Μετά την κυνική εισβολή του Ετσεβίτ στην Κύπρο το 1974, ο Κ. Καραμανλής απεχώρησε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Το 1978 υπήρξε συνάντηση Καραμανλή – Κάρτερ για την επιστροφή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Η χούντα Εβρέν ασκούσε εκβιασμούς για 6 χρόνια μέχρι την επανένταξη το 1980 και είχε την πλήρη υποστήριξη του ΝΑΤΟ. Ανάλογους εκβιασμούς έκανε 8 χρόνια για τη Συρία. Ονειρεύεται να ναυπηγήσει φρεγάτες, το τουρκικό «εθνικό μαχητικό» - τον πυρηνικό σταθμό Αγιούζου (από τους Ρώσους) κόστους 25 δις. ενώ πλήρωσε 2 δις για τους άχρηστους S-400. Έτσι, ο δικτάτορας στερεί από τον λαό το ψωμί και τα στοιχειώδη αγαθά με πληθωρισμό που σπάει τα κοντέρ στο διαστημικό 160%. Ο Ερντογάν επέλεξε το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα των S-400, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των 100 F-35 και τώρα με απύθμενο θράσος ασκεί βέτο στην επέκταση του ΝΑΤΟ με Φιλανδία και Σουηδία. Οφείλει όμως να γνωρίζει ότι έχουν 102 projects οι Φιλανδοί και οι Σουηδοί ήδη στο ΝΑΤΟ. Εφόσον λοιπόν συνεχίζει τον αρρωστημένο μεγαλοϊδεατισμό - αναθεωρητισμό με δηλώσεις για τη «Γαλάζια Πατρίδα», θα πρέπει να επιβληθούν κατεπειγόντως αυστηρότατες κυρώσεις από ΕΕ και ΝΑΤΟ. Αφού μάχεται λυσσαλέα για εξοπλισμούς σημαίνει ότι έχει επιθετικές βλέψεις και αυτό σημαίνει ότι μπορεί να γίνει ένας δεύτερος Πούτιν. Ο Ερντογάν βλέπει φαντασιώσεις με εχθρούς και αποκαλεί τους Κούρδους «τρομοκράτες», όταν ο ίδιος είναι δικτάτορας. Εξειδικεύεται στους εκβιασμούς και τις γενοκτονίες, ζητώντας από το ΝΑΤΟ – ΗΠΑ οφέλη και ανταλλάγματα με ανατολίτικο παζάρι. Ο πρωτόγονος αναθεωρητισμός θα πρέπει να πατάσσεται εν τη γενέσει του, δηλαδή ακαριαίως, από την πρώτη μέρα, με αυστηρότατες κυρώσεις. Μόνον έτσι θα αποφύγουμε την φρίκη, οδύνη, πένθος, τις θηριωδίες και τα εγκλήματα πολέμου με τις τεκτονικές επιπτώσεις σε όλο τον πλανήτη. Θα πρέπει να κυριαρχήσει ο σεβασμός στις θεμελιώδεις αρχές και αξίες του πολιτισμένου κόσμου και του απαραβίαστου των συνόρων.