rethemnos-sprite
ΡΕΘΥΜΝΟ

Δήμαρχος Ανωγείων: «Πρέπει να δούμε κατάματα τις παθογένειες και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες»

«ΤΑ ΑΝΩΓΕΙΑ ΘΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΤΟΥΣ»

«Το διπλό φονικό του περασμένου Σαββάτου είναι μια ασύλληπτη τραγωδία» δήλωσε στο rethemnosnews.gr ο Δήμαρχος Ανωγείων κ. Σωκράτης Κεφαλογιάννης. Ο ίδιος συνέχισε λέγοντας: «Δύο οικογένειες θρηνούν τους ανθρώπους τους και αυτό δεν αλλάζει, ότι και αν πούμε σήμερα. Σαν δήμος και σαν κοινωνία θα ήμαστε στο πλευρό εκείνων που μένουν πίσω με την ευχή ο πόνος τους, να είναι ο τελευταίος άδικος πόνος που θα νιώσει το χωριό μας.»

Για τον δήμαρχο η αγωνία δεν είναι μόνο το δύσκολο παρόν αλλά και το μέλλον. Ο ίδιος «ξεδίπλωσε» τις σκέψεις του λέγοντας χαρακτηριστικά: «Τα σημεία που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι δύο. Το πρώτο είναι ότι θα πρέπει να επικεντρωθούμε στην κοινωνική ηρεμία της περιοχής. Παράλληλα έχουμε την υποχρέωση, η οποία απορρέει από τους ίδιους τους νεκρούς, ότι θα πρέπει να δούμε κατάματα τις παθογένειες και τα προβλήματα για να μπορέσουμε να αναλάβουμε τις απαραίτητες πρωτοβουλίες. Όσο με αφορά εμένα, θα βρίσκομαι απέναντι σε κάθε συμπεριφορά που διαστρεβλώνει τις αληθινές αξίες, τις αρχές και τις παραδόσεις του χωριού και ταυτόχρονα θα είμαι δίπλα  σε κάθε συντονισμένη προσπάθεια από τις Αρχές για να παταχθεί κάθε μορφή παραβατικότητας με αφετηρία την παράνομη οπλοκατοχή και οπλοχρησία.

Τα Ανώγεια έχουν αποδείξει στο παρελθόν, ότι αναγεννιούνται από την στάχτη τους. Πιστεύω σε αυτό, θα εργαστώ προς αυτή την κατεύθυνση για να γίνει και τώρα.

Η μακραίωνη ιστορία και το μεγάλο πολιτιστικό κεφάλαιο της περιοχής θα αποτελέσουν τα συστατικά που θα μας δώσουν την δύναμη να προχωρήσουμε ενωμένοι.»

 

«ΠΡΟΕΧΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ»

Χαρακτηριστική της αγωνίας που διακατέχει την κοινωνία των Ανωγείων είναι και η ανακοίνωση από το Δ.Σ. του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου, την οποία υπογράφει ο πρόεδρος κ. Νικόλαος Βρέντζος, επισημαίνοντας, ότι “Προέχει τώρα να διατηρηθεί η ηρεμία και να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού η κοινωνική συνοχή του χωριού μας”.

Η ανακοίνωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανωγείων έχει ως εξής:

«Το θλιβερό και απρόσμενο γεγονός του διπλού φονικού , μας έχει συνταράξει και μας έχει συγκλονίσει κυριολεκτικά. Εκ μέρους του πολιτιστικού συλλόγου Ανωγείων ,του Δ Σ και των μελών του, θα ήθελα να εκφράσω την βαθιά μας θλίψη, οδύνη και στεναχώρια για τον άδικο και ξαφνικό χαμό των δυο συγχωριανών μας, του Λευτέρη Καλομοίρη και Γιώργη Ξυλούρη ,Γιώργη Ξυλούρη και Λευτέρη Καλομοίρη .Ο Θεός να τους συγχωρέσει και ας είναι ελαφρύ το Ανωγειανο χώμα που τους σκεπάσει.

Επίσης, να εκφράσουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στις οικογένειες των θανόντων ,ο Θεός να τους δώσει την δύναμη να αντέξουν τον πόνο που βιώνουν, αλλά και το κουράγιο για να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων που ορίζουν οι θλιβερές ετούτες στιγμές, με λογική, σωφροσύνη και ψυχραιμία για το διαφορετικό αύριο που ξημέρωσε,ώστε το κακό να σταματήσει εδώ!

Αυτό που προέχει από όλους μας, είναι να διατηρηθεί η ηρεμία και να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού η κοινωνική συνοχή του χωριού μας!

Εμείς ως Σύλλογος αλλά και όλο το χωριό ,θα είμαστε δίπλα στις οικογένειες στο βαρύ πένθος και στο σταυρό του μαρτυρίου που σηκώνουν , χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς για να απαλύνουμε όσο μπορούμε το πόνο τους , βοηθώντας τους όπου χρειαστεί και όπου μας ζητηθεί για να κλείσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα και ανώδυνα η πληγή που άνοιξε για το χωριό μας.

Ο Σύλλογος μας, μαζί με το Δήμο Ανωγείων και όλους τους άλλους φορείς ,αλλά και με τους ανθρώπους που κατέχουν ένα “ειδικό” και “ηθικό” βάρος μέσα και έξω από το χωριό ,θα πρέπει άμεσα να πάρουμε ουσιαστικές πρωτοβουλίες ώστε να υπάρξει ο τερματισμός του θλιβερού γεγονότος.

Παράλληλα, όμως, θα πρέπει να προβληματιστούμε έντονα για το πρωτόγνωρο διπλό φονικό, που έρχεται να συμπληρώσει το φονικό που είχε γίνει πριν 3 χρόνια του Μανόλη Στρατάκη και να ενεργοποιηθούμε με όλες μας τις δυνάμεις, προς την σωστή κατεύθυνση, κάνοντας πρώτα την αυτοκριτική μας και μια σωστή εκ βάθους ενδοσκόπηση της Ανωγειανής κοινωνίας, όπου ζούμε, χωρίς όμως να εθελοτυφλούμε, βλέποντας κατάματα τις πικρές αλήθειες και τα κακώς κείμενα…και σε οποία συμπεράσματα καταλήξουμε και σε οποία προβλήματα αναδείξουμε, να αναζητήσουμε και δώσουμε όλοι μαζί ενωμένοι τις δραστικές και καίριες λύσεις, ώστε να ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ να ΘΡΗΝΟΥΜΕ ΑΔΙΚΑ ΘΥΜΑΤΑ ,και να δικάζουμε θύτες.

Προς αυτήν την κατεύθυνση στο πλευρό μας θα ζητήσουμε να είναι συντεταγμένη η Ελληνική πολιτεία και όλοι οι θεσμοί που εκπροσωπεί ,όπως η Πανεπιστημιακή κοινότητα, η  Δικαιοσύνη, η  αστυνομία όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης και όσοι θεσμοί χρειαστούν για το σκοπό αυτό.

Καταδικάζουμε απερίφραστα την οπλοφορία και την οπλοχρησία που είναι μια από τις μεγαλύτερες αιτίες , που εν καιρώ ειρήνης και εν έτη 2020, να κυλάει αθώο αίμα στους δρόμους του χωριού μας!

Τα Ανώγεια είναι ένα πολύπαθο χωριό, ένας τόπος που έχει αναγεννηθεί 3 φορές μέσα από τα ολοκαυτώματα και τις στάχτες του , ένα χωριό σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης , του Πολιτισμού, της Φιλοξενίας, της Παράδοσης και της Βαριάς Ιστορίας των Προγόνων μας και δε πρέπει, δε μπορούμε και δεν έχουμε το δικαίωμα να την αμαυρώνουμε με σκοτεινές σελίδες πάνω στο ‘φωτεινό βιβλίο’ του τόπου μας.

Οι θλιβερές στιγμές που ζούμε απαιτούν βαθιά περισυλλογή, κάνοντας όλοι μας ένα βήμα πίσω, φωτίζοντας ξανά τον παλιό αξιακό  Κώδικα και τις αρχές που μας δίδαξαν οι Άνθρωποι που έκαναν τα Ανώγεια μεγάλα, επαναπροσδιορίζοντας  βασικές λέξεις και έννοιες που έχουν αρχίσει να χάνονται και να φθίνουν όπως, ο Σεβασμός, η Τιμή, το Δίκιο , η Ανθρωπιά ,καθώς και τους ιερούς δεσμούς, της συγγένειας, της κουμπαριάς της συντεκνιάς, και δίνοντας επιτέλους στο υπέρτατο αγαθό της Ζωής το πραγματικό νόημα που της αξίζει και όχι ευτελίζοντας την!

Μόνο  με σεβασμό , αλληλεγγύη, και Αγάπη προς στον συνάνθρωπο μας, τον συγχωριανό μας, χωρίς εγωισμούς, μονοιασμένοι και δυνατοί μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά ως Ανωγειανή κοινωνία !!»

 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΑΚΕΙΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ – ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΝΩΓΕΙΩΝ

Η δύσκολη κατάσταση που βιώνει ο κόσμος των Ανωγείων, εκδηλώνεται εύγλωττα και μέσα από την ανακοίνωση του ΔΣ του Συλλόγου Αποφοίτων Σταυράκειου Γυμνασίου – Λυκείου Ανωγείων. Με τίτλο «Εδώ ήταν τα Ανώγεια»,

“Κάποτε υπήρχε ένα χωριό που αντιστάθηκε. Αμέσως μετά την ολοκληρωτική καταστροφή του το 1944, πήρε φόρα και μπήκε ξανά στη ζωή με ταχύτητα φωτός.

Μαύρα μαντήλια, μαύρα τσεμπέρια και ένα σχολειό, το Σταυράκειο Γυμνάσιο, που χτίστηκε σχεδόν πάνω στα ερείπια του πολέμου, διαμόρφωσαν τη νέα ταυτότητα των ανθρώπων που ζούσαν εδώ:

Εργατικότητα, αλληλεγγύη, φιλομάθεια, αισιοδοξία, φιλοξενία, ευγένεια και γλέντι.

Μέσα στην περίοδο ανθοφορίας και ανάπτυξης που ακολούθησε, ξαναγεννήθηκε και ωρίμασε η περίφημη τοπική κτηνοτροφική, υφαντική, τυροκομική, μουσική, χορευτική και ποιητική παράδοση και λίγο αργότερα το πολιτιστικό ύφος και ήθος που άρχισε να λάμπει από το τέλος της δεκαετίας του ’70.

Αυτό ναι, είναι η παράδοσή μας και χτίστηκε πέτρα – πέτρα.

Η οπλοκατοχή δεν είναι παράδοση.

Η οπλοκατοχή όπου αυτή υπάρχει, είναι για να καλύψει σκοτάδια, φόβους, κενά και συμπλέγματα.

Είναι ο κόκκινος λεκές πάνω στην ομορφιά του άσπρου υφαντού βαμβακερού χασέ, που με κόπο έφτιαξε με τα ίδια της τα χέρια, η πρώτη και δεύτερη μεταπολεμική γενιά Ανωγειανών.

Αυτήν την ομορφιά, που εμείς σήμερα σκοτώνουμε.

Πενθούμε θυμωμένοι, δίπλα στις οικογένειες των άδικα χαμένων χωριανών μας, Λευτέρη Καλομοίρη, Γιώργη Ξυλούρη και Μανόλη Στρατάκη.

Ο Σύλλογος Αποφοίτων και Φίλων του Σταυράκειου Γυμνασίου και Λυκείου, στο πλαίσιο των σκοπών και του πνεύματος του καταστατικού του, ελπίζοντας και αναμένοντας στην άμεση κινητοποίηση και βοήθεια του Δήμου, καλεί όλους τους τοπικούς φορείς και συλλόγους των Ανωγείων, (γονέων, αθλητικούς, πολιτιστικούς, πολιτικούς, παραγωγικούς) όχι μόνο να ταχθούμε φωναχτά εναντίον της οπλοκατοχής, αλλά και να αναλάβουμε δράσεις από κοινού, κατά του εγκληματικού αυτού φαινομένου και των αιτιών που το συντηρούν.

Όταν οι Γερμανοί είχαν ισοπεδώσει το όμορφο χωριό στα δυτικά της Κρήτης, έγραψαν πρόστυχα σε μια πινακίδα:

“Εδώ υπήρχε η Κάνδανος”.

Έχουμε την ευθύνη και υποχρέωση, να αναλάβουμε δράση τώρα, αν δε θέλουμε σε λίγο καιρό να δούμε γραμμένη από τα δικά μας χέρια τη φοβερή φράση:

“Εδώ υπήρχαν τα Ανώγεια”.»