Α΄ ΕΝΟΤΗΤΑ : Ο ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΤΙΟΥ
Ο Γεώργιος Παπανδρέου στα Χανιά μετά το θρίαμβο του ΄64 , πλαισιωμένος από βουλευτές του . Διακρίνονται : Παύλος Βαρδινογιάννης, Ανδρέας Παπανδρέου ,Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και άλλοι.
Η ΑΚΡΑΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Η αποστασία του ΄65 , ήταν μια πολύ ακραία πολιτική κίνηση ,για τη χώρα μας ολόκληρη , μα πιό πολύ για τη Δημοκρατική παράταξη που πληγώθηκε βαθιά και που τα τραύματά της αυτά , ποτέ πια δεν μπόρεσαν να γιατρευτούν ολοκληρωτικά. Την αποκλειστική ευθύνη για τα τραγικά αυτά συμβάντα την έφερε το παλάτι με τις μηχανορραφίες του .Ήταν τόσο άστοχη κίνηση που οι μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις αποτέλεσαν και το κύκνειο άσμα και για αυτό το ίδιο . Η δημοκρατία πληγώθηκε τόσο βαθιά , που οι πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές που επακολούθησαν , χωρίς τα δημοκρατικά κόμματα να καταφέρνουν να καθοδηγούν τις εξελίξεις με θεσμική ασφάλεια , οδήγησαν στην έκπτωση των θεσμών ,και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας . Οι δικτάτορες πολύ γρήγορα κήρυξαν έκπτωτο το βασιλιά με δημοψήφισμα που διεξήγαγαν . Με την επάνοδο όμως της Δημοκρατίας το ΄74 ο λαός με νέο δημοψήφισμα έθεσε οριστικά τέρμα σε αυτό τον αντιδημοφιλή θεσμό . Όμως πράγματι , 10 χρόνια νωρίτερα στις εκλογές του Ιανουαρίου του ΄64 , η Ένωση Κέντρου με αρχηγό της τον Γεώργιο Παπανδρέου , είχε επιτύχει ποσοστό 52,7 % , το μεγαλύτερο που έχει συγκεντρώσει ποτέ Ελληνικό κόμμα στην μεταπολεμική Ελλάδα ,και είχε σχηματίσει μια πολύ ισχυρή κυβέρνηση .
ΓΙΑΤΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΘΗΚΕ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ !
Όμως το παλάτι , είχε τρομοκρατηθεί από αυτή τη λαϊκή αποδοχή του Γεώργιου Παπανδρέου , και τις κινήσεις του για το στέριωμα της Δημοκρατίας .Έτσι κι αλλιώς το παλάτι δεχόταν την Δημοκρατία μόνο κατ΄επίφαση. Πράγματι υπό το καθεστώς έντονης ανησυχίας , αποφάσισε να δράσει με απόλυτα αντιδημοκρατικό τρόπο , εκβιάζοντας τη κυβέρνηση και αρνούμενο να δεχτεί τον ορισμό κάποιων υπουργών . Η αυταρχική και αντιδημοκρατική του συμπεριφορά έφτασε και στο πιο ακραίο σημείο ,με το να μην επιτρέψει στον ίδιο τον πρωθυπουργό να αναλάβει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας .Στο τέλος μάλιστα εφαρμόζοντας μια σειρά από μηχανορραφίες , έπεισε ένα μικρό μέρος , 25 τον αριθμό αρχικά , από τους βουλευτές της Ενώσεως Κέντρου που στο σύνολό τους αριθμούσαν 171 , να καταψηφίσουν τη κυβέρνησή τους .Έτσι η κυβέρνηση κατέρρευσε και ο βασιλιάς έδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε ένα από τους δοτούς του , τον Αθανάσιο Νόβα .Ο Νόβας δεν κατάφερε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης στη βουλή και στη συνέχεια η εντολή δόθηκε στον ομοϊδεάτη του, Στέφανο Στεφανόπουλο που όμως και αυτός δεν τα κατάφερε. Η νέα εντολή για τρίτη φορά δόθηκε στον Ηλία Τσιριμώκο που όμως και αυτός είχε την ίδια τύχη .Στο τέλος και μετά από ταλαιπωρίες δύο μηνών , για τέταρτη φορά η εντολή δόθηκε ξανά στον Στεφανόπουλο , που τέλη του Σεπτέμβρη του ΄65 κατάφερε να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης 152 εδρών στη βουλή.
Η ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ Ε.Κ. ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ
Η χώρα όμως είχε ήδη μπει σε μια φάση μεγάλης πολιτικής αστάθειας .Αυτή τη μεγάλη πολιτική αναστάτωση εκμεταλεύτηκε η σπείρα των ακροδεξιών συνταγματαρχών και κήρυξε τη δικτατορία 1,5 χρόνο μετά , τον Απρίλιο του 1967. Η Κρήτη ήταν η περιφέρεια που πιο πολύ από όλες τις άλλες της χώρας , πλήρωσε με μεγάλο κόστος στην υπόθεση της αποστασίας . Η Ένωση Κέντρου στο νησί ,είχε επιτύχει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό , το οποίο επακριβώς αδυνατούμε να τεκμηριώσουμε , αλλά εκτιμώντας από το πλήθος των βουλευτών που είχε εκλέξει , πιστεύομε πως ήταν άνω του 75% .Από το σύνολο των 19 βουλευτών της Κρήτης , η Ε.Κ. είχε εκλέξει τους 18 και μόνο ο Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης της Ε.Ρ.Ε. είχε καταφέρει να εκλεγεί στο Ηράκλειο .Στο νησί με τη βαθιά παράδοση στο Κεντρώο χώρο , λόγω και του Ελευθέριου Βενιζέλου του ιδρυτή του κόμματος των Φιλελευθέρων , η Ε.Κ. είχε μεγάλη απήχηση.
Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ
Όμως η συμμετοχή των Κρητών βουλευτών στην αποστασία ήταν πολύ μεγάλη , αφού συμμετείχαν οι 7 από τους 18 βουλευτές. Στο σύνολο λοιπόν των 25 βουλευτών που αποστάτησαν σ΄όλη τη χώρα , οι 7 ήταν από τη Κρήτη. Αυτό ήταν ένα δυσβάσταχτο πλήγμα για το Δημοκρατικό χώρο του νησιού που εμπιστεύτηκε την Ε.Κ. με το καταλυτικό αυτό ποσοστό. Οι βουλευτές που συμμετείχαν στην αποστασία ήταν , ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης από τα Χανιά , ο Κωνσταντίνος Στεφανάκης και ο Ιωάννης Τσουδερός από το Ρέθυμνο, ο Κωνσταντίνος Μαρής , ο Γεώργιος Ηγουμενάκης και ο Εμμανουήλ Λουλακάκης από το Ηράκλειο και ο Εμμανουήλ Κοθρής από το Λασίθι .Στην αντιπέρα όχθη , αυτοί που άντεξαν στις πιέσεις και σίγουρα τους άξιζαν πολλά συγχαρητήρια , ήταν ο Πολυχρόνης Πολυχρονίδης , ο Εμμανουήλ Μπακλατζής, ο Γεώργιος Μιχελογιάννης και ο Ιωάννης Βαλυράκης από τα Χανιά , ο Παύλος Βαρδινογιάννης από το Ρέθυμνο , ο Κωνσταντίνος Κωνιωτάκης , ο Μενέλαος Ξυλούρης , ο Τηλέμαχος Πλεύρης και ο Εμμανουήλ Ματζαπετάκης από το Ηράκλειο και τέλος ο Ιωάννης Σεργάκης και ο Μιχαήλ Χλουβεράκης από το Λασίθι . Το κόμμα της Ενώσεως Κέντρου δηλαδή υπέστη μια βαθιά διάσπαση , σε σημείο που καταρρακώθηκε το κύρος του και χάθηκε η εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του απέναντι του .Αυτό στη Κρήτη ήταν ακόμη πιο δυσβάσταχτο που οι πολίτες της διατηρούν ένα υψηλό επίπεδο αμοιβαίας εμπιστοσύνης και τήρησης του υπεσχημένου λόγου τους.
Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ
Σίγουρα οι Κρήτες βουλευτές που υπέκυψαν στις πιέσεις μαζί και με τους υπόλοιπους από όλη την Ελλάδα , φέρνουν βαρύτατη ευθύνη για το πολιτικό τους αυτό ατόπημα . Όμως οφείλουμε να παραδεχτούμε πως τη κεντρική ευθύνη , την έφερε το παλάτι που τους εξώθησε σε αυτή τους την ενέργεια . Ωστόσο χάριν της πολιτικής ομαλοποίησης οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως οι βουλευτές αυτοί δεν συμπεριφέρθηκαν με αυτό τον τρόπο αποσκοπώντας στη βλάβη του Ελληνικού λαού , αλλά παρασύρθηκαν και εξαπατήθηκαν , νομίζοντας ότι με αυτό το τρόπο θα ωφελούσαν τη χώρα μας και τους πολίτες της. Εν πάση περιπτώσει το σφάλμα στο οποίο υπέπεσαν ήταν μέγιστο και γιαυτό το λόγο ,για την ενέργειά τους αυτή , όλοι τους τέθηκαν στη κρίση του Κρητικού λαού ,που και βέβαια ήταν πολύ αυστηρή απέναντί τους .
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ΤΗΣ Ε.Κ. ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ
Ουδείς από αυτούς δεν ξανάγινε δεκτός στους κόλπους της παράταξής που τους είχε τιμήσει και τους είχε αναδείξει βουλευτές , όπως και κανείς τους δεν τόλμησε να ξαναπολιτευθεί στη Κρήτη . Ο μόνος που το επιχείρησε , ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης που πολιτεύθηκε στις εκλογές του 1977 με νέο πολιτικό σχηματισμό που είχε ιδρύσει ο ίδιος , στα Χανιά όπου και κατάφερε να εκλεγεί .Όλοι τους τιμωρήθηκαν παραδειγματικά στη συνείδηση των ομοϊδεατών τους , μα και ολόκληρου του Κρητικού λαού . Αυτά συνέβαιναν σε σχέση με τη προσωπική τους πορεία . Εκεί όμως που τα συμβάντα αυτά δημιούργησαν μεγάλη σύγχυση και έλλειψη εμπιστοσύνης , ήταν στους οπαδούς της Ενώσεως Κέντρου . Η μεγάλη πλειοψηφία από αυτούς διακατέχονταν από μεγάλο θυμό απέναντί τους αλλά συγχρόνως και από μεγάλη απογοήτευση για την πολιτική και τους πολιτικούς .Έτσι λοιπόν οι περισσότεροι αποστασιοποιήθηκαν από τη πολιτική τους ενασχόληση με το χώρο του κόμματός τους. Οι λέσχες στελεχών της Ενώσεως Κέντρου που υπήρχαν στις πρωτεύουσες των νομών της Κρήτης έκλεισαν , και οι δραστηριοποιημένοι οπαδοί τους στα τοπικά πολιτικά δρώμενα ,αποστασιοποιήθηκαν εντελώς . Οι λέσχες αυτές μάλιστα , αποτελούσαν και τους πολιτικούς πυρήνες που από τα χρόνια του Ελευθέριου Βενιζέλου και του κόμματος των Φιλελευθέρων ,τα δραστηριοποιημένα μέλη τους , υπήρξαν οι εγγυητές της εδραίωσης της Δημοκρατίας στη χώρα μας . Οι πολιτικοί αυτοί πυρήνες , παρ΄όλα τα παλαικομματικά χαρακτηριστικά που τους διέκριναν , είχαν σημαντική προσφορά στην Ελληνική κοινωνία. Αυτή η υποτυπώδης πολιτική οργάνωση του λαού , διασφάλιζε και την όποια δυναμική κινητοποίησης σε περιπτώσεις που απειλούνταν οι Δημοκρατικοί θεσμοί .
B΄ ΕΝΟΤΗΤΑ : Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΕΡΒΑΣΗ
Αθήνα , Αύγουστος ΄65 .Η ισχυρή κυβέρνηση της Ενώσεως Κέντρου έχει οδηγηθεί σε παραίτηση . Ο λαός όμως αντιδρά δυναμικά στους αισχρούς εκβιασμούς του παλατιού.
ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΑΝ ΣΤΗ ΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ
Η διάλυση αυτών των τοπικών πολιτικών ομάδων της Ενώσεως Κέντρου , ερμηνεύει και την μεγάλη αδράνεια που επιδείχτηκε στην κήρυξη της δικτατορίας , που στην Κρήτη όπου το Δημοκρατικό αίσθημα ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένο , βρέθηκαν να ήταν αρκετά λίγοι αυτοί που αντέδρασαν έμπρακτα στη κατάλυση της Δημοκρατίας .Ήταν εκείνοι ακριβώς που συνέστησαν την ένοπλη αντιστασιακή οργάνωση Δ.Ε. Κ.Α. ( Δημοκρατική Ένωση Κρητών Αγωνιστών ) , με έδρα μάλιστα το Ρέθυμνο . Όλοι τους προέρχονταν από την Ε.Κ. και μάλιστα κάποιοι από αυτούς είχαν υπάρξει και πρώην βουλευτές της , όπως ο Γιάννης Βαλυράκης των Χανίων , ο Τηλέμαχος Πλεύρης και ο Μενέλαος Ξυλούρης του Ηρακλείου αλλά και ο Αθανάσιος Σκουλάς Δήμαρχος Κορυδαλλού καθώς και οι μετέπειτα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ , Γιώργης Περάκης στο Ρέθυμνο και Φοίβος Ιωαννίδης στο Λασίθι. Στο σύνολό τους οι αντιστασιακοί αυτοί δεν υπερέβαιναν τα πενήντα άτομα μαζί με τους συνδέσμους τους .Από αυτούς τον Νοέμβριο του 1967 συνελήφθησαν οι 29 και οδηγήθηκαν σε δίκη στο έκτακτο στρατοδικείο Χανίων τον Φεβρουάριο του 1968, όπου οι 11 από αυτούς καταδικάστηκαν σε βαριές που έφταναν ως και τα 11 χρόνια.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΥΡΥΤΗΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Όμως σήμερα 55 τόσα χρόνια μετά από τα τραγικά αυτά συμβάντα της αποστασίας , νομίζουμε πως έχει επέλθει το πλήρωμα του χρόνου που θα δίνει τα περιθώρια για την έκφραση μιας εκδοχής με περισσότερη ευρύτητα πνεύματος από τις ήδη επικρατούσες πολιτικές εκτιμήσεις . Η εκδοχή αυτή , που υπαγορεύεται και από το πνεύμα της σημερινής πολιτικής πραγματικότητας , δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως αναθεωρητισμός αφού έτσι κι αλλιώς η έρευνα για την ιστορική αλήθεια δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί .Όμως θα μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για μια νοητική αναπλαισίωση χάριν της πολιτικοκοινωνικής δημιουργικότητας της Δημοκρατίας μας και των θεσμών της .Θα θεωρήσουμε λοιπόν πως δεν θα επέλθει λήθη και αναθεώρηση ή και άρνηση των πολιτικών συμβάντων , αλλά και μόνον η δημιουργία μιας διαφορετικής οπτικής χάριν της σημερινής σύγχρονης πραγματικότητας . Δηλαδή σε αυτό που η κίνηση αυτή θα αποσκοπεί θα είναι στο να προσπαθήσουμε να γίνομε κοινωνοί μιας συμφιλιωτικής θεώρησης ώστε να οδηγηθούμε σε μια κοινή αποδοχή για την αίρεση της απαίτησης απόδοσης ευθυνών που οι οπαδοί της Δημοκρατικής παράταξης ακόμη και σήμερα επιμένουν .
Η ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Από την άλλη πλευρά , οι ιστορικοί , με βάση τα υπάρχοντα ιστορικά , δημοσιογραφικά και λοιπά αρχεία , θα συνεχίζουν να ερευνούν την ιστορική αλήθεια για εκείνη τη περίοδο. Η συμφιλίωση αυτή προσφέρεται να επιτελεστεί πολύ περισσότερο σήμερα , αφ΄ενός γιατί ο λαός μας έχει απεμπολήσει διά παντός τον θεσμό της μοναρχίας αλλά και γιατί απουσιάζουν οι κύριοι πρωταγωνιστές των γεγονότων , αφού δεν ζει πια κανείς τους . Εξ άλλου τα 55 χρόνια που έχουν περάσει πιά , έχουν βοηθήσει στο να επουλωθούν ως σε ένα βαθμό κάποια από τα πολιτικά και κοινωνικά τραύματα που προέκυψαν από τα γεγονότα . Πολλοί βέβαια ισχυρίζονται πως τα γεγονότα αυτά έχουν ξεχαστεί και ότι οι μόνοι που τα θυμούνται είναι κάποιοι ηλικιωμένοι που τα έζησαν εκείνα τα χρόνια .Αυτό βέβαια μπορεί να είναι μια πραγματικότητα που όμως δεν αρκεί για να τακτοποιηθεί αυτή η υπόθεση στη μνήμη και τη συνείδηση του Ελληνικού λαού .
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΥΠΕΡΒΑΣΗ !
Θα πρέπει να δοθούν οι απαραίτητες εκατέρωθεν εξηγήσεις και συγχρόνως να υπάρξουν από τους εκπροσώπους - απογόνους των κύριων πρωταγωνιστών και ειδικά των οικογενειών με τη βαρύνουσα πολιτική παρουσία , Μητσοτάκη και Παπανδρέου , ομόφωνες δηλώσεις ειλικρινούς δέσμευσης και αλληλοκατανόησης για όλα εκείνα που συνέβησαν . Η μεθοδολογία που θα πρέπει να ακολουθηθεί θα πρέπει να καθοριστεί μετά από κοινή συνεννόηση των εμπλεκόμενων μερών .
Ο ΟΔΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ Ωστόσο αυτό που εμείς προτείνουμε , ως ένα Οδικό Χάρτη πολιτικής και κοινωνικής συμφιλίωσης , το περιγράφουμε ως εξής : Ένα εγνωσμένου κύρους think-tank (ινστιτούτο σκέψης και προβληματισμού ιδιωτικής πρωτοβουλίας ) και εδώ προτείνουμε το ΄΄e-kylklos΄΄ ή ΄΄ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ΄΄ , ή και τα δύο σε συνεργασία μεταξύ τους , πρωτοβουλιακά , να δημοσιεύσει μια ανοικτή επιστολή πρόσκληση προς τους δύο πόλους εκπροσώπησης των πολιτικών πρωταγωνιστών Παπανδρέου και Μητσοτάκη . Με αυτή θα ζητείται η αποδοχή της επιτέλεσης ΄΄της πολιτικής αυτής υπέρβασης ΄΄ για την ομαλοποίηση και την αποκατάσταση των πολιτικών ηθών της περιόδου εκείνης , προς όφελος του Ελληνικού Λαού και της Δημοκρατίας μας . Η πρόταση θα συμπληρώνεται με το ότι , το think tank σε περίπτωση θετικής ανταπόκρισης, θα αναλάβει να διεκπεραιώσει το όλον έργο πάντα σε στενή συνέργεια με τα εμπλεκόμενα μέρη και αυστηρά στο επίπεδο της ομοφωνίας .Ο βασικός κορμός επίτευξης του εγχειρήματος θα αποτελείται από μια ολιγομελή επιτροπή καθηγητών ιστορίας ή και πολιτικής ή και νομικής επιστήμης , που θα οριστούν με κοινή απόφαση των μερών . Τον συντονισμό της , θα τον διατηρεί ο πρόεδρος του think tank ( ή οι δύο πρόεδροι σε περίπτωση συνεργασίας ) και που σαφέστατα υπό την τήρηση της αρχής της ομοφωνίας και της εγγύτητας , η επιτροπή θα προσπαθήσει να καθορίσει όσα αναγκαία θα πρέπει να εκπονηθούν και να ανακοινωθούν . Σκοπός του έργου της επιτροπής θα είναι να επινοηθούν οι πολιτικές συνέργειες που θα αποτελέσουν τα πειστήρια για τη διαμόρφωση μιας διαφορετικής στάσης στη συνείδηση των Ελλήνων πολιτών για τα γεγονότα αυτά και τους πρωταγωνιστές τους. Η αλλαγή αυτή της στάσης , ευελπιστούμε πως θα έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια άλλη οπτική θεώρηση για τις πολιτικές δράσεις στη σημερινή πολιτική πορεία της χώρας μας. Οι δράσεις αυτές θα υπαγορεύονται από την ιδεολογική θεώρηση και τοποθέτηση των πολιτών και όχι με βάση τα παλαιά στερεότυπα αντιπαλότητας και συγκρούσεων .
ΤΑ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ Εκτιμούμε ότι τα οφέλη που θα προκύψουν από την ευόδωση της πρωτοβουλίας αυτής θα είναι πολλαπλά , τόσο για τον πολιτικό κόσμο της χώρας , μα πιο πολύ για τον Ελληνικό λαό . Στην πραγματικότητα θα προκύψει μια΄΄ αναγκαστική΄΄ προτροπή προς τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα , να μετεξελιχτούν σε πραγματικούς Ευρωπαϊκούς σχηματισμούς , που θα διαφοροποιούνται στις θέσεις τους και μόνο με βάση την ιδεολογική τους θεώρηση .Θα είναι λοιπόν και μια προσπάθεια να περιοριστεί η άκριτη αντιπαλότητα που πάντα επικρατούσε και επικρατεί ακόμη , ανάμεσα κυρίως στον προοδευτικό , και τον συντηρητικό πολιτικό μας χώρο .Μια αντιπαλότητα που ξεκίνησε από το κόμμα των ΄΄Ξυπόλητων΄΄ και των ‘’Καραβανάδων ΄΄ της Κρητικής πολιτείας αρχές του 20ου αιώνα , και που συνεχίστηκε με το κόμμα των ΄΄Φιλελευθέρων ΄΄ και το΄΄ λαϊκό κόμμα ΄΄ για πολλές δεκαετίες αλλά και που συνεχίζεται ως και σήμερα .
ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Επί πλέον η προσπάθεια αυτή , εφόσον θα ευοδωθεί , θα αποτελέσει και μια σπουδαία μεθοδολογική εμπειρία , για το πως θα μπορέσει να γίνει ο χειρισμός και του άλλου μεγάλου ανοικτού θέματος της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας , της υπόθεσης του Ελληνικού εμφύλιου πολέμου .Θα αποτελέσει μια πολύτιμη κεκτημένη εμπειρία για τον Ελληνικό λαό .Ακριβώς μια ΄΄πρόβα τζενεράλε΄΄ . Δηλαδή στο πέρας της διαδικασίας θα έχουμε μάθει για το πώς ΄΄γυρίζουμε σελίδα΄΄ και το πώς συνεχίζουμε ως περισσότερο ώριμοι πολίτες τη πολιτική και κοινωνική μας πορεία με νέους σχεδιασμούς και πρακτικές , χωρίς οι αστοχίες και τα αγκάθια του παρελθόντος να αποτελούν εμπόδια και ανασταλτικούς παράγοντες .
