξώφυλλο της Ακρόπολης της εποχής για τον «Ενδοκρητικό Πόλεμο στη Βουλή για την Έδρα του Πανεπιστημίου Κρήτης». Ζητώντας τη συνδρομή του ίδιου του Καραμανλή αλλά και του Γ. Ράλλη, Υπουργού Παιδείας, το θέμα έκλεισε υπέρ του Ρεθύμνου.
• Το έργο ύδρευσης της πόλης του Ρεθύμνου από τις πηγές της Αργυρούπολης ξεκίνησε όταν ήταν υφυπουργός Εσωτερικών, με χρηματοδότηση του Υπουργείου και με δάνειο της ΔΕΥΑΡ από το ΤΠΔ.
• Τεράστια η συμβολή του για την δημιουργία του Νοσοκομείου μας. Παρέλαβε ως Υφυπουργός Υγείας ένα μικρό νοσοκομείο λίγων κλεινών που είχε φτιαχτεί κυρίως με χρηματοδότηση της οργάνωσης ΑΧΕΠΑ και ως Υφυπουργός Υγείας ξεκίνησε και ολοκλήρωσε την κτιριολογική μελέτη και αμέσως φρόντισε να ενταχθεί η ανέγερσή του στο ΠΔΕ με την βοήθεια του Υπουργού Συντονισμού Παναγή Παπαληγούρα. Το έργο ολοκληρώθηκε με τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό και ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1982 επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ.
• Μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις του ως υφυπουργός Υγείας ήταν η ίδρυση του ΚΑΒ και του δημόσιου τηλεφώνου για επείγουσες κλήσεις (το γνωστό σε όλους μας 166). Λειτουργούσε σαν συντονιστικό κέντρο για την επείγουσα φροντίδα και αποτέλεσε τον πρόδρομο του ΕΚΑΒ που ιδρύθηκε το 1985 από τον αείμνηστο Γεννηματά.
• Συνέβαλε σε ένα από τα πιο σημαντικά έργα της παλιάς μας πόλης. Του εκσυγχρονισμού της ύδρευσης, αποχέτευσης και παροχέτευσης των όμβριων υδάτων κόστους 4,5 δις δραχμών που χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών μέσω του Ταμείου Συνοχής. Ένα σύστημα που κρατούσε από την Ενετοκρατία. Χρειάσθηκε ακόμα 1 δις δραχμές για την ολοκλήρωση του έργου (ανασκάφτηκε ολόκληρη η παλιά πόλη) που το διεκδίκησαν, μετά την αλλαγή της κυβέρνησης μαζί με τον βουλευτή Μανώλη Λουκάκη από τον τότε υφυπουργό Χρήστο Πάχτα. Το οποίο τελικά εξασφαλίσθηκε από τα αναπορρόφητα κονδύλια του έργου της Ψυττάλειας (10 δις).
• Συνέβαλε στη διάνοιξη του παραλιακού μετώπου έως τα Μισίρια με ότι αυτό συνεπάγετε για την ανάπτυξη της πόλης μας, διεκδικώντας χρηματοδότηση και πάλι από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων και τον Υπουργό Χριστόφορο Στράτο.
• Ακόμα και η πλατεία εδώ μπροστά στο δημαρχείο, αναπλάστηκε με προσωπική του παρέμβαση και με χρηματοδότηση από τον Χριστόφορο Στράτο με την επιχειρηματολογία (πέραν των άλλων) ότι υπάρχει έτοιμος ο ανδριάντας του Ελευθερίου Βενιζέλου και έχει τεθεί έντονα το αίτημα εξεύρεσης κατάλληλου χώρου για την τοποθέτηση του.
• Με προσωπική του συμβολή καθώς και του τότε προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνου Γεωργίου Δρανδάκη ανεγέρθη σε χρόνο ρεκόρ (για δημόσιο έργο) το Δικαστικό μας Μέγαρο. Πρόλαβε και εγκαινιάστηκε δε, από τον ίδιο τον Υπουργό που το ξεκίνησε.
• Σημαντικές νομοθετικές πρωτοβουλίες του ως υφυπουργός Εσωτερικών είναι ο Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων και Κώδικας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων καθώς και ο Ν. 1080/80 για τις προσόδους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που ισχύουν μέχρι και σήμερα.
• Άφησα τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό, κάτι που δεν αφορά το Ρέθυμνο αλλά ολόκληρη τη χώρα και πολλές ταλαιπωρημένες γενιές. Κάτι που από μόνο του θα έπρεπε να ήταν λόγος για να τον τιμήσουμε εμείς, ως Ρεθεμνιώτη. Αυτό είναι η απόφαση του για την καύση 32.000.000 φακέλων Ελλήνων πολιτών που περιείχαν μέσα καταγραφές για τα πολιτικά τους φρονήματα. Πραγματικά μια πράξη ουσίας και βαθύτατου συμβολισμού, που έβαλε τέλος σε ένα διχαστικό παρελθόν το οποίο δεν πρέπει επουδενί εμείς, οι νεότερες γενιές να επαναφέρουμε με τις πράξεις ή τις αποφάσεις μας”.
Πέρα από την υλική του προσφορά το μεγαλύτερο αποτύπωμα που άφησε ήταν το ήθος του. Εβαζε απάνω από όλα την εντιμότητα και την αξιοπρέπεια. Δεν χάιδευε αυτά και μιλούσε καθαρά και ευθέως ακόμα και όταν η αλήθεια δεν ήταν ευχάριστη. Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης ήταν ένας πολιτικός παλαιάς κοπής, που πολιτεύτηκε σε εποχές ιδεολογικά φορτισμένες. Με έντονα μίση και πάθη. Που έκανε και λάθη τα οποία και πλήρωσε. Ανατρέχοντας όμως στις σελίδες της πολιτικής ιστορίας του τόπου μας θα βρούμε πάμπολες τέτοιες περιπτώσεις πολιτικών ανδρών που έκαναν λάθη και που τα πλήρωσαν.
Η ουσία είναι ότι ο Γιάννης Κεφαλογιάννης πολιτεύτηκε 50 χρόνια προσπαθώντας να κάνει καλό στον τόπο του. Και αυτό το κατάφερε. Και εμείς, μακριά πια από αυτές τις πολωμένες εποχές, με καθαρό μυαλό και παρά τις ιδεολογικές μας διαφωνίες, οφείλουμε αυτό να του το αναγνωρίσουμε. Πιστεύω ότι με την τοποθέτηση αυτής της προτομής δεν τιμούμε απλώς ένα σπουδαίο πολιτικό, αλλά τον ίδιο τον χαρακτήρα του Ρεθύμνου. Ένα τόπου που πάντα ξέρει και το έχει αποδείξει για πολλούς τοπικούς του άρχοντες ν αναγνωρίζει να ψηφίζει να ευγνωμονεί και να μην ξεχνά εκείνους που το υπηρέτησαν με τιμή, χωρίς ποτέ να κοιτάζει τις ιδεολογικές τους καταβολές παρά μόνο αν αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν καλό για τον τόπο μας.»
Ρένα Κουτσαλεδάκη: «Ανάγκη σχεδιασμού για την τοποθέτηση προτομών»
Όσον αφορά στο θέμα της προτομής η επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Ρένα Κουτσαλεδάκη ότι δεν θα ποδηγετήσει και δεν θα χειραγωγήσει την ομάδα της για το τί θα ψηφίσουν και πρόσθεσε επί του θέματος: «Επειδή πρόκειται για πολιτική προσωπικότητα που έχουν συνδυαστεί όλα τα χρόνια δράσης του με το Ρέθυμνο, προτείνω να τοποθετηθεί η προτομή του Γ. Κεφαλογιάννη. Θετική θα ήμουν και για άλλους ανθρώπους της πολιτικής, χωρίς κομματικές παρωπίδες, ή ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης», τόνισε στην τοποθέτησή της.
«Θέλω να σταθώ και στο ότι υπάρχουν πολλές αιτήσεις συμπολιτών μας που αιτούνται είτε για ονοματοθεσίες είτε για προτομές και αγάλματα σε συγκεκριμένα σημεία. Έχει σταματήσει και παγώσει η διαδικασία και οι αιτήσεις είναι συρτάρι χωρίς να έχουν εξεταστεί», είπε η κα Κουτσαλεδάκη.
Στη συνέχεια, η ίδια αναφέρθηκε στην εξέλιξη της πολεοδόμησης και τις διανοίξεις δρόμων που δεν έχουν ονόματα, αναφέροντας ως παράδειγμα την περιοχή του Ατσιποπούλου όπου υπάρχει δυσκολία με την αλληλογραφία των κατοίκων.
Ωστόσο επεσήμανε πως υπάρχει ανάγκη σχεδιασμού για το θέμα της τοποθέτηση προτομών. «Ο κήπος υπάρχει για πολλές χρήσεις. Εκτός από τα δέντρα και την αναψυχή, έχει μέσα και αγάλματα, συνολικά 13, χωρίς να υπάρχει κάποια θεματική ενότητα για κάθε ένα από αυτά. Με αφορμή αυτό το αίτημα, να γίνει σχεδιασμός, να υπάρξει μια θεσμικότητα, μια επιτροπή ονοματοθεσίας και ιεράρχησης όλων των αιτήσεων», είπε.
Μανούσος Μανουσογιάννης: «Η διαχείριση του θέματος από τον δήμαρχο και τον αρμόδιο αντιδήμαρχο υπήρξε τουλάχιστον ατυχέστατη»
Καταψήφισε την πρόταση η παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης με τον επικεφαλής της Μ. Μανουσογιάννη να τονίζει πως «κατανοούμε την επιθυμία αναγνώρισης του αποτυπώματος που κοινωνικοί και πολιτικοί παράγοντες άφησαν στην εξέλιξη του τόπου. Αυτό δεν εμποδίζει η εκ μέρους μας αξιολόγησή τους να γίνεται με τα δικά μας κριτήρια”, λέγοντας χαρακτηριστικά πως με τον Γ. Κεφαλογιάννη «ήμασταν πολιτικοί και κυρίως ταξικοί αντίπαλοι».
Και πρόσθεσε: «Ειδικά για την συγκεκριμένη πρόταση: Θεμελιώνεται κυρίως στο γεγονός της μόνιμης εκλογής του ως βουλευτής Ρεθύμνου από το 1958 μέχρι το 2004 με μόνη διακοπή την περίοδο της δικτατορίας που δεν υπήρχαν εκλογές. Εκλογή μάλιστα που μετά την αποχώρηση του Γιάννη Κεφαλογιάννη συνεχίζεται αδιάλειπτα από τους γόνους της ίδιας οικογένειας σχεδόν «κληρονομικό δικαίω». Η μακρόχρονη αυτή πολιτική παρουσία, που βεβαίως γίνεται με εκλογές, έχει και μια δεύτερη ανάγνωση. Η αστική τάξη που θα καταργούσε τα τζάκια της φεουδαρχίας και την κληρονομική διαδοχή της πολιτικής εξουσίας, φαίνεται να άλλαξε τον τρόπο αλλά όχι την ουσία.
Η όλη διαδικασία που ακολουθείται δίνει έντονα την αίσθηση της επιβολής μιας προειλημμένης απόφασης. Έχουν όλα ετοιμαστεί μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια σε ανύποπτο τόπο και χρόνο και τα «κυρίαρχα» όργανα του Δήμου θα πρέπει απλά να την αποδεχθούν. Το ίδιο μήνυμα έστειλε και η απόφαση σύγκλισης της Δημοτικής Κοινότητας για να επανεξετάσει την πρώτη απόφαση της.
Τα παραπάνω πυροδότησαν και μια σειρά αντιδράσεις. Και δεν αναφερόμαστε στις αντιδράσεις άλλων παρατάξεων του αστικού πολιτικού συστήματος, που βγαίνουν στα κεραμίδια αγνοώντας τα του δικού τους οίκου. Ήρθαν ξανά στην επιφάνεια, από ανθρώπους που δεν έχουν κομματικά κίνητρα, τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις και μάλιστα για πολύ ευαίσθητα θέματα, που εμείς τουλάχιστον δεν μπορούμε να μην τα λαμβάνουμε υπ’ όψιν.
Κατά την γνώμη μας η διαχείριση ενός τόσο ευαίσθητου θέματος από τον δήμαρχο και τον αρμόδιο αντιδήμαρχο υπήρξε τουλάχιστον ατυχέστατη. Ανεξάρτητα από επιθυμίες και προσωπικές επιλογές, τέτοιου είδους ευαίσθητα θέματα επιβάλλουν προσεκτική διαβούλευση πριν επισημοποιηθούν και δημοσιοποιηθούν. Πολύ προσεκτική εκτίμηση των διαθέσεων του συνόλου ή έστω της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας».
Νίκος Δερεδάκης: «Θα πρέπει να υπάρξει απόφαση ώστε να μην τοποθετηθεί ξανά καμία προτομή εντός του δημοτικού κήπου»
Ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «Μαζί για την αλλαγή» Νίκος Δερεδάκης, υπογράμμισε:
«Η ψήφος μου θα είναι αρνητική όχι για το πρόσωπο του Γιάννη Κεφαλογιάννη που αποδεδειγμένα τιμήθηκε με την ψήφο των Ρεθεμνιωτων. Η ένστασή μου έχει να κάνει με το χώρο του δημοτικού κήπου. Άποψή μου είναι ότι θα πρέπει έστω και την ύστατη στιγμή να υπάρξει απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ώστε να μην τοποθετηθεί ξανά καμία προτομή εντός του δημοτικού κήπου. Η έννοια και ο ρόλος της προτομής ανήκει σε μια άλλη παλαιότερη εποχή που έχει περάσει ανεπιστρεπτί.»
Και πρόσθεσε: «Οι προτομές και οι ανδριάντες σύγχρονων προσώπων, του 21ου αιώνα, και δη πολιτικών, θεωρώ ότι δεν έχουν να προσφέρουν κάτι στην ιστορική μνήμη και στην εν γένει τίμηση των προσώπων. Η χρήση του διαδικτύου μας προσφέρει άπλετες γνώσεις και πληροφορίες για τον βίο και τη συνεισφορά των προσώπων αυτών στο δημόσιο βίο. Όπως και να έχει, μια απόδοση τιμής σε ένα πρόσωπο από το εκάστοτε Δημοτικό Συμβούλιο, θα πρέπει να είναι ομόφωνη, ώστε να εκφράζεται το σύνολο της κοινωνίας και να μην την διχάζει».
Μυρσίνη Καρνή: «Δημιουργία διαπαραταξιακής επιτροπής ιστορικής μνήμης και απόδοσης τιμών
Όπως είπε η δημ. σύμβουλος της παράταξης «Μαζί για την αλλαγή» Μυρσίνη Καρνή, σημείωσε:
«Το θέμα δεν είναι απλά η τοποθέτηση μιας προτομής, είναι μια απόφαση με ισχυρό συμβολικό και ιστορικό φορτίο, η οποία θα μείνει στο δημόσιο χώρο της πόλης για δεκαετίες.»
Η κα Καρνή στη συνέχεια ανέφερε ότι «ο Γ. Κεφαλογιάννης υπήρξε σημαντική πολιτική προσωπικότητα του τόπου μας. Η ιστορία όμως οφείλει να κρίνεται με νηφαλιότητα και όχι μέσα από μονομερείς αποφάσεις που διχάζουν». Και πρόσθεσε ότι χωρίς ευρύτερη συναίνεση τέτοιες τιμές χάνουν το κύρος τους. Υπάρχουν προσωπικότητες του Ρεθύμνου που δεν έχουν τιμηθεί με ανάλογο τρόπο.
«Η άρνηση μου δεν συνιστά, αμφισβήτηση του πολιτικού έργου ή της ιστορικής διαδρομής του Γ. Κεφαλογιάννη. Είναι έκφραση σεβασμού προς τον ίδιο, την οικογένειά του και το κυριότερο προς την κοινωνία του Ρεθύμνου, που δικαιούται ένα συνολικό διάλογο για το ποιους και με ποια κριτηρια τιμούμε σε δημόσιο χώρο.»
Κλείνοντας πρότεινε να δημιουργηθεί δια παραταξιακή επιτροπή ιστορικής μνήμης και απόδοσης τιμών, η οποία θα χαράζει ένα ενιαίο πλαίσιο για το ποιοι θα τιμώνται και με ποιο τρόπο.
Πόπη Παπατζανη: «Δίκαιο και επιβεβλημένο»
Η δημ. σύμβουλος της παράταξης «Μαζί για την αλλαγή» Πόπη Παπατζανή τόνισε:
«Πρέπει να αποφασίσουμε με σεβασμό αν τελικά θέλουμε ή δεν θέλουμε να τοποθετηθεί αυτή η προτομή. Ο Γιάννης Κεφαλογιάννης, υπηρέτησε για δεκαετίες το Ρέθυμνο αφήνοντας ισχυρό αποτύπωμα και αναμφισβήτητα θετική παρακαταθήκη. Κι αυτό θεωρώ ότι η τοποθέτηση της προτομής είναι κάτι δίκαιο και επιβεβλημένο να γίνει».
Γιώργος Σκορδίλης: «Ο Γιάννης ο Κεφαλογιάννης τιμήθηκε»
Ο αντιδήμαρχος πολιτικής προστασίας Γιώργος Σκορδίλης υπογράμμισε:
«Τον Γιάννη τον Κεφαλογιάννη τον γνώρισα από το 1974 και σε όλη τη ζωή μου σέβομαι το ρόλο του ως εκπροσώπου μιας μερίδας του Ρεθεμνιώτικου λαού, κάτι το οποίο δεν αμφισβητείται από κανένα. Ο Γιάννης ο Κεφαλογιάννης τιμήθηκε. Τιμήθηκε και από την κυβέρνηση που του ανέθεσε θέσεις ευθύνης και από τον Ρεθεμνιώτικο λαό και από τους ανθρώπους που στήριξαν την παράταξή του. Τιμήθηκε και μετά θάνατον σε εκδηλώσεις που έκανε η οικογένεια Βαρδινογιάννη και άλλες εκδηλώσεις.»
Ο κ. Σκορδίλης πρόσθεσε: «Θεωρώ ότι αυτή η περίοδος πλέον αμφισβητείται και όσον αφορά την ύπαρξη και των κομμάτων και των πολιτικών. Η αμφισβήτηση έχει αντίκτυπο σε όλους τους θεσμούς, ακόμα και στο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης.»
«Για το θέμα της προτομής στο δημοτικό κήπο διαφωνώ με το συγκεκριμένο χώρο που ετοιμάζεται το δημοτικό σύστημα να στήσει την προτομή του τιμώμενου. Θεωρώ ότι η φύση του δημοτικού κήπου δεν είναι αυτή. Συμφωνώ με την πρόταση του Ν. Δερεδάκη να μην τοποθετηθούν άλλες προτομές στο δημοτικό κήπο προκειμένου να διαφυλαχτεί αυτός ο χώρος, γιατί είναι πολλά τα αιτήματα.»
Γιώργης Μαρινάκης: «Τιμούμε μια διαρκή πορεία και την επιλογή των Ρεθεμνιωτών στο πρόσωπό του επί 50 χρόνια»
«Η οικογένεια ζήτησε την απόδοση τιμής με μια προτομή για έναν άνθρωπο που ήταν επί 50 χρόνια βουλευτής και πρόσφερε στον τόπο. Ότι έγινε, έγινε σε συνεννόηση της οικογένειας με εμάς. Για όποιον γίνεται μια προτομή υπάρχει ο λόγος και ο αντίλογος. Δε συμφωνούν όλοι. Αλλά δεν παραγνωρίζουν οι Ρεθεμνιώτες την προσφορά», τόνισε παίρνοντας το λόγο στο τέλος της συζήτησης ο δήμαρχος Ρεθύμνου Γ. Μαρινάκης.
Είπε επίσης ότι στη Δημοτική Κοινότητα (στη δεύτερη συνεδρίαση) «μαζί με τον κ. Τσάκωνα τους παρακαλέσαμε αν θέλουν να συζητήσουν το θέμα και αποχώρησα, διότι αυτό που είπαν ήταν ότι δεν τους αρέσει η επιλογή του κήπου. Τους είπαμε πως ότι έγινε, έγινε μετά από συνεννόηση της οικογένειας με εμάς, ότι αναθέσαμε στην τεχνική υπηρεσία να δει τα τεχνικά θέματα και ότι οι αρχιτέκτονες έχουν συμμορφωθεί με τις κατευθύνσεις του δικού μας αρχιτέκτονα».
Αναφερόμενος στην προσφορά του Γ. Κεφαλογιάννη είπε πως η συμβολή του για να παραμείνει η έδρα του πανεπιστήμιου στο Ρέθυμνο, ήταν πολύ σημαντική όπως και στα σημαντικά έργα, την ύδρευση, την αποχέτευση, τα αντιπλημμυρικά, τόνισε ο κ. Μαρινάκης.
«Εκλέγονταν επί 50 χρόνια- πλην της περιόδου της χούντας όπου ήταν υποδειγματική η συμπεριφορά του. Ένα είχε ο Κεφαλογιάννης που τον αμαύρωσε, στο τέλος. Την ποινική του περιπέτεια.
Το πλήρωσε όμως και έχουν περάσει από τότε 17 χρόνια(...) Εγώ επειδή έχω κάνει πολλά λάθη, δεν μπορώ να είμαι τόσο άτεγκτος. Ξέρω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να τους συγχωρούμε.
Τον γνώριζα, άσχετα που δεν τον υποστήριξα ποτέ. Ήταν φανατικός Ρεθεμνιώτης, είχε υπερβολικό ζήλο ίσως, και η τάση του να εξυπηρετεί τους πάντες τον έκαναν και λίγο πολιτικά «αφελή». Τέτοιο ήταν και το λάθος του το οποίο το πλήρωσε. Σήμερα, όμως εμείς, όταν βάζουμε μια προτομή δεν αποστερούμε το δικαίωμα από τον κάθε πολίτη όταν περνάει από εκεί να σκέφτεται ότι θέλει. Αυτή τη στιγμή τιμούμε μια διαρκή πορεία και την επιλογή που έκαναν οι Ρεθεμνιώτες στο πρόσωπό του επί 50 χρόνια και μετά στο πρόσωπο της κόρης του. Που σημαίνει ότι δεν την αποδοκιμάσαν ποτέ την οικογένεια.
Πρέπει να είμαστε γενναίοι... Το σώμα αποτελείται από ανθρώπους που είναι από διάφορους χώρους και νομίζω ότι η μεγαλοθυμία μας είναι να αναγνωρίζουμε τον αντίπαλο. Νομίζω τέλος ότι ο Κεφαλογιάννης δεν κοίταγε το πολιτικό σου φρόνημα. Όταν ήταν να βοηθήσει, βοηθούσε χωρίς να ρωτήσει. Του αναγνωρίζω το λάθος που έκανε αλλά αναγνωρίζω τη φιλοπατρία του και την αγάπη του για το Ρέθυμνο. Δεν βγάζουμε απαλλακτικό βούλευμα. Αλλά να μην έχουμε επιλεκτική μνήμη και να είμαστε πολύ επιεικείς με κάποιους και αυστηροί με κάποιους άλλους. Αν πούμε σήμερα όχι λέμε δηλαδή ότι ο Κεφαλογιάννης δεν αξίζει την τιμή οποιουδήποτε άλλου; ”.
