Φέτος η χρονιά πάει μπροστά ,λόγω των καιρικών συνθηκών, με τον υδράργυρο να είναι συνεχώς στα κόκκινα ….Οι αμπελώνες ωρίμασαν πιο νωρίς από άλλες χρονιές τα σταφύλια και τα κρασιά είναι μέσα στα βαρέλια.. Καλά κρασιά λοιπόν εύχομαι όπως και ο τίτλος των ανησυχιών μου αυτών….Ο μύκητας του κρασιού είναι ζωντανός οργανισμός και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες που αλληλεπιδρούν στην φύση .. ..Πάνε οι παλιές οι εποχές που τέτοιο καιρό σε κάθε χωριό είχαν ξεχυθεί από άκρη σε άκρη όλοι ανεξαιρέτως ,άντρες και γυναικόπαιδα να τρυγήσουν ,με τραγούδια και κέφι να μαζέψουν τα καλά του αμπελιού …Μετά ακολουθούσε το πάτημα των σταφυλιών στα πατητήρια ….Απλωμένη η μουσταλευριά στο ήλιο, με μεγάλα κομμάτια καρύδι και σουσάμι πάνω…Πόσο όμορφες είναι αυτές οι εικόνες που περιτριγυρίζουν στο μυαλό μου και μου θυμίζουν τα παλιά… Λιγόστεψαν και τα αμπέλια , τα πιο πολλά ρημάξανε ..Ρημάξανε και οι άνθρωποι ,είναι πλέον λίγες οι φωνές στην εξοχή .Τίποτα δεν είναι όπως παλιά και πολύ φοβάμαι πως θα υπάρξουν και χειρότερα σε κάμποσα χρόνια …Στενάχωρη κουβέντα άνοιξα, μα δεν μπορώ να μην το κάνω ,ανησυχώ για το αύριο και την αποδόμηση αυτών των εθίμων, που κληρονομήσαμε από τους πατεράδες μας. Όλοι μαζί πρέπει να παλέψουμε κόντρα στο ρέμα με πείσμα να κρατήσουμε ζωντανές τις αναμνήσεις αυτές.. Φέτος φύτεψα κάποια λίγα ζαρζαβατικά για το σπίτι και πολύ γνωστοί και φίλοι μου , με απορία μου είπαν ότι άδικα σκοτώνεσαι για το τίποτα .Θα μπορούσες να προμηθευτείς αυτά που θα βγάλεις σε πολύ χαμηλές τιμές και χωρίς κόπο…Δεν συγκρίνεται με τίποτα η ευχαρίστηση και η μαγεία που νοιώθεις όταν δημιουργείς με τα χέρια σου …Προ ημερών μιλούσα με έναν φίλο που τυγχάνει να είναι και διευθυντής και ιδιοκτήτης εφημερίδας με πολλές ευθύνες και ασχολίες ..Ξαφνιάστηκα ευχάριστα ακούγοντας τον να μου μιλάει ,για την αγάπη του για την φύση και για τα δέντρα …. Η ύπαιθρος έχει μερικώς έως και εξολοκλήρου σε μερικές περιπτώσεις εγκαταλειφθεί .Χρειάζεται από όλες και όλους μας χέρι βοηθείας … Η κλιματική κρίση που είναι τόσο ισχυρή και συνεχώς μας δείχνει, σε κάθε ευκαιρία , με διάφορα φαινόμενα την παρουσία της χρειάζεται την ανάλογη αντιμετώπιση και τον προσήκοντα σεβασμό…Προτείνω και συνάμα παροτρύνω όλες και όλους μας να επιστρέψουμε στις περιουσίες μας αυτές ,με τα αμπέλια και τις ελιές αλλά και τα άλλα δέντρα που μας άφησαν με τόσο αγώνα και κόπο οι δικοί μας .Να τους δώσουμε ζωή καθαρίζοντας τα επιμελώς και επαναφέροντας τα σε ενεργό δράση ,τα οποία και αυτά με την σειρά τους θα μας επιβραβεύσουν με τους καρπούς τους …Εύχομαι να ακουστούν οι ανησυχίες μου αυτές και να είστε σίγουροι ότι με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο θα νοιώσουμε καλά μέσα μας αλλά και συμβάλουμε πολύ ενεργά στην μη εξάπλωση των πυρκαγιών ,λόγω του ότι θα έχουμε απομακρύνει την ΚΑΥΣΙΜΗ ΥΛΗ που είναι και απαραίτητη για την εξάπλωση τους .Συνάμα όμως τιμούμε και μεταλαμπαδεύουμε τα έθιμα που κληρονομήσαμε από τους πρόγονους μας ,παραδίνοντας τα όσο το δυνατόν καλύτερα στις επόμενες γενιές...