Εκείνος που περιμέναμε, ήρθε.

Εκείνος που προανήγγειλαν οι προφήτες. Εκείνος που λαχταρούσαν όλοι οι λαοί, όλες οι θρησκείες, όλοι οι άνθρωποι, ήρθε.
Καλώς όρισες, Αγαπημένε!
Σε περιμένει ο αδελφός μου, να γιατρέψεις τις πληγές του, να δυναμώσεις την αγάπη του, ν' ανάψεις τη φλόγα του, να φωτίσεις το σκοτάδι του.
Σε περιμένω κι εγώ, να γεμίσεις την καρδιά μου με Σένα και την αγάπη Σου. Την αγάπη, για την οποία μίλησες, για την οποία πέθανες, την οποία διακήρυξες ως το κατεξοχήν χαρακτηριστικό του Θεού, το κατεξοχήν χαρακτηριστικό Σου.
Ναι, "έλα, Κύριε Ιησού" (*), Φίλε μου, Αδελφέ μου, Συνάνθρωπέ μου, Δημιουργέ μου, Θεέ μου.

***

Αδελφέ μου άνθρωπε, αναγνώστη αυτών των ενθουσιωδών γραμμών, Εκείνος ήρθε και σε περιμένει. Έγινε ένας από μας, για να ενωθούμε μ' Αυτόν και να μας κάνει σαν Αυτόν. Σε περιμένει. Ξέρω πως το λαχταράς, πως Τον λαχταράς, έστω κι αν το κρύβεις από πόνο ή απελπισία ή εγωισμό, γεννημένο από το φόβο της αδυναμίας και του πόνου...
Μπορείς να πας κοντά Του. ΑΝ το θέλεις - προσκαλεί, δεν αναγκάζει. Αν ανάγκαζε, δεν θα ήταν Αυτός που είναι, δεν θα ήταν Γιος Εκείνου, του οποίου είναι Γιος, δεν θα ήταν Αυτός που επιθυμώ, Αυτός που λαχταρώ, Αυτός που αγαπώ. Αλλά είναι.
Πήγαινε, αν θέλεις, και δες Τον. Έλα όπως είσαι, έτσι σε περιμένει.
Θα Τον βρεις και θα Τον συναντήσεις στην εκκλησία, στη θεία λειτουργία, και κάτω από το πετραχήλι της εξομολόγησης.
Ίσως δεν συμφωνείς πως θα τον βρεις εκεί. Δεν πειράζει, Εκείνος περιμένει. Και, σου λέω εκ πείρας, αξίζει να κάνεις το πρώτο βήμα.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, είτε "πιστεύεις" είτε όχι.

(*) Αποκάλυψη, κεφ. 22, στίχ. 20.