Ζούμε μαγικές στιγμές στην χώρα μας και απορώ κάποιοι κυβερνώντες αξιωματούχοι πως τα καταφέρνουν, μάλλον είναι διάνοιες ,γιατί δεν εξηγείται αλλιώς. Τα πάντα λειτουργούν
εκ των υστέρων όπως και ο τίτλος των ανησυχιών μου αυτών. Το καλοκαίρι κάηκαν περίπου πεντακόσιες χιλιάδες στρέμματα ανά την Ελλάδα και αντικρίσαμε εικόνες λυπηρές , με
ανθρώπους να χάνουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους . Κάποιοι αξιωματούχοι της τοπικής αυτοδιοίκησης και γενικά του κρατικού μηχανισμού ,τελευταία στιγμή προσπαθούσαν να
κάνουν αυτά που θα έπρεπε να κάνουν όταν έπρεπε .Δηλαδή τα κονδύλια και τις επιχορηγήσεις που εισέπραξαν για την πολιτική προστασία και την δημιουργία αντιπυρικών
ζωνών και όλων αυτών των μέτρων πρόληψης. Κάποιοι άλλοι έφτασαν στο σημείο ακόμα και να χορεύουν ζεμπεκιές ,ενώ καιγόταν τα πάντα στην περιοχή ευθύνης τους . Όσο θέλεις βρόντα στου κουφού την πόρτα ,μια ζωή τα ίδια και τα ίδια .Όσο ξέρουν οι πολιτικοί και οι αξιωματούχοι ,ότι καλύπτονται από την πολιτική τους ασυλία, τόσο θα συνεχίσουν τον χαβά τους απτόητοι. Αν θα είχαν ευθύνες και καθότανε και μερικά χρόνια φυλακή ,θα άλλαζαν πολλά, πιστέψτε με φίλες και φίλοι μου. Ήξεραν όμως οι φωστήρες να ανεβάσουν το όριο ηλικίας και τα χρόνια για σύνταξη στα 74 χρόνια παρακαλώ και ποιος ζει και ποιος πεθαίνει, μια και καλή να αναλάβουν τα γραφεία τελετών την διεκπεραίωση για το τελευταίο ταξίδι. Λεηλατούν κυριολεκτικά οι κυβερνήσεις για χρόνια τώρα τα ταμεία και μετά το μάρμαρο το πληρώνουν οι ασφαλισμένοι .Να μην κρατάνε εισφορές για σύνταξη ούτε και να υπάρχουν κρατικά ταμεία ασφάλισης .Να επιλεγούν οι πολίτες μόνοι τους για την συνταξιοδότηση. Στην Γαλλία προσπάθησαν να περάσουν από τα 62 χρόνια στα 64 και παραλίγο να κάψουν την χώρα .
Εδώ στην χώρα μας δεν ακούγεται ανάσα περιμένουν το επόμενο επίδομα και το νέο κουπόνι που θα τους πουν ,για να ψωνίσουν και να βάλουν καύσιμα. Ο χειρότερος θάνατος που υπάρχει είναι ,όταν κάποιος είναι ζωντανός κυτταρικά και όμως είναι ασταθής και νεκρός αλλά και αμέτοχος με όλα αυτά που συμβαίνουν στην χώρα μας .Καλά μας κάνουν και μας χορεύουν στο ταψί. Εμείς τους επιλέξαμε ας τους λουστούμε τώρα και να μην λέμε και τίποτα. Τώρα σιγά σιγά θα εμφανίσουν τις νέες ταυτότητες και κάνουν τις ανάλογες πρόβες για να τις πλασάρουν στον κόσμο μαζί με τον ανάλογο σανό . Τα κοράκια με τους συνεργάτες τους πολιτικούς τους γνωστούς πάτσηδες έχουν κατασπαράξει τα σπίτια και τις περιουσίες των Ελλήνων .Δεν έφταναν αυτά τα κοράκια και τώρα οι αθεόφοβοι
ετοιμάζουν και ιδιωτικές εταιρείες κυνηγούς κεφαλών, το πήραν από τους φίλους μας τους Αμερικανούς και θα παίρνουν ακόμα και τα ρούχα αξίας με κατοίκον ελέγχους, θα παίρνουν ακόμα και τα σώβρακα αν είναι επώνυμα και αξίζουν. Κατά τα άλλα έχουμε Δημοκρατία, τρομάρα μας .Ούτε για αστείο αυτό που ζούμε δεν είναι δημοκρατία. Έχουν φτιάξει αυτοί οι φωστήρες το πελατειακό κράτος και αλωνίζουν κυριολεκτικά δουλεύοντας
ψιλό γαζί τα χαβάνια το κοσμάκη. Η ανοχή είναι συνενοχή και αν συνεχίζεται είναι καθαρή ηλιθιότητα. Αυτό το μπάχαλο δεν έχει καμία στάση δυστυχώς ,την προηγούμενη εβδομάδα ήρθαν εκατό Κροάτες με ρόπαλα με κάθε λογής αυτοσχέδια όπλα και ο Θεός μόνο ξέρει τι ουσίες είχαν καταναλώσει .Διένυσαν περίπου όλη την Ελλάδα με κομβόι από αυτοκίνητα και ενώ έχουν στείλει σήμα με την ακριβή στοιχεία αυτοκινήτων αλλά και το ποιόν των παραπάνω μπουμπουκιών , δεν τους σταμάτησαν πουθενά και ήρθαν σαν κύριοι και χτυπούσαν αδιακρίτως τον κόσμο. Την πλήρωσε την νύφη ο άτυχος νέος ο Μιχάλης Κατσούρης 29 ετών που έχασε την ζωή του στην νέα Φιλαδέλφεια. Αν γινόταν αυτό σε άλλη χώρα θα είχε
παραιτηθεί όλη η κυβέρνηση όχι οι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ οι οποίοι για να μην ξεχνιόμαστε έχουν ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ και δεν λειτουργούν αυτοβούλως . Στην χώρα μας για ακόμα μια φορά εκ των υστέρων όπως γίνεται πάντα κατάργησαν τις οπαδικές λέσχες των ομάδων για να θολώσουν τα νερά και να κλείσουν τα μάτια του κόσμου . Τα κανάλια παίζουν το παιχνίδι τους και σε λίγο θα ηρωποιήσουν την κυβέρνηση και τους πολιτικούς όπως κάνουν πάντα εξάλλου. Θα κλείσω με ένα τραγούδι που έγραψα και απήγγειλα στα διαδικτυακά μου κανάλια για τον χαμό αυτού του άτυχου νέου του Μιχάλη.
ΛΥΠΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ .
Ήντα κατάντια είναι αυτή
Ντροπή και μαύρο χάλι
Η χώρα είναι ανάστατη
Και κλαίει το Μιχάλη .
Άδικα του στερήσανε
Τη νιότη και το γέλιο
Και γκρέμισαν στο σπίτι τους
Το πιο γερό θεμέλιο .
Και κλαίει η έρμη μάνα ντου
Και τον μοιρολογάται
Γιατί τον γιό τζη σκότωσαν
Στον Άδη και κοιμάται.
Λυπούμαι και υπομονή
Θέλω ο θεός να δίνει
Και οι ένοχοι στην φυλακή
Να πάρουν την ευθύνη .
Λυπούμαι και υπομονή
Και να μην ξαναγίνει
Άδικα νέος άνθρωπος
Τα μάτια του να κλείνει.
