Με μεγάλη συμμετοχή πιστών στην Αργυρούπολη
Πλήθος πιστών κατέκλυσε και φέτος το Σάββατο της Διακαινησίμου το γραφικό εκκλησάκι των Πέντε Παρθένων, στην Αργυρούπολη για να τιμήσει τη μνήμη τους. Το πρωί τελέσθηκε Αρχιερατική θεία λειτουργία, στην οποία χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος κ. Ευγένιος με τη συμμετοχή των ιερέων της ευρύτερης περιοχής.
Η τοποθεσία που βρίσκεται το εκκλησάκι των Πέντε Παρθένων
Λίγο πριν από την Αργυρούπολη στο δρόμο που πάει προς τον οικισμό του Κάτω Πόρου, σε ένα από τα ωραιότερα σημεία της Αργυρούπολης σε μια ρεματιά, κάτω από ένα τεράστιο βράχο κείτεται το εκκλησάκι των Πέντε Παρθένων. Αξίζει να αναφέρουμε ότι είναι μοναδικό στον Ελλαδικό χώρο, καθώς εκεί έζησαν και μαρτύρησαν οι Πέντε Παρθένες. Μέσα στην εκκλησία υπάρχουν οι πέντε τάφοι τους και μέσα από αυτούς αναβλύζει αγίασμα, αυτό όμως δεν υπάρχει πάντα. Πολλές μαρτυρίες ανθρώπων αναφέρουν, ότι πήγαν να δουν αν υπάρχει αγίασμα και το είδαν να επιστρέφει πίσω. Άλλοτε πάλι την ημέρα που τιμάται η μνήμη τους, μπορεί να ξεκινήσει η Θεία λειτουργία και να μην τρέχει αγίασμα και κατά τη διάρκεια της, να αρχίσει να αναβλύζει. Έτσι και φέτος την ημέρα που πήγαν, να ετοιμάσουν την εκκλησία δεν υπήρχε και στη γιορτή τους εμφανίστηκε. Ένας καλόγερος ο Μπολντειμόντι το 1.415 έγραφε για το ναό των Πέντε Παρθένων: «Έξω από το τείχος παρατηρεί κανείς μια κρήνη, που έχει είκοσι βήματα πλάτος και σαράντα μήκος και η οποία είναι στολισμένη με ανάγλυφα. Πολύ κοντά εκατό βήματα πιο πέρα υπάρχει ένα εκκλησάκι. Κοντά του βλέπει κανείς πέντε τάφους ανοιχτούς και γεμάτους νερό. Οι άρρωστοι που σέβονται τις Πέντε Παρθένες, οι οποίες είναι θαμμένες εκεί λούζονται με αυτό το νερό. Φαίνεται ότι έχει θαυματουργικές ιδιότητες και γιατρεύει τους ευσεβείς».
Η μνήμη των Πέντε Παρθένων τιμάται κανονικά στις εννέα Ιουνίου αλλά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, είχε μεταφερθεί για την Τρίτη του Πάσχα. Από φέτος όμως με απόφαση του Μητροπολίτη κ. Ευγένιου, θα τιμάται το Σάββατο της Διακαινησίμου. Αυτό έγινε για να μη συμπίπτει με την εορτή του Αγίου Ραφαήλ.
Ο μαρτυρικός θάνατος των Πέντε Παρθένων
Οι Όσιες Παρθένες ήταν η Θέκλα, η Μαρία, η Ενναθά, η Μαριάμνη και η Μάρθα. Η εκκλησία καταγράφει για το βίο τους: «Νεανίδες έζησαν των χρόνων των διωγμών το 330 μοναχές, πριν ακόμα οργανωθούν συστηματικά τα μοναχικά ιδεώδη. Κοινοβιακή ήταν η ζωή τους, η προσευχή τους, και η σκέψη τους. Ο πνευματικός τους πατέρας όμως ιερέας Παύλος, ήταν και ο προδότης του χριστιανικού βίου τους. Φιλάργυρος Ιούδας και βρόγχος τρισάθλιος της ωραίας ψυχή τους. Κάποιος Πέρσης με το όνομα Ναρσίς κατήγγειλε στον αρχιμάγο του, ότι υπάρχει κάποιος πλούσιος ιερέας χριστιανός, που αν του ζητήσουν να παρουσιαστεί με τη συνοδεία του, δηλαδή τις Πέντε Παρθένες, που εξυπηρετεί τελετουργικά και να αρνηθούν την πίστη τους, εκείνες δε θα δεχτούν και έτσι θα κερδίσει τα πλούτη τους. Το πρόσταγμα δόθηκε να προσκυνήσουν τα είδωλα, ο Τάλας προσκύνησε, οι Παρθένες αρνήθηκαν, ο δεύτερος Ιούδας υπολόγισε τα αργύρια στη διάθεση των θησαυρών του. Και όχι μόνο προσκύνησε τον Ήλιο και έφαγε αίμα ειδωλολατρικό αλλά και στην εντολή, να σφάξει με το ίδιο το χέρι της Πέντε Παρθένες μοναχές, φάνηκε πειθαρχημένος θύτης και έτσι πρόδωσε και τις έσφαξε. Των Αγίων Οσιομαρτύρων Παρθένων τα θεία λείψανα ενταφίασαν με μύρα οι εκεί χριστιανοί, εις πέντε λίθινους λάρνακας και Ναό Άγιον επί ονόματι Αυτών οικοδόμησαν. Και οι λάρνακες Αυτών ύδωρ αγιάσματος αναβλύζει θαυμασίω τρόπο, ως η κολυμπήθρα του Σωλάμ».
Ποιμενική γιορτή
Οι κάτοικοι της Αργυρούπολης τιμούν και σέβονται τη μνήμη των Πέντε Παρθένων και εις ένδειξη της ευλάβειας τους, οι κτηνοτρόφοι της περιοχής πηγαίνουν τα πρόβατα τους στην εκκλησία. Αρχικά τα αρμέγουν και στη συνέχεια περνούν κάτω από το πετραχήλι του ιερέα για ευλογία. Το γάλα το βράζουν και μαζί με άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα τα προσφέρουν στους προσκυνητές. Πιστοί καταφθάνουν από την ευρύτερη περιοχή του δήμου αλλά λόγω του αρχαιολογικού ενδιαφέροντος που παρουσιάζει η περιοχή, η εκκλησία είναι γνωστή και στους ξένους. Δεν υπάρχει περίπτωση να επισκεφθεί κανείς την Αργυρούπολη και να μην κατηφορίσουν μέχρι τις Πέντε Παρθένες.
Εδώ σε τούτο τον τόπο τιμούμε το μαρτύριο των Πέντε Παρθένων
Στο κήρυγμα του ο Μητροπολίτης κ. Ευγένιος, αρχικά εξήγησε για ποιο λόγο μετετέθη η γιορτή των Πέντε Παρθένων και στη συνέχεια, μίλησε για την ζωή και τον μαρτυρικό τους θάνατο. Ενώ δεν παράλειψε να αναφερθεί στα αποτρόπαια εγκλήματα που συμβαίνουν στη Συρία. Ειδικότερα είπε:
«Για μια ακόμη φορά σε τούτο τον πανέμορφο τόπο, σε τούτο τον τόπο που μας υπενθυμίζει το μεγαλείο της δημιουργίας του Θεού. Σε τούτο τον τόπο που αν μπορούσαν οι πέτρες του να μιλήσουν, θα είχαν να μας πουν τόσα πολλά. Για το πέρασμα τόσων ανθρώπων, τόσων πολιτισμών. Σε τούτο τον τόπο στην αρχαία Λάππα, την έδρα μιας παλιάς Επισκοπής την οποία ιδιαίτερα τιμούμε, γιατί ανέδειξε Αγίους προκατόχους μας. Βρισκόμαστε και σήμερα και δεχόμαστε μυστικά μέσα στις καρδιές μας, όλα αυτά τα μηνύματα. Σκεφτόμουν κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας και ήθελα να το καταθέσω στην αγάπη σας. Πόσο όμορφα η ευλογημένη παράδοση τούτου του τόπου, μετέθεσε τη γιορτή των Αγίων Πέντε Παρθένων από την κανονική ημέρα της μνήμης τους, που είναι η ενάτη Ιουνίου μέσα στη δικαινήσιμο εβδομάδα. Πόσο όμορφα γιατί το ένα γεγονός, το γεγονός της Αναστάσεως, με το άλλο γεγονός της αφιέρωσης, αυτών των πέντε γυναικών και τελικά του μαρτυρίου τους είναι αλληλένδετα. Αν δεν υπήρχε το πρώτο, δεν θα υπήρχε και το δεύτερο, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να γίνει το δεύτερο. Αλλά επειδή υπάρχει η Ανάσταση γι’ αυτό υπάρχουν και οι Άγιοι. Επειδή η Ανάσταση είναι ένα ιστορικό γεγονός, γι’ αυτό υπάρχουν και τόσοι άνθρωποι που μέσα στους αιώνες, πιστεύουν σε Αυτή, όπως και εμείς σήμερα. Γι’ αυτό υπάρχουν και τόσοι άνθρωποι που αφιέρωσαν ολοκληρωτικά τη ζωή τους στο Χριστό όπως οι Οσίες, που σήμερα τιμούμε. Αλλά και που μαρτύρησαν και πότισαν με το αίμα τους το δέντρο της εκκλησίας, όταν και αυτό το όνομα χριστιανός το είχε κάποιος, αρκούσε για να του αφαιρείται η ζωή. Σε κάποιους άλλους αιώνες γινόταν αυτά θα μου πείτε. Όχι μόνο. Σήμερα παρατηρούμε ότι γίνεται το ίδιο σε άλλα μήκη και πλάτη της γης, όπως στη Συρία. Από κάποιους ανθρώπους που νομίζουν ότι με την ισχύ του ιερού πολέμου της θρησκείας, μπορούν να κάνουν το ίδιο. Και να διαπράττουν τα ίδια αποτρόπαια εγκλήματα, δολοφονώντας αθώους ανθρώπους, νομίζοντας οι δύσμοιροι πως έτσι κλείνουν τα στόματα. Ότι έτσι σβήνουν τον Χριστιανισμό από τις πατροπαράδοτες εστίες του. Πως έτσι θα εξαφανίσουν τα πάντα. Δεν έγινε όμως ποτέ αυτό, όσο και αν το πίστευαν οι δήμιοι όλων των Αγίων Μαρτύρων, όλων των εποχών της εκκλησίας. Από τον πρώτο μεγάλο μάρτυρα τον Άγιο Στέφανο, από τους Αγίους Αποστόλους, από όλους τους Μεγαλομάρτυρες, τους Νεομάρτυρες, από όλους, όσους κατά καιρούς θεώρησαν τα πάντα τιποτένια, προκειμένου να κερδίσουν τον Χριστό. Από όλους όσους πίστεψαν στην Ανάσταση και γνώριζαν βαθιά μέσα στις καρδιές τους, αυτό που είχε γραφτεί πριν από αιώνες στην Αγία Γραφή. Να μη φοβάστε από αυτούς που σκοτώνουν το σώμα σας αλλά από αυτούς και αυτά που σκοτώνουν την αθάνατη ψυχή σας. Και αυτό οι Αγίες Πέντε Παρθένες το έκαμαν πράξη και δεν άφησαν ούτε τον κακόμοιρο εκείνο ιερέα, ο οποίος αλλαξοπίστησε να αλώσει το φρόνημα τους. Και να αλλοιώσει τον χαρακτήρα τους, για να χάσουν την άσκηση και τις αρετές που είχαν επιτύχει με τον πνευματικό τους αγώνα. Ούτε φυσικά τους ισχυρούς εκείνον τον φοβερό άρχοντα, που της απειλούσε και που τελικά της εξόντωσε. Εδώ σε τούτο τον τόπο τιμούμε το μαρτύριο αυτών των γυναικών αλλά ταυτόχρονα τιμούμε και τη μεγάλη παράδοση και τον Ορθόδοξο Πολιτισμό, που μας χάρισε όχι μόνο αυτές αλλά και πολλούς άλλους Αγίους στην εκκλησία μας». Μετά το πέρας της θείας λειτουργίας ο εφημέριος πρωτ. Γεώργιος Λελεδάκης παρέθεσε γεύμα στους προσκεκλημένους τους σε ταβέρνα της περιοχής.
Βάλια Πετράκη
