Δεν έχουν τέλος τα παράπονα και οι καταγγελίες των ελαιοπαραγωγών για τη δακοκτονία
«Εντάξει με τις ευθύνες του κράτους, αλλά δε γίνονται και όλα... άψογα με τη δακοκτονία», λένε στη «Νέα Κρήτη» ελαιοπαραγωγοί αγανακτισμένοι, που διάβασαν τα τελευταία δημοσιεύματά μας. Πάντως, ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου, Σταύρος Γαβαλάς, σχολιάζει χαρακτηριστικά λέγοντας πως... «ο μεγαλύτερος εχθρός της ελιάς είναι ο... άνθρωπος και όχι ο δάκος»... Σύμφωνα με τον ίδιο, θα πρέπει και οι ίδιοι οι παραγωγοί να πάρουν την υπόθεση του ποιοτικού ελαιολάδου στα χέρια τους, πέρα από τις όποιες ευθύνες του κρατικού μηχανισμού.
Ο δάκος έφαγε τις ελιές στα Σταυράκια, σύμφωνα με καταγγελίες παραγωγών που διαμαρτύρονται για τα λάθη στο πρόγραμμα της δακοκτονίας.
«Εχθρός του ελαιολάδου είναι ο άνθρωπος για τη διαχείριση που κάνει πάνω στον καρπό», λέει με νόημα στη “Νέα Κρήτη” ο Σταύρος Γαβαλάς. «Δε φταίει ο δάκος. Εμείς φταίμε. Όταν μαζεύεις το προϊόν και μέχρι να το μαζέψεις το πατάς και το ξαναπατάς και μετά το βάζεις στο τσουβάλι κι όταν το βάζεις στο τσουβάλι το νάιλον και το φέρνεις στο σπίτι σου και περιμένεις να μαζέψεις 100 τσουβάλια για να τα πας στο ελαιοτριβείο και κάνεις το λάδι κατσίγαρο, δεν πάμε μπροστά έτσι»...
Στο σημείο αυτό, ο Σταύρος Γαβαλάς κάλεσε τον κόσμο να αρχίσει να μαζεύει πρόωρα τον καρπό. «Να βγαίνουν πιο φρέσκα λάδια, πιο πρώιμα και αρωματικά. Και όχι τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο που θα “λαδώσει” και καλά ο καρπός. Γιατί έτσι γίνονται τα λάδια πιο βαριά. Πιο “χτυπημένα”. Πιο υποβαθμισμένα. Δεν είναι αυτονόητο ότι έχουμε το καλύτερο λάδι στον κόσμο. Αν το διαχειριστούμε όπως πρέπει μπορούμε να το έχουμε. Οι πρακτικές μας και η φιλοσοφία μας δυστυχώς υποβαθμίζουν το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο»...
Ο Σταύρος Γαβαλάς τονίζει ότι «η ποιότητα του δικού μας προϊόντος αποτελεί, εφόσον την προσέξουμε, το μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι στους Ισπανούς και τους Ιταλούς, που έχουν οικονομία κλίμακας, εκτάσεις με μηχανοποιημένες καλλιέργειες. Εγώ θα προτιμούσα τις τρεις γραμμές. Αλλά άντε και μέχρι πέντε γραμμές λάδι, αν δεν καταφέρει η Κρήτη να το βγάλει, δε θα έχουμε τύχη. Ό,τι έπαθε η σταφίδα μας θα πάθει και το ελαιόλαδό μας»...
Πολλά τα λάθη
Στο μεταξύ, πολλά είναι τα λάθη της δακοκτονίας σύμφωνα με καταγγελίες παραγωγών στη “Νέα Κρήτη”. Ο ελαιοπαραγωγός από τα Σταυράκια Νώντας Ανωγειανάκης δηλώνει με απόγνωση, οργή και αγανάκτηση ότι «αυτό που με προβληματίζει πάρα πολύ είναι ότι η διαδικασία που γίνεται με τις δακοπαγίδες είναι τελείως λάθος. Βλέπω δακοπαγίδες μόνο στις άκριες τ
ου δρόμου για να είναι εύκολη η πρόσβαση του παγιδοθέτη. Τα τελευταία χρόνια γίνονται αυτά τα πράγματα. Δε γίνονται ούτε σε μέρη δροσερά, ούτε σε σημεία που υπάρχει πραγματικά πρόβλημα. Ή βλέπω δακοπαγίδες σε περιοχές που δεν έχουν καθόλου ελιές. Δηλαδή, τι τις βάζουν εκεί; Απλώς τις βάζουν για να υπάρχουν»!
Στο σημείο αυτό, ο Νώντας Ανωγειανάκης λέει ότι, «από τη στιγμή που το λάδι είναι το “χρυσάφι της Κρήτης”, θα έπρεπε να υπάρχει ένας συντονισμός συνεταιρισμού, κοινότητας. Να γνωρίζουν καταρχήν ποιοι αναλαμβάνουν. Να υπάρχει κατάσταση στα καφενεία. Ο εργολάβος είναι ο τάδε. Τα συνεργεία είναι οι τάδε. Έπρεπε να υπάρχει μια υπευθυνότητα. Όχι αυτή η ανευθυνότητα»...
Μάλιστα, προσωπικά ο ίδιος διαπιστώνει ότι... «σε δυο λιόφυτα που έχω πάει, η ζημιά είναι πάνω από 70%! Από τα συγκεκριμένα λιόφυτα υπολόγιζα ότι θα βγάλω γύρω στους τρεις τόνους και δε θα βγάλω ούτε ένα τόνο. Και αν προλάβω. Εγώ σκέφτομαι την άλλη εβδομάδα να ξεκινήσω»...
Σύμφωνα με τον ίδιο, στα Σταυράκια υπάρχει μεγάλη έξαρση του δάκου. «Γιατί εμείς έχουμε κάθε χρόνο μια μεσοβεντέμα. Και έχουμε αυτά τα προβλήματα. Έπρεπε καταρχήν να υπάρχει μια συνεννόηση όλων των αρμόδιων φορέων, για να αντιμετωπίσουν από κοινού αυτή την έξαρση. Έχουν καταργήσει τις ψεκαστήρες. Γίνεται να δουλεύει η δακοκτονία μόνο με τρακτέρ; Τα χωριά μας είναι επικλινή. Και τα τρακτέρ δεν πάνε παντού. Δεν είμαστε Μεσαρά»...
Τέλος, ο Νώντας Ανωγειανάκης εκφράζει σοβαρές επιφυλάξεις και για τη δραστικότητα των φαρμάκων. «Στην αρχή που έγινε ο πρώτος ψεκασμός το πρόλαβαν. Από ’κει και πέρα άρχισαν τα προβλήματα. Φανταστείτε ότι έκαναν προ ημερών δολωματικό με “Desis”. Και δεν ξέρω πού ψέκασαν. Στον Άγιο Μύρωνα, δε, έχουν τεράστια ζημιά. Εγώ πιστεύω ότι στο Μαλεβίζι θα έχουμε χειρότερη κατάσταση από πέρυσι. Δεν πρέπει να φεύγει η δακοκτονία πέρα από ένα χωριό. Ας πάρει η Ρογδιά τη Ρογδιά. Ας πάρουν τα Σταυράκια τα Σταυράκια. Ας πάρει το κάθε χωριό το χωριό, ώστε να ξέρω κι εγώ πού να ρίξω τις ευθύνες»...
ΠΥΡΓΟΥ
«Τεράστιες οι ζημιές και σε μας»
Στην κοινότητα Πυργούς η κατάσταση είναι επίσης πάρα πολύ σοβαρή. Ο πρόεδρος της Κοινότητας Μιχάλης Χαιρέτης λέει στη “Νέα Κρήτη”: «Σε τρία λιόφυτα που πότισα τώρα τελευταία, πήγα μετά από πέντε μέρες και ήταν χαμόστρωμα οι ελιές κάτω. Όλες βέβαια ήταν χτυπημένες απ’ τον δάκο. Τώρα, δεν έγινε σωστά; Δεν έγινε με τα κατάλληλα φάρμακα; Δεν έγινε έγκαιρα; Εγώ δεν το ξέρω. Πάντως, ο κόσμος ανησυχεί γιατί υπάρχει έξαρση του φαινομένου. Και για να είναι κάποιος καλυμμένος, πρέπει να ψεκάζει και μόνος του. Πολλοί το κάνουν. Σε εμάς κάνει τον δολωματικό ψεκασμό ο συνεταιρισμός, αλλά άλλοι που είναι “ψαγμένοι” και κάνουν μόνοι τους ψέκασμα έχουν καλύτερο αποτέλεσμα»...
