Εν μέσω πανδημίας και κινδύνου για την ίδια του τη ζωή, ο πολίτης, θεωρεί η Κυβέρνηση, πως πρέπει να ασχοληθεί και με τους δασικούς χάρτες!..
Εν μέσω τόσων ασφυκτικων συνεχομενων προθεσμιών (για τις φορολογικές του υποχρεώσεις, ΕΝΦΙΑ και εισόδημα, για τις δηλωσεις ενοικιων, για το Κτηματολόγιο, για τη διόρθωση τ.μ. στους Δήμους, για τις τακτοποιήσεις αυθαιρετων κλπ), η Κυβέρνηση θεώρησε πως πρέπει να "ανεβάσει λίγο ακόμη την αδρεναλίνη του", προσθέτοντας άλλη μια προθεσμία, αυτην για ενστάσεις - αντιρρήσεις κατά των δασικών χαρτών..
Ακριβως τωρα, που το εισόδημα του πλήττεται τα μέγιστα, καλεί η Κυβέρνηση τον πολίτη να καταβάλει αίφνης δυσβάσταχτα έξοδα για ειδικά τέλη αντιρρήσεων, ανάλογα των εκτάσεων του, για τοπογραφικά διαγράμματα, για νομική κάλυψη κλπ.
Κι όλα αυτά, για να αποδείξει πως "δεν είναι ελεφαντας"!... Για να αποδείξει, πως η έκταση που νεμοταν τόσα χρόνια, ως κληρονόμος η ως αγοραστής, όντως του ανήκει και κακώς ξαφνικά το Κράτος τη διεκδικεί !
Γιατί το "φιλεύσπλαχνο" σημερινό Κράτος βασίζεται σε αεροφωτογραφίες του 1945 (!) και βαφτίζει δασικές τις εκτάσεις που είδε τότε ακαλλιέργητες! Έτσι ανταμείβει όσους πιάστηκαν αιχμάλωτοι η σκοτώθηκαν στον πόλεμο και μοιραια δεν καλλιεργούσαν τα χωράφια τους ;!...
Μα.. που τελειώνει η λογική .. και που αρχίζει ο σαδισμός προς τους πολίτες;!..
Θεωρώ πως πρέπει:
Να ανασυνταχθουν οι χαρτες, με βαση συγκεκριμένα αντικειμενικα κριτήρια για τον χαρακτηρισμό μιας έκτασης ως δασικης ! Να μην αρκεί μόνο το γεγονός οτι παρέμειναν ακαλλιέργητες, κάτι που μπορεί να οφείλεται σε πολλούς λόγους που αφορούν τους ιδιοκτήτες τους.
Να παραταθούν οι προθεσμίες.
Να ληφθεί υπόψιν το γεγονός ότι , ως επι το πλειστον, παλαιότερα, οι έννομες σχέσεις δεν αποδεικνύονταν με έγγραφα (συμβόλαια, μισθωτηρια κλπ).
Να απαλλαγουν οι πολίτες από όλα τα εξοδα αντιρρήσεων.
Οι πολύ πρόσφατες παραχωρησεις-υποχωρησεις της Κυβέρνησης, στις οποίες αναγκάστηκε να προβεί, λόγω έντονων διαμαρτυριών, δεν είναι αρκετές.
"Η ιδιοκτησία τελει υπο την προστασία του Κράτους" προβλέπει το άρθρο 17 του Συντάγματος μας.
Σε ένα κράτος δικαίου η αρχή αυτή δεν γίνεται να καταστρατηγείται.