Αν με ρωτούσαν πόσο αξίζει ένα χαμόγελο , θ’ απαντούσα … όλο το χρυσάφι του κόσμου.
Στον καιρό των ραγδαίων ανατροπών , του γενικευμένου κι’ απροσδιόριστου φόβου και της σταθερά αυξανόμενης ανασφάλειας, ένα χαμόγελο … τόσο πραγματικά αξίζει.
Κι είναι αληθινή ευλογία όταν μπορούμε ακόμη να χαμογελάμε, κάτω από ένα γκρίζο, καταθλιπτικό ουρανό, που κάποιοι χωρίς να μας ρωτήσουν , άπλωσαν πάνω απ’ τις ζωές και τις ψυχές μας.
Τούτη η εισαγωγή αφορά τα πλούσια κι’ ευεργετικά χαμόγελα, που μας πρόσφερε η Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Σταυρωμένου , ανεβάζοντας πριν λίγες μέρες το παραμύθι για μικρούς και μεγάλους της Ξένιας Καλογεροπούλου “ ΟΔΥΣΣΕΒΑΧ” .
Η πρώτη παράσταση δόθηκε στο Αρσάνειο Γυμνάσιο-Λύκειο Σφακακίου , με μεγάλη συμμετοχή κόσμου.
Παρόντες ήταν ο Αιδεσιμότατος Πατήρ Ευάγγελος Δερμιτζάκης, ο Περιφεριακός Σύμβουλος Νίκος Κακογιαννάκης, ο Δ/ντής Β/θμιας Εκπ/σης Ανδρέας Ταξάκης, ο Πρόεδρος Ν.Π. Δήμου Ρεθύμνου Γρηγόρης Τσιομπίκας, οι Τοπικοί Δημοτικοί Σύμβουλοι Δημήτρης Σερλής και Μάρκος Δρυγιαννάκης , ο Δ/ντής του 4ου Αρσάνειου Λυκείου Γιάννης Σερλής , η Δ/ντρια του 5ου Αρσάνειου Γυμνασίου Ειρήνη Παπατριανταφύλλου και ο Αρχηγός των “ Σαμαρειτών “ Ρεθύμνου Ηρακλής Ζουμπουλάκης.
Ο αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Σταυρωμένου και ταλαντούχος κωμικός ηθοποιός - όπως αποδείχτηκε - Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου, καλωσορίζοντας τον κόσμο, είπε μεταξύ άλλων : “ Ευχαριστούμε όλους εσάς που βρίσκεστε απόψε μαζί μας συνοδοιπόροι σε ένα ταξίδι που ξεκίνησε δειλά για όλους εμάς 3 χρόνια πριν, ένα ταξίδι μαγικό , ένα ταξίδι σε έναν κόσμο , που όσο τον εξερευνάς τόσο πιο παράξενος και άλυτος γίνεται.
Σε ένα ταξίδι που ο προορισμός δεν είναι γνωστός αλλά κάθε στάση που κάνουμε γεμίζει τις καρδιές μας αγάπη και ελπίδα. Τι καλύτερο για όλους μας.
Στις δύσκολες ημέρες που διανύουμε μόνο η αγάπη , η πίστη , η ελπίδα και η επιμονή είναι τα όπλα για την υλοποίηση των στόχων μας.
Είμαστε εδώ να βρούμε όλοι μαζί την ΙΘΑΓΔΑΤΗ μας.
Ένας μεγάλος ποιητής μας, έγραψε ότι: Σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ΤΑΞΙΔΙ. “
Ο “ΟΔΥΣΣΕΒΑΧ” ήταν μια σωστά επιλεγμένη θεατρική παράσταση με πολλαπλά μηνύματα και κυριότερο , πως όποιος αγωνίζεται με πάθος για ένα στόχο, στο τέλος πάντα καταφέρνει να τον κερδίσει.
Το γέλιο ωστόσο ήταν ασυγκράτητο, χάρη στο πηγαίο ταλέντο των ηθοποιών , που ξεπέρασαν εαυτούς στην τέχνη της υποκριτικής.
Ταλέντο, που πηγάζει αυθόρμητα από το πάθος της προσφοράς και την αγάπη της δημιουργίας.
Με την καθοδήγηση των αξιόλογων σκηνοθετών , Μαρίας Ζαχαράκη και Γιώργου Πεδιαβιτάκη, υποδύθηκαν τους ρόλους τους σαν επαγγελματίες ηθοποιοί. Χρησιμοποιώντας άψογα τη γλώσσα των ματιών και του σώματος , ενσάρκωσαν τους ήρωες του παραμυθιού με απόλυτη πειστικότητα και απέδωσαν τους πραγματικά δύσκολους διαλόγους αναδεικνύοντας καθένας τη δική του μοναδική εσωτερική αλήθεια.
Με τη σειρά που εμφανίστηκαν ήταν οι : Ελένη Βαβαδάκη, Ειρήνη Βορριά, Γιώτα Σισμανίδου, Πόπη Σακελλαρίδου, Λία Παπαδάκη, Ελευθερία Χατζηλαμπή, Παναγιώτης Κάτσης, Γεωργία Χανιωτάκη, Εύα Μολδοβανίδη, Γιάννης Σκαρβέλης, Σούλα Χατζηκωνσταντίνου, Έρη Περιστεράκη, Ζωή Ψωνοπούλου, Ελένη Καλαμάκη, Κλειώ Κουμεντάκη, Ευγενεία Ακουμιανάκη, Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου, Άννα Νικολακάκη, Γιώργος Πεδιαβιτάκης και Κωνσταντίνος Πανταγιάς.
Τη μουσική επιμελήθηκε ο Αντώνης Ζαχαράκης και το θαυμάσιο σκηνικό κατασκευάστηκε με πολύ μεράκι από τον Γιώργο Χανιωτάκη με την επιμέλεια της Χρύσας Μανουσάκη, που ήταν και υπεύθυνη σκηνής μαζί με την πρόεδρο του Π.Σ.Σ. Κατερίνα Μιχελιουδάκη, τον Γιώργο Χατζηκωνσταντίνου, τη Λουκία Χανιωτάκη και τη Μαρία Σκαρβέλη.
Τα κοστούμια επιμελήθηκε ο Γιώργος Πεδιαβιτάκης και ετοίμασε η Καλλιόπη Τσιμπισκάκη, το μακιγιάζ η Φωτεινή Κουκλινού και τα χτενίσματα η Λία Παπαδάκη.
Τα έντυπα σχεδίασε ο ταλαντούχος Γιάννης Καλλέργης.
Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές αυτής της παράστασης , στην πρόεδρο και τα μέλη του Π.Σ.Σ. , στα μέλη της χορωδίας που βοήθησαν στην επιτυχία της αλλά και στον τοπικό Δημοτικό Σύμβουλο Δημήτρη Σερλή , που πρωτοστατεί και στηρίζει πάντα κάθε δημιουργική πρωτοβουλία.
Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι ο συγκεκριμένος Σύλλογος, λειτουργεί και μεγαλουργεί όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς χορηγούς και χωρίς κανένα σταθερό έσοδο.
Στηρίζεται μόνο στο φιλότιμο και την ανιδιοτελή προσφορά των ανθρώπων του, που όλοι μαζί αποτελούν ένα γερό, αδιάσπαστο κρίκο, πίστης, επιμονής, αγάπης κι’ αλληλεγγύης.