Η λάμψη, ακτινοβολία και το συμπέρασμα, θετικό κατά συνεκδοχή. Απαυγάσματα του Α αναπόσπαστα αναρριπίζουμε, οι παρατηρήσεις αναγνωστών προηγούνται. Γράψαμε για τον Αρισταίο, γιο του Απόλλωνα που παρέδωσε τη μελισσουργία αλλά παραλείψαμε τον Αριστέα, επίσης γιο του Απόλλωνα, συχνά μητέρα δεν αναφέρεται όταν δεν συσχετίζεται με τη δημιουργία του τέκνου. Ο Αριστέας «πατέρας» της τυροκομίας και των σχετικών με την τέχνη, διατήρηση γάλακτος, γιαούρτι, κρέμα, αφρόγαλο, τύποι τυριών κλπ. Προσέχουμε: Ρίζα το «άριστος» και για τους δύο, γιοί του Απόλλωνα εφευρέτες που θα επιταχύνουν την ανθρώπινη πορεία με τη συστηματική και παραγωγική μελισσοτροφία – γαλακτοκομία δηλαδή σε ποσότητες και συσκευασίες για μεταφορές, για εκτεταμένη καλλιέργεια και διάδοση. Μοιάζουν απλά αλλά στην αυγή της ανθρωπότητας ήταν βασικά. Τα αναλάμβαναν «γιοί θεών».
Του Β εντοπίζονται:
Ο Βίας. 1) ο Πριηνεύς από την Πριήνη στην Ιωνική Καρία, 6ος αι, εκ των 7 σοφών. Κανείς με 7, έναν ή 17 σοφούς από διαφορετικά σημεία, πνευματικές – επιστημονικές ειδικότητες και εποχές; Κανείς με ΕΝΑΝ; ΕΝΑΝ με όνομα, χρονολογία, έργο, ιδιότητα; ΕΝΑΝ; 2) ήρωας του Άργους, τον συναντήσαμε στον Αμυθάονα, γιος του, μητέρα η Ειδομένη. Ο Βίας γενάρχης των Βιαντιδών, βασιλικό γένος του Άργους. Βίαννος, στις 100 του Ομήρου (είναι 150 προ και μετά Ομήρου) πόλεις της Κρήτης, περισσότερες απ’ όσες ίδια εποχή σ’ όλη τη γη, πόλεις με νόμους, ηγέτες, λειτουργία, θεσμούς, ΜΙΝΩΙΚΗ ΚΡΗΤΗ, στρατούς, πλοία, σοφούς, σχολές, όχι τσαντήρια να τσιρίζουν τσατισμένες τσαπερδόνες και τσαχπίνες όπως τσικνίζουν και τσιγαρίζουν. ΠΟΛΕΙΣ. Η σημερινή Βιάννος στο Ηράκλειο μάλλον. Θεότητα και η Βία, με την έννοια της δύναμης, το όνομα καταδηλώνει πασιφανώς.
Βεργίνα. Πόλεις, όχι αγεληδόν αποβλακωμένοι κτηνώδεις κουρελήδες. Ημαθία. Οι αρχαιότητες του αείμνηστου Ανδρόνικου που χρηματοδότησε επαρκώς ο αείμνηστος Καραμανλής μόλις ήρθε το ’74 για να μην ξεχνιόμαστε, οι Αιγές. Πρωτεύουσα της Μακεδονίας μέχρι 400 π.Χρ.
Από το Γ μνημονεύουν από τον Αλέξανδρο, τη Γλυκέρα, Αθηναία εταίρα, ο κλεφταράς ταμίας του στρατεύματος Άρπαλος (όνομα και πράμα) την ορίζει βασίλισσα της Βαβυλώνας! Να γελάς και να κλαίς. Βρήκε το τέλος που του άξιζε στην Κρήτη.
Στρατηγός ο Γοργίας, στη μάχη του Υδάσπη στο άκρον δεξιά με το Μακεδονικό πεζικό απέναντι στους Ινδούς του Πώρου. Το Γόρδιον αφού δεν λύνονταν... κόπηκε, Μάρτιος 333 ακολουθώντας τον Σαγγάριο ποταμό μετά 200 χλμ πορείας, ο δεσμός, το δέσιμο μιας άμαξας αφιερωμένης από τον Μίδα, βασιλιά της Φρυγίας και γιο του Γορδίου, κειμήλιο σε Ακρόπολη. Αυτόπτες πλήθος χιλιάδων. Ο Αλέξανδρος, όπως όλοι, απέτυχε να το λύσει καίτοι ευφυέστατα ξελάσκαρε τα λουριά. Μια τρομακτική θύελλα ίδια νύχτα, τον κατοχύρωσε ως θεό ηγέτη της Ασίας. ΜΟΝΑΔΙΚΑ επιτεύγματα ότι και όσα πασίχαροι για κάποιες συμπτώσεις, πασπαλίζουν τα ξεγιβεντίσματα, οι αλητήριοι της ιστορίας, δήθεν πως άγεται και φέρεται από τις περιστάσεις και λάμπει δίκην διάττοντος αστέρος. Τίποτα δεν κηλιδώνει τον Αλέξανδρο και κανείς, ιδίως του 20ου αι. τα ανασκορπισμένα παραναλωμαζώματα, γεροντομπασμένοι γερομπισμπίκοι ταμπουρωμένοι στα μαφιόζικα ταμπούριά τους.
Λίγα του Α, από εκεί που αφήσαμε, ο Αρίφρων, λυρικός, χοροδιδάσκαλος και υμνογράφος από τη Σικυώνα Κορινθίας (4ος αι.), ο Αρίων μουσικός και ποιητής, ο διασημότερος ίσως της αρχαιότητας, κιθαρωδός, από τη Μήθυμνα Λέσβου, ένα νησί σαν τη Λέσβο με 5,6 πόλεις δυνατές, ακμαίες, ιστορικές. Περί το 1960 και μετά, στην Αθήνα, ο Αρίων με τη μάσκα και τη λευκή στολή, διετέλεσε ο δημοφιλέστερος παλαιστής στο υπαίθριο τότε κατς, Αλεξάνδρας, ΑΕΚ, Καραϊσκάκη, θα τα θυμούνται όσοι σήμερα περίπου 70ρηδες, ζωή νάχουνε, οι μοσκοροδοκλωνάτοι χωρίς γαλυφιές. Το Αρκάδι η εκτός αρχαιότητας στάση για σήμερα, δίχως καν υποδιαίρεση, κοκκίο Αρκαδιού άλλοι λαοί, όσο κι’ αν προβλήθηκαν, έγιναν ταινίες με ηθοποιάρες, σίριαλ, βιβλία κλπ. ΑΡΚΑΔΙ. Ένας βγήκε και ξαναγύρισε πίσω.
Ήρωας και γενάρχης ο Αρκάς, οι Αρκάδες της Αρκαδίας, σήμερα ο περίφημος σκιτσογράφος – κειμενογράφος ανωνύμως, μάλλον καταγωγή υποδηλώνει.
