Ως άτοπη χαρακτήρισε την απόφαση για το ακαταδίωκτο των μελών της επιτροπής των ειδικών, ο γιατρός Γενικής Χειρουργικής Όθωνας Μιχαήλ, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας που είχε με το δημοσιογράφο Σταύρο Ρακιντζή, στο Ρ/Σ 9.80 fm. Ο κ. Μιχαήλ εξέφρασε την πεποίθηση ότι η επιστήμη δεν χρειάζεται ασυλία, τονίζοντας συγχρόνως ότι θεωρεί λάθος οι επιστήμονες να εκφράζουν την προσωπική τους άποψη σε τηλεοπτικές εκπομπές, προκαλώντας σύγχυση στον κόσμο που τους παρακολουθεί.
Απαντώντας σε ερώτημα σχετικά με την τροπολογία για το ακαταδίωκτο των μελών της Επιτροπής των Ειδικών για την πανδημία, ο κ. Μιχαήλ, αφού τόνισε ότι η άποψή του δεν είναι πολιτική, υπογράμμισε: «Θεωρώ, ότι η συγκεκριμένη απόφαση είναι άτοπη τελείως. Από πότε η επιστήμη χρειάζεται ασυλία; Η επιστήμη έχει το δικαίωμα να κάνει το σωστό και να προτείνει το σωστό, έχει όμως το δικαίωμα και στα λάθος συμπεράσματα. Και αυτό το τονίζω, γιατί ακόμα και ένα λάθος συμπέρασμα είναι απλά ένα συμπέρασμα. Ειδικά για την επιστήμη, η μία διαφορετική άποψη ή η διαφορετική εκτίμηση συγκεκριμένων δεδομένων σε συγκεκριμένες συγκυρίες και σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή, οδηγεί σε αποτέλεσμα. Έχουμε να κάνουμε με μία πανδημία και όχι με μία χρόνια πάθηση, για την οποία έγινε έρευνα και οδηγούμαστε σε κάποια συμπεράσματα. Δεν νομίζω ότι ο κάθε επιστήμονας θα πρέπει να λογοδοτήσει για το οτιδήποτε, ούτε θα πρέπει να φοβάται ότι θα λογοδοτήσει για την άποψή του».
Ο κ. Μιχαήλ στη συνέχεια ανέφερε ότι η ιατρική επιστήμη είναι μία δυναμική επιστήμη δηλαδή, κάθε μέρα τα δεδομένα μεταβάλλονται. «Αυτό στο οποίο θέλω να αναφερθώ και μάλλον δεν το έχουν καταλάβει, είναι ότι σε αυτή την περίπτωση έχουμε μία καθημερινή συλλογή πληροφοριών και δεν έχουμε κανένα δεδομένο. Σας θυμίζω αυτό που είχε συμβεί με τη μάσκα. Να βάζουμε ή να μη βάζουμε μάσκα, να βάζουμε ή να μη βάζουμε γάντια. Άρα εμείς οφείλουμε ως επιστήμονες να πηγαίνουμε με βάση τα καινούργια δεδομένα τα οποία συλλέγουμε.»
Απαντώντας σχετικά με το αν κάποιος μπορεί να καταθέσει μήνυση κατά της Επιτροπής των Ειδικών ο κ. Μιχαήλ είπε ότι αυτό δεν ευσταθεί και εξήγησε: «Αν υποθέσουμε ότι κάποιος καταθέτει μια μήνυση, εναντίον των μελών της ειδικής επιτροπής, ποιος είναι αυτός που έχει μία διαφορετική επιστημονική άποψη ίδιας επιστημονικής βαρύτητας, που θα μπορέσει να αντικρούσει τα δεδομένα τα οποία υπάρχουν και θα μπορέσει να υποστηρίξει τη μήνυση του με επιστημονικά δεδομένα; Όταν υπάρχουν αυτή τη στιγμή διεθνείς συνεργασίες και διεθνείς αναλύσεις και διεθνής συλλογή δεδομένων και πληροφοριών. Σε ποιο δικαστήριο θα σταθεί αυτή η μήνυση;»
Στη συνέχεια ο ίδιος πρόσθεσε: «Ο κάθε επιστήμονας, όλα αυτά τα δεδομένα, τα οποία συλλέγει καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, τα αναλύει από τη δική του σκοπιά. Οπότε, με βάση διάφορα μοντέλα που έχουν γίνει και από τη στιγμή που μιλάμε για μοντέλα πάντα υπάρχει ένα ποσοστό λάθος. Μιλάμε με μοντέλα και όχι με πραγματικά δεδομένα για τη διαχείριση γενικότερα της πανδημίας. Άρα λοιπόν, όλα αυτά θα ήταν πολύ ωραία να συζητηθούν σήμερα σε ένα ιατρικό συνέδριο για να ακουστούν όλες οι απόψεις, αλλά όταν μία επιτροπή προτείνει καλώς ή κακώς, οι αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονται είναι πολιτικές. Άρα, είναι εκ των πραγμάτων άτοπο να στραφεί κάποιος εναντίον των επιστημόνων. Γιατί; Επειδή έκαναν σωστά τη δουλειά τους, συνέλεξαν δεδομένα και τα ανέλυσαν; Άρα καταλαβαίνετε ότι δεν μπορεί να ευσταθεί κάτι τέτοιο.»
Προχωρώντας το συλλογισμό του ο κ. Μιχαήλ, έθεσε μερικά ερωτήματα: «Σκέφτεστε να μην υπήρχαν οι εξειδικευμένοι επιστήμονες που έχουν «φάει τα χρόνια τους» στην επιστήμη; Σκέφτεστε να μην είχε εξελιχθεί τόσο πολύ η επιστήμη σε ελληνικό επίπεδο και να έχουμε τόσο καταξιωμένους επιστήμονες; Μπορείτε να το φανταστείτε αυτό; Και απλά να περιμέναμε τα δεδομένα άλλων χωρών και πώς θα δρούσαν οι άλλες χώρες προκειμένου και εμείς να τα προτείνουμε για να υιοθετηθούν; Άρα λοιπόν, αυτό το οποίο έχουμε να κάνουμε είναι να ευχαριστούμε τους επιστήμονες. Η επιστήμη δεν χρειάζεται ασυλία, αυτό το οποίο χρειάζεται είναι μία κριτική γνώμη, γιατί η κρίση και η κριτική που μπορεί να ασκήσει κάποιος στις επιστημονικές αποφάσεις είναι κάτι αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα. Όταν κάποιος με κρίνει γι’ αυτό που κάνω, αυτό θα με κάνει καλύτερο. Θα με βελτιώσει, θα με κάνει να συλλέξω περισσότερα δεδομένα και ενδεχομένως να διευρύνω λίγο τον τρόπο σκέψης μου πάνω σε συγκεκριμένα πράγματα τα οποία έχω συλλέξει.»
«Τέτοιες αποφάσεις», είπε ο ίδιος, «συνήθως λαμβάνονται, γιατί υπάρχει κούραση και καχυποψία στον κόσμο. Και καλά κάνει ο κόσμος και είναι καχύποπτος. Οι επιστήμονες τη θέλουν την καχυποψία, γιατί μπορεί μέσα από αυτή την καχυποψία, κάποιος να πει κάτι και να ανατρέψει σημαντικά δεδομένα. Η επιστήμη ερευνά και παράγει. Αυτό για το οποίο θα συμφωνήσω με όλους όσοι νιώθουμε θιγμένοι, είναι ότι με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά γίνεται μία εργαλειοποίηση της επιστήμης προς όφελος κάποιων πολιτικών αποφάσεων».
Κλείνοντας, ο γιατρός γενικής χειρουργικής, αναφέρθηκε και σε αυτό που διαφωνεί. «Με αυτό όμως το οποίο εγώ διαφωνώ είναι ότι τις όποιες αποφάσεις πάρει μία γνωμοδοτική επιτροπή εμπειρογνωμόνων καλό θα είναι να τις κρατήσει. Καλό θα είναι να τις έχει στα πρακτικά της και όλα αυτά να χρησιμεύσουν μελλοντικά σε κάποιες ευρύτερες αναλύσεις. Τα επόμενα χρόνια θα γίνονται συνεχώς συνέδρια με αφορμή τον κορωνοϊό και θα αναλύονται δεδομένα. Αυτό όμως με το οποίο διαφωνώ, είναι το δεκάλεπτο της δημοσιότητας που πήρε ο κάθε επιστήμονας. Δεν είναι σωστό, και αυτό είναι που δημιούργησε ουσιαστικά τις αμφιβολίες και τα ερωτηματικά, όταν ο καθένας στα πρωινάδικα ή στα μεσημεριανά ή στα δελτία ειδήσεων βγαίνει και λέει την προσωπική του άποψη, η οποία δεν συνάδει απόλυτα και μπερδεύει περισσότερο τόσο την επιστημονική κοινότητα, όσο και τον κόσμο που παρακολουθήσει. Όλοι οι επιστήμονες που βγήκαν στα κανάλια, είπαν ότι πρόκειται για την προσωπική τους άποψη. Όταν όμως αυτή η προσωπική άποψη μπορεί να δημιουργήσει αμφιβολίες, ανασφάλειες και σύγχυση, είναι λάθος να την εκφράζουν.»
