Η αξιοποίηση των παραδοσιακών ελαιώνων και η αποκατάσταση των πολύ παλαιών αλλά μη παραγωγικών ελαιοδέντρων που βρίσκονται σε αυτούς, συζητήθηκε στο Δ.Σ. του ΣΕΔΗΚ που πραγματοποιήθηκε με τηλεδιάσκεψη.
Όπως αναφέρθηκε, το θέμα έχει ανακινηθεί και παλαιότερα και αποτέλεσε αντικείμενο ημερίδας στο Σέλινο μετά την οποία ο ΣΕΔΗΚ υπέβαλε σχετικό υπόμνημα στο ΥπΑΑΤ. Δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα το θέμα παραμένει στάσιμο, ενώ για άλλους παρόμοιους ελαιώνες όπως της Άμφισσας συνεχίζεται η οικονομική υποστήριξη.
Παραδοσιακοί ελαιώνες και ελαιόδεντρα υπάρχουν διάσπαρτοι σε πολλές περιοχές της χώρας. Αρκετοί από αυτούς απαντώνται στην Κρήτη όπως στην περιοχή Αμαρίου στο Ρέθυμνο, στις περιοχές Ένια χωριών και Σελίνου στα Χανιά, στις περιοχές της ορεινής Μεσσαράς και του Ψηλορείτη κ.α.
Οι ελαιώνες αυτοί οι οποίοι λόγω γήρανσης αλλά και ύψους δέντρων, έχουν περιέλθει σε κατάσταση οριακής παραγωγικότητας, ενώ παράλληλα απαιτούν υψηλό κόστος καλλιέργειας. Έτσι, άρχισαν να εγκαταλείπονται η και να αποτελούν αντικείμενο ανεξέλεγκτης ξύλευσης.
Ωστόσο, η κοινωνική και περιβαλλοντική αξία τους είναι υψηλή ιδιαίτερα στην αντιμετώπιση της κλιματική αλλαγής και την διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Επομένως μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διατήρησης και αξιοποίησης στα πλαίσια της στρατηγικής της νέας ΚΑΠ «Από το χωράφι στο τραπέζι και Βιοποικιλότητα» που έχει ήδη εξαγγελθεί.
Παρόμοια κίνηση όπως αναφέρθηκε έχει αρχίσει και στην Ισπανία η οποία όμως εντοπίζεται στους ελαιώνες ορεινών περιοχών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υψηλού κόστους καλλιέργειας.
Ο ΣΕΔΗΚ μετά από συνεννόηση με τους Δήμους που έχουν στις περιοχές τους ελαιώνες αυτής της μορφής θα υποβάλλει σχετικό υπόμνημα στο ΥπΑΑΤ ζητώντας και την παράλληλη στήριξη της Περιφέρειας αλλά και των τοπικών Βουλευτών.
